Hallo allemaal,
Ik ben Miranda 24 jaar getrouwd en heb een zoontje van 18 maanden.
Ik plaats dit berichtje omdat ik erg weinig contact heb met de buitenwereld sinds de geboorte van mijn zoon.
Ik werkte voor dat ik zwanger werd fulltime in de verzorging maar ik zat tegen einde contract aan en hoopte dat mijn conract verlengd zou worden.
Het leek me namelijk ideaal een kleine en dan partime gaan werken vaak wel onregelmatige diensten maar goed aan te passen met een kleine.
Maar goed ik was zo eerlijk mogenlijk en vertelde het aan mijn baas terwijl het nog best vroeg in de zwangerschap was maar ik had zoiets van laat ik maar eerlijk blijven.
Ik verteld nog verder niets aan de hand een paar weken nadien kreeg ik een gesprek ik wist dat er bezuinigingen aan de gang waren binnen de organisatie.
Maar goed om een lang verhaal kort te maken ik kreeg geen contracht verlening en er werd tegen mij gezegd dat ze al voldoende partimers hadden en dat ze moesten bezuinigen.
Dit kwam bij mij even hard aan ik had het zo ontzettend goed naar mijn zin en plezier in mijn werk en nu kon ik vertekken.
Het had niets met mijn zwangerschap te maken zeiden ze maar als ik achteraf eens terug denk dan denk ik dat het voor hun toch wel die reden had maar goed.
Ik ben op een begeven moment nog voor mijn einde contract in de ziekte wet terecht
gekomen omdat ik erg veel last had van mijn rug en mijn bekken.
Toen is in augustus onze zoon geboren en het was in het begin best wennen je bent altijd met zijn 2 geweest en nu in een keer met zijn drieen.
Maar het ging gelukkig allemaal goed mijn zoon huilde wel erg veel en wou bijna niet eten en slapen en dat breekt op een begeven moment ook op en de dokter en het consultatieburo zeiden dat het niets was op een begeven moment bij de fysio terecht gekomen en daar bleek dat mijn zoon het kiss-syndroom had na 4 behandelingen bij de fysio ging het heel erg goed en hij was er van af.
in die tijd ben ik zelf erg depressief geworden en kon het allemaal niet meer aan in die tijd wilde ik ook met bijna niemand contact en had nergens zin in.
Ik ben nu eindelijk bijna een half jaar later samen met de hulp van het ggz uit het dal aan het klimmen en heb weer zin in het leven en kan weer genieten van dingen.
Ik vindt het alleen erg moeilijk om contacten met mensen te leggen en ik moet zeggen ik zou het erg leuk vinden om eens in contact te komen met mensen die misschien zo zelf ook zitten en behoefte hebben aan contact en als het evt klikt ook eens samen wat leuke dingen gaan doen.
Ik kom zelf uit brabant was ik geloof ik nog vergeten te vertellen,
Het is en heel verhaal geworden maar lijkt het je leuk om met mij in conact te komen en misschien ook andere mensen die niet goed contact durven te leggen aarzel dan niet en plaats een leuke reactie op dit forum of stuur me een mailtje.
Misschien spreken we elkaar binnen kort wel en kunnen we kletsen over van alles en nog wat.
Groetjes Miranda
Ik ben Miranda 24 jaar getrouwd en heb een zoontje van 18 maanden.
Ik plaats dit berichtje omdat ik erg weinig contact heb met de buitenwereld sinds de geboorte van mijn zoon.
Ik werkte voor dat ik zwanger werd fulltime in de verzorging maar ik zat tegen einde contract aan en hoopte dat mijn conract verlengd zou worden.
Het leek me namelijk ideaal een kleine en dan partime gaan werken vaak wel onregelmatige diensten maar goed aan te passen met een kleine.
Maar goed ik was zo eerlijk mogenlijk en vertelde het aan mijn baas terwijl het nog best vroeg in de zwangerschap was maar ik had zoiets van laat ik maar eerlijk blijven.
Ik verteld nog verder niets aan de hand een paar weken nadien kreeg ik een gesprek ik wist dat er bezuinigingen aan de gang waren binnen de organisatie.
Maar goed om een lang verhaal kort te maken ik kreeg geen contracht verlening en er werd tegen mij gezegd dat ze al voldoende partimers hadden en dat ze moesten bezuinigen.
Dit kwam bij mij even hard aan ik had het zo ontzettend goed naar mijn zin en plezier in mijn werk en nu kon ik vertekken.
Het had niets met mijn zwangerschap te maken zeiden ze maar als ik achteraf eens terug denk dan denk ik dat het voor hun toch wel die reden had maar goed.
Ik ben op een begeven moment nog voor mijn einde contract in de ziekte wet terecht
gekomen omdat ik erg veel last had van mijn rug en mijn bekken.
Toen is in augustus onze zoon geboren en het was in het begin best wennen je bent altijd met zijn 2 geweest en nu in een keer met zijn drieen.
Maar het ging gelukkig allemaal goed mijn zoon huilde wel erg veel en wou bijna niet eten en slapen en dat breekt op een begeven moment ook op en de dokter en het consultatieburo zeiden dat het niets was op een begeven moment bij de fysio terecht gekomen en daar bleek dat mijn zoon het kiss-syndroom had na 4 behandelingen bij de fysio ging het heel erg goed en hij was er van af.
in die tijd ben ik zelf erg depressief geworden en kon het allemaal niet meer aan in die tijd wilde ik ook met bijna niemand contact en had nergens zin in.
Ik ben nu eindelijk bijna een half jaar later samen met de hulp van het ggz uit het dal aan het klimmen en heb weer zin in het leven en kan weer genieten van dingen.
Ik vindt het alleen erg moeilijk om contacten met mensen te leggen en ik moet zeggen ik zou het erg leuk vinden om eens in contact te komen met mensen die misschien zo zelf ook zitten en behoefte hebben aan contact en als het evt klikt ook eens samen wat leuke dingen gaan doen.
Ik kom zelf uit brabant was ik geloof ik nog vergeten te vertellen,
Het is en heel verhaal geworden maar lijkt het je leuk om met mij in conact te komen en misschien ook andere mensen die niet goed contact durven te leggen aarzel dan niet en plaats een leuke reactie op dit forum of stuur me een mailtje.
Misschien spreken we elkaar binnen kort wel en kunnen we kletsen over van alles en nog wat.
Groetjes Miranda