Wel of geen tweede kind

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo allemaal,

Aan de ene kant wil ik graag een tweede maar aan de andere kant twijfel ik nog erg omdat ons kindje nu bijna twee is en alles een stuk makkelijker gaat. Hij slaapt goed, ook nog in de middag, hij praat veel enz. ik ben weer veel aan het sporten, enzz....... Wie twijfelt ook nog erg over een tweede kind???

Gr. Jeannette
 
Hoi

Onze dochter wordt in maart ook 2 en ik twijfel ook wel. Ik ben ook weer aan het sporten en het is inderdaad een stuk makkelijker nu ze wat ouder is. Maar onze twijfel wordt versterkt omdat wij er niet al te veel tijd tussen onze dochter en een ventuele tweede willen hebben (als we dat al voor het kiezen hebben hoor). We zouden het voor de kinderen heel leuk vinden als ze samen op kunnen groeien en het dus ook nog leuk is om samen te spelen.

Wij slapen er nog een nachtje over en ik lees graag de verdere reacties mee.

Groetjes, Corina
 
Hoi,

Alleen is maar alleen denk ik dan, moet je je voorstellen hoe leuk het is als ze samen op kunnen groeien .
Altijd een speelkameraadje in de buurt.
En voor je zelf, de tweede gaat makkelijker omdat je al min of meer weet wat er komen gaat en je hebt sowieso minder tijd om je druk te maken omdat er al een rondloopt ,dus je wordt zelf ook makkelijker in een hoop dingen.
Mijn oudste is net 3 en de tweede is 1.5 jaar en ik ben   10 wekenzwanger van de derde.

Groetjes en succes met je beslissing

Son
 
HOi,

hier nog zo een twijfelaar hoor. Mara is nu 2 jaar en 3 maanden. Wij willen er wel wat meer tijd tussen hebben omdat ik vind dat een kind eerst de kans moet krijgen om zich te ontwikkelen enz. En buiten dat heb ik hele erge rugklachten gehad toen ik zwanger was van Mara waardoor ik met 20 weken al voledig in de ziektewet zat. Het risico is erg groot dat het bij een tweede weer terug komt zo niet erger.
Daar bij opgeteld dat Mara een ontzettend makkelijk kind is (en geloof me ik heb ervaring met verschillende kinderen door mijn werk) ben ik best bang dat een tweede nooit zo makkelijk en lief kan zijn.

Dan nog het gevoel dat ik zelf had dat Ik bang ben dat de tweede erg veel zou huilen of ik minder veel van hem/haar zou houden en zo kan ik nog wel even doorgaan hoor.

Maar we hebben het er over gehad en zijn opzoek naar een ander huis als dat er is en we zijn verhuisd hopelijk dit jaar dan gaan we ervoor. Want als ik eerlijk ben dan kriebelt het nu toch wel heel erg hoor.

Groetjes
 
Heel herkenbaar, mijn zoontje is nu 2 jaar en het leven bevalt me eigenlijk prima zo. Maar ja, een 2e lijkt me ook wel leuk. Omdat ik al 37 ben wil ik ook niet te lang meer wachten met het maken van de keuze. Maar ik twijfel erg of ik het nog wel aankan, nachtvoedingen, weinig slaap, darmkrampjes etc. Zoals Joyce al zei, mijn kind is zo makkelijk in alles. Zo'n makkelijk kind krijg ik vast niet meer. Kortom, ook hier, volop twijfel. En ja, het kriebelt ook wel weer. Bij de geboorte van mijn zoontje heb ik helemaal geen leuke kraamtijd gehad omdat hij te vroeg is geboren en stiekum zou ik dat nog weleens over willen doen ook, maar ja dat alleen is natuurlijk niet voldoende reden om aan een 2e te beginnen.
 
Hier nog zo'n twijfelaar. Ons zoontje is nu 20 maanden en net wat al eerder geschreven is het wordt nu net allemaal wat makkelijker. Hij is veel ziek geweest (gemiddeld 1 keer per maand een oorontsteking uiteindelijk buisjes en neusamandel eruit) en slaapt nu eindelijk beter, hij begint lekker te kletsen, is altijd vrolijk en we hebben het zo gezellig met ons 3-en. Willen we dat weer de nachtvoedingen, krampjes etc. Maar aan de andere kant zegt mijn gevoel alleen is ook maar alleen. Het lijkt me voor ons zoontje zo leuk om een broertje of zusje te krijgen. Maar dat alleen is niet genoeg reden ook wij moeten het willen er en er weer achter staan. Pff, jullie begrijpen het ook wij zijn er nog niet uit. Ik blijf tot die tijd denken dat het gevoel ja ik wil wel weer komt (of misschien wel niet). Succes allemaal met nadenken.
 
Hoi, hier een reactie van een mama die snel na de eerste haar tweede kindje heeft gekregen. Onze oudste (zoon) is nu 22 maanden, onze dochter is 6 maanden. We hebben altijd al graag meerdere kinderen gewild. En dan  graag kort op elkaar, omdat ze dan iets aan elkaar hebben en je nu toch in het babyritme zit. Ik herken jullie twijfels heel erg, ik heb ze ook gehad. Veel van de zorg voor onze kindjes komt toch op mij neer (ik werk op dit moment niet meer omdat ik bij mijn vorige baas niet parttime mocht werken) en ik zal bekennen dat het zeker niet altijd makkelijk is. Je bent gewoon weer beperkt in je doen en laten. De meeste problemen die je vantevoren ziet vallen in de praktijk eigenlijk erg mee. Je lost het op als je er tegenaan loopt. Ook ik had bekkenklachten: mijn zoon heeft daardoor erg snel van mij geleerd zelf de trap op te lopen (elk nadeel heeft echt z'n voordeel!).  Ik zie nu al weer zoveel moois tussen die twee koters ontstaan, dat het alles goedmaakt. De jongste ligt te schaterlachen als haar broer op z'n kop op de bank staat, of in bad golven maakt. Ze is zo lief en het is ook weer heel lekker om zo'n klein mensje in huis te hebben. Voor je het weet zijn ze weer groot.
En: ik heb geleerd dat liefde voor je kinderen zich alleen maar verdubbeld  als er een kindje bijkomt (ik was ook bang van de een meer te houden)!!
Succes met jullie keuze!
Groeten van Simone
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan