Wel of geen borstvoeding

Ik ben nu 16 weken zwanger en ik heb een probleempje dat bij mij thuis niet zo goed te bespeken valt. Mijn man is arts en een groot voorstander van borstvoeding. Ik zelf echter zie er erg tegen op.
Ik weet ook wel dat borstvoeding het beste voor je baby is wat je kan geven, maar ik heb al geen prettig gevoel als ik er aan denk.
Ik ben vrij preuts en ik weet dat ik nooit van zijn leven in staat zal zijn om borstvoeding te geven in het bijzijn van andere mensen (mijn man uitgezonderd, maar zelfs dan..) We wonen vrij klein dus al in de kraamperiode met bezoek wordt het moeilijk.
Daarnaast zal het me op die manier ook beperken om ergens naar toe te gaan (dat is niet zo maar zo voel ik het)
Ik vind het raar gezegd moeilijk om mijn borsten die tot nu toe bij mijn vrouw zijn hoorde, nu te gaan zien als iets voor mijn baby.
Daarbij komt er nog een stukje gemakzucht dat ook mijn man een deel van de verzorging over kan nemen als ik flesvoeding zou geven.
Nog een vierde reden: mijn tepels zijn nu zo vreselijk gevoelig dat ik er werkelijk niet aan moet denken dat er straks een baby-tje aan ligt te lurken, maar dat schijnt te wennen heb ik hier al gelezen

Van deze  4 redenen wil mijn man echter niet horen. Hij vind het wreed als ik onze baby borstvoeding zou ontzeggen. Maar ik ben bang dat ik er dood ongelukkig van word en het een deel van mijn kraamtijd zal verpesten.

Ik heb nog wel hoop dat als de baby er straks is ik flink zal bijdraaien en alsnog de stap zal zetten hoor. Zou het trouwesn mogelijk zijn om heel even borstvoeding te geven, bijvoorbeeld 2 of 3 weken? Of doe je je eiogen lichaam dan te veel geweld aan om zomaar ineens weer te stoppen. En wil een baby dan wel inenes de fles?
Nou ik ben eigenlijk wel beniwued naar jullie ervaringen,
groeten Elke
 
Hoi,

Als jouw man arts is zou hij toch ook moeten weten dat borstvoeding geven een ramp word als de moeder er niet achter staat!
Borstvoeding is iets natuurlijks, maar je moet het wel leren. Ik heb onze zoon 5 maanden bv gegeven. Ben van mezelf ook erg preuts. Ik heb nooit gevoed in het bijzijn van anderen. 1 keer moest het bijna. We waren een dagje uit, en meneertje weigerde de fles. Ik heb net zo lang gezocht tot ik een plekje vond waar ik ongestoort kon voeden. (wij waren naar Kalkar) In een verlaten donker restaurantje, helemaal achterin en met mijn rug naar de ingang. Maar dat was niet prettig voor beiden.
Voeden deed ik altijd op zijn slaapkamertje. We hadden daar een lekkere stoel neergezet. Daar trok ik me terug om te voeden.
De enige die mijn borsten en het voeden gezien hebben zijn manlief en de kraamhulp. Verder niemand.

Ik kan je alleen maar aanraden: ga naar en borstvoedingscursus. Daar leggen ze alles heel goed uit. Aan de hand daarvan kun je heel goed een besluit nemen. Zo kan je man niet zeuren. Want hij kan je niet dwingen. Dan gaat het geheid niet goed, heb je een afschuwelijke kraamtijd en voel jij je ook niet fijn.

Ik ga het wel weer proberen. Maar heb ook flesjes en voeding in huis. Bevalt het niet, of gaat het om wat voor reden niet goed dan stap ik zonder spijt over op de fles!

Sterkte met het nemen van je besluit!
Groetjes, Kat (33w 5 d)
 
Hoi Elke,

Wat leuk dat je man zo pro-borstvoeding is! Het enige struikelblok daarin is, dat mannen vaak moeilijk kunnen bevatten wat (het idee) borstvoeding geven met een vrouw doet. Maar dat is denk ik net als een bevalling, de praktische dingen kunnen ze vaak wel een plek geven maar met alle emoties weten ze zich soms geen raad (en er komt vaak nogal wat los na een bevalling).

Er zijn meer moeders die het idee om borstvoeding te gaan geven eng vinden, om uiteenlopende redenen. Je bent echt niet de enige die zich er geen voorstelling bij kan maken, dat je borsten straks voor je baby bestemd zouden zijn. Het is allemaal nieuw tijdens zo'n eerste zwangerschap. Je draagt een klein kindje onder je hart, in je baarmoeder. Je baarmoeder, die eerst ook alleen van jou was (maar wel bestemd is voor het dragen van een baby), maar nu een warme en veilige plek biedt aan jullie kindje en waar het constant wordt gevoed. Je gaat je kind straks baren en op de natuurlijke manier wordt je kindje straks door je geboortekanaal naar buiten geperst. Dat kán jouw lichaam allemaal, dát ga je doen en dat is nu echt nog onvoorstelbaar. Maar ook dat is een heel intiem gebeuren, al staan de meeste moeders daar tijdens de bevalling al helemaal niet meer bij stil. Dan wordt je kindje geboren en jouw leven, wat eerst helemaal van jou was, verandert in één keer: je bent moeder geworden. Niet voor even, maar voor 24 uur per dag, 7 dagen per week, jaar in jaar uit, zolang je leeft. En dát zal zijn wat je bindt aan je kind, daar is borstvoeding uiteindelijk maar een klein onderdeel van (want wat is de borstvoedingsperiode qua duur nou helemaal op een heel mensenleven?).
Als de placenta geboren is, komt de melkproductie op gang; je lichaam zet voort wat het al negen maanden op een andere manier  heeft gedaan, voeding produceren voor het kindje. En dat is zo'n bijzondere gewaarwording! Jouw kindje, dat groeit van jouw melk... echt, dat is geweldig om mee te maken; de natuur zit zo mooi in elkaar. Jouw lichaam  wat dat allemaal zo regelt, jóuw borsten (want ze blijven van jou ) die doen waarvoor ze bestemd zijn: melk geven aan je kindje. Borstvoeding is iets wat moeder en kind moeten leren; in het begin  zullen zij (en  de partner ter ondersteuning)  daar inderdaad intensief mee bezig zijn, maar wanneer moeder en kind de slag te pakken hebben wordt het eigenlijk alleen maar gemakkelijker. En uiteindelijk wordt het zelfs een automatisme, het voeden hoort dan gewoon bij je dagelijkse ritme. Je baby moet immers gewoon worden gevoed?

En dan voeden in het openbaar, of in je eigen huis waar visite bij is... Heb je wel eens een moeder in het openbaar zien voeden? Wat zie je dan eigenlijk? Je kunt uitgaan van een moeder, die in elk geval een voedingsbh draagt, met daaroverheen een gemakkelijk shirtje (misschien zelfs wel een borstvoedingsshirt, die je niet helemaal hoeft op te rollen; bij H & M te koop). De baby geeft aan dat hij honger heeft, moppert een beetje, is wat onrustig. De moeder pikt dat signaal gelijk op,  schuift haar shirt wat  omhoog of opzij en kan met één hand een klep van haar voedingsbh losmaken. Haar baby heeft ze dan ongeveer al in de voedingshouding, die ligt dan voor de buik langs met het gezichtje voor de borst. De borst komt vrij, en het is happen en drinken; de baby ligt er voorlangs, dus borst zie je praktisch niet en de baby hoor je ook niet meer.
Heb je misschien een babypop in huis? Dan zou je  daarmee eens voor de spiegel kunnen gaan zitten en die in de voedingshouding voor je langs leggen (zijn buikje tegen jouw buik en het hoofdje voor je borst), zodat je weet wat er eigenlijk te zien is. Sommige moeders hebben hun baby ook tijdens het voeden in een draagdoek, wat nog wat meer privacy biedt. Dus misschien is dat een optie?

Je geeft aan, dat je je man graag ook een flesje zou willen laten geven. Moedermelk kun je afkolven, en dat zou jou de vrijheid geven om er eens even lekker een paar uurtjes tussenuit te gaan (ook heel belangrijk hoor, even wat tijd voor jezelf!). Misschien is dat voor jullie een mogelijkheid?

Verder zou je kunnen overwegen om de informatiebijeenkomsten van de Vereniging Borstvoeding Natuurlijk te gaan bijwonen? Contactpersonen van de VBN hebben naast hun eigen borstvoedingservaring een opleiding gevolgd via hun organisatie en geven wetenschappelijk verantwoorde informatie over borstvoeding. Tijdens de bijeenkomsten komen belangrijke aspecten van borstvoeding aan bod, zoals de werking van de borst, het aanleggen van de baby, borstvoeding in de praktijk en het afkolven van moedermelk. Er is gelegenheid om ervaringen uit te wisselen, vragen te stellen en twijfels bespreekbaar te maken; breng gerust ter sprake wat je bezighoudt. Voor meer informatie en adressen bij  jou in de buurt kun je terecht op www.borstvoedingnatuurlijk.nl . Je kunt ook altijd bellen met de VBN via telefoonnummer 0343-576626. Je hoeft geen lid te zijn om te kunnen bellen en er zijn geen kosten aan verbonden (je betaalt alleen je eigen gesprekskosten). Dus schroom  niet, bel gerust; daar zijn we voor!

Nou het is een heel verhaal geworden, ik hoop dat je ermee uit de voeten kunt?

Groetjes van Yvonne, contactpersoon Vereniging Borstvoeding Natuurlijk
 
Grrr dit is echt een vervelend forum want reageren lukt slecht en zelfs de onderwerpen lezen lukt vaak niet. Dan schiet ik steeds weer naar de lijst met onderwerpen.
Bedankt voor jullie reacties. Ik loop er nog steeds niet warm voor maar denk er toch al over na!
groeten Elke
 
Beste Asja,

Grrrrr, wat een vresselijk forum zeg!!!!!! Het gebeurd me zo vaak dat ik iets niet kan openen en kan reageren. Maar einderlijk, ik heb het voor elkaar!!

Ik vind niet dat jou man jou kan dwingen om borstvoeding te geven. Jij moet het doen, en hij heeft geen enkel iedee hoe dat voelt. Ga maar eens aan zijn tepel knagen, zal ie ook niet prettig vinden.
Ik heb ook erg over gevoelige tepels, en krijg al kippevel van het idee dat er een baby aan mijn borsten zal zuigen. Ik vind het ook absoluut geen mooi gezicht als iemand een baby zit te voeden. Ik gebruik mijn borsten als sex opject. Ik weet dat dat geen goede instelling is. Maar er komt bij mij absoluut geen kind aan mijn borst. Ookal zou mijn vriend dat zo graag willen. Nee ik heb 9 maanden mijn lichaam moeten delen en met alles rekening moeten houden. Das al lang genoeg. Nu is mijn lichaam voor mezelf (ben 4 maanden geleden bevallen van de 2de). En ik ben nog nooit zo blij geweest met mijn eigen lichaam. Zou er niet aan moeten denken om die nu nog steeds te delen.
Wel kom ik soms situaties tegen waarin het erg makkelijk zou zijn als je borstvoeding zou geven, bijvoorbeeld in de file met een huilend kind.
Maar toch ben ik super blij dat ik de fles ben gaan geven. En ik heb wel eens gehoord dat je de eerste 4 maanden bv moet geven, als je dat niet haalt heeft het ook geen enkele zin gehad. Of het waar is weet ik niet.

Succes, maar onthoud,het is JOU lichaam. En daar beslis jij zelf over wat daar wel en niet mee gebeurd.

Liefs, Ris
 


Ik had ook altijd gevoellige tepels. En de eerste week van de
borstvoeding moest het heel erg wennen. (logisch) En deed het wel wat
zeer. Ook als mijn dochter goed was aangelegd. Maar na een week was dit
over.

En ik geef nu al 6 maanden borstvoeding.

