Ik ben nu 16 weken zwanger en ik heb een probleempje dat bij mij thuis niet zo goed te bespeken valt. Mijn man is arts en een groot voorstander van borstvoeding. Ik zelf echter zie er erg tegen op.
Ik weet ook wel dat borstvoeding het beste voor je baby is wat je kan geven, maar ik heb al geen prettig gevoel als ik er aan denk.
Ik ben vrij preuts en ik weet dat ik nooit van zijn leven in staat zal zijn om borstvoeding te geven in het bijzijn van andere mensen (mijn man uitgezonderd, maar zelfs dan..) We wonen vrij klein dus al in de kraamperiode met bezoek wordt het moeilijk.
Daarnaast zal het me op die manier ook beperken om ergens naar toe te gaan (dat is niet zo maar zo voel ik het)
Ik vind het raar gezegd moeilijk om mijn borsten die tot nu toe bij mijn vrouw zijn hoorde, nu te gaan zien als iets voor mijn baby.
Daarbij komt er nog een stukje gemakzucht dat ook mijn man een deel van de verzorging over kan nemen als ik flesvoeding zou geven.
Nog een vierde reden: mijn tepels zijn nu zo vreselijk gevoelig dat ik er werkelijk niet aan moet denken dat er straks een baby-tje aan ligt te lurken, maar dat schijnt te wennen heb ik hier al gelezen
Van deze 4 redenen wil mijn man echter niet horen. Hij vind het wreed als ik onze baby borstvoeding zou ontzeggen. Maar ik ben bang dat ik er dood ongelukkig van word en het een deel van mijn kraamtijd zal verpesten.
Ik heb nog wel hoop dat als de baby er straks is ik flink zal bijdraaien en alsnog de stap zal zetten hoor. Zou het trouwesn mogelijk zijn om heel even borstvoeding te geven, bijvoorbeeld 2 of 3 weken? Of doe je je eiogen lichaam dan te veel geweld aan om zomaar ineens weer te stoppen. En wil een baby dan wel inenes de fles?
Nou ik ben eigenlijk wel beniwued naar jullie ervaringen,
groeten Elke
Ik weet ook wel dat borstvoeding het beste voor je baby is wat je kan geven, maar ik heb al geen prettig gevoel als ik er aan denk.
Ik ben vrij preuts en ik weet dat ik nooit van zijn leven in staat zal zijn om borstvoeding te geven in het bijzijn van andere mensen (mijn man uitgezonderd, maar zelfs dan..) We wonen vrij klein dus al in de kraamperiode met bezoek wordt het moeilijk.
Daarnaast zal het me op die manier ook beperken om ergens naar toe te gaan (dat is niet zo maar zo voel ik het)
Ik vind het raar gezegd moeilijk om mijn borsten die tot nu toe bij mijn vrouw zijn hoorde, nu te gaan zien als iets voor mijn baby.
Daarbij komt er nog een stukje gemakzucht dat ook mijn man een deel van de verzorging over kan nemen als ik flesvoeding zou geven.
Nog een vierde reden: mijn tepels zijn nu zo vreselijk gevoelig dat ik er werkelijk niet aan moet denken dat er straks een baby-tje aan ligt te lurken, maar dat schijnt te wennen heb ik hier al gelezen
Van deze 4 redenen wil mijn man echter niet horen. Hij vind het wreed als ik onze baby borstvoeding zou ontzeggen. Maar ik ben bang dat ik er dood ongelukkig van word en het een deel van mijn kraamtijd zal verpesten.
Ik heb nog wel hoop dat als de baby er straks is ik flink zal bijdraaien en alsnog de stap zal zetten hoor. Zou het trouwesn mogelijk zijn om heel even borstvoeding te geven, bijvoorbeeld 2 of 3 weken? Of doe je je eiogen lichaam dan te veel geweld aan om zomaar ineens weer te stoppen. En wil een baby dan wel inenes de fles?
Nou ik ben eigenlijk wel beniwued naar jullie ervaringen,
groeten Elke