Als de baby goed aanhapt dan neemt hij/zij ook de hele tepelhof in de
mond. Het is dus niet zo dat er alleen aan de tepels gezogen wordt.
Juist niet, want dat doet wel zeer.

Ik vind dat iedereen zelf moet weten of je borstvoeding geeft of
flesvoeding. Maar zorg wel dat je goede informatie hebt, want er
bestaan nog veel vooroordelen over borstvoeding (en ook over
flesvoeding?? Dat weet ik niet)

Kijk eens op www.borstvoedingsforum.nl   voor meer borstvoedingsenthousiastelingen. (ik ben er ook een)
 
Hoi Elke,

Ik wil je even laten weten dat jij niet de enige bent die zo over BV denkt. Ook ik had in het begin twijfels over BV geven. De redenen die je allemaal opnoemt zijn allemaal terecht. Want het  zijn jóuw redenen en geen excuses. Maar ik denk dat de voornamelijkste reden is, dat je niet zo'n fijn gevoel daarover hebt, niet waar? Net als ik. Maar ik vind dat het mag en dat kan. Want het gaat om jouw gevoel.

In het begin van mijn zwangerschap moest ik niks weten van BV. Alles wat betrekking heeft tot BV vermeed ik. En als mensen aan mij vragen of ik BV ga geven of FL zeg ik standaard: BV (terwijl ik nog niet eens zeker wist). Gewoon om ongevraagde reacties te voorkomen. Ik voelde me heel ongelukkig en heel schuldig tegen over mijn baby. Ik ben nog geen mama en ik heb het gevoel dat ik nu al een slechte mama ben. Ik dacht altijd dat ik de enige was die evt bewust voor FL zou kiezen. En ik kon dat met niemand delen, omdat iedereen pro-BV was (naar mijn idee dan hé?). Gelukkig staat mijn vriend achter alle keuzes die ik maak, dus dat scheelt. Maar dan nog  voelde ik  me  ongelukkig....

Tot dat ik een paar maanden geleden een berichtje hebt geplaats op de Juni forum over "denken aan FL, ben ik een slechte mama?". Ik had lieve reacties gehad van vele meiden en dat deed me goed. Hoe groter mijn buik werd, hoe meer ik dacht aan mijn kleine. Tenslotte wil je toch het beste geven aan je kleine wordt er altijd gezegd. Natuurlijk, maar mama moet er ook een goed gevoel bij hebben! Ik heb voor mezelf een midden weg gevonden. Ik "probeer" BV te geven, met behulp van mijn vriend en kraamvrouw en zónder potten-kijkers. Mocht het lukkken, probeer ik het zo lang mogelijk vol te houden (heb zelf 1 maand in gedachten.... oei...). Mocht het niet lukken dan stap ik over op FL.

Dus ik heb wat voorbereiding gedaan, gewoon dat gaf mij een goed gevoel. Voorbereiding BV: voedings BH, zoogkompressen, nacht hemd en t-shirt met knoopjes. Voorbereiding FL: flesjes, melk, bewaardoosjes, fles borsteltje, ect. Ik ben overtuigd dat mijn kleine niet op een gefrustreerde mama zit te wachten.

Denkt er goed over na en doe wat jij het fijnst lijkt. Zoek een middenweg voor jezelf en maakt duidelijke afspraken met je partner. Je partner moet je hoe dan ook steunen in deze moeilijke/mooie periode. Trekt niks van anderen aan die zgn "goede" bedoelingen hebben, maar luister naar je hart......

Ik wens je een hele fijne zwangerschap!

Liefs, Loekie
36w6d

 
Hallo allemaal,

Ben het helemaal eens dat borstvoeding het beste is voor het kindje maar dat je ook aan je zelf moet denken! En wat te denken van de vader? Ze zeggen wel dat BV de band met je kind versterkt maar de vader dan? Wanneer FV wordt gegeven kan de vader (vaker) voeding geven en dat versterkt de band tussen vader en kind!
Iedereen moet de beste keuze voor zichzelf maken, het moet goed voelen bij vader, moeder en kind!

Groetjes Roos
 
Terug
Bovenaan