Wel of niet baby op slaapkamer?

Onze zoon slaapt bij ons in de co sleeper. Halverwege de nacht vaak tussen ons in omdat hij dan niet meer terug wil of ik tijdens het liggend voeden in slaap val. Afspraak is, nachtlampje aan, baby in ons bed.
 
Nu al bijna 6 maanden ligt ze bij ons op de kamer en staat ook de commode. We hebben bedacht dat de baby tussen de 1 en 2 jaar gaat op haar eigen kamertje, waarschijnlijk als ze zindelijk wordt en in een peuterbed kan slapen.
Reden hiervoor is omdat ik het belangrijk vind dat de baby zich veilig voelt. Ook heb ik het idee dat de baby zich beter voelt bij de ouders dan alleen op de kamer. 
Het fijne is aan de baby op de kamer dat het makkelijk is met voeden, dat ze je wekt als ze je nodig heeft en vind ik het ook gezellig met opstaan. 
Nadeel... De slaapkamer ontploft met babyspul: doekjes, luiers, tutten, kleertjes. Er is eens geplast op bed, spuugsel op bed.
Als je besluit de baby op de eigen kamer te laten, slaap met de knuffel van de baby en leg dan in t bedje, zo heeft de baby jouw geur bij zich en dat kan rust geven.
Slapen lijkt me sws lastig met een baby. 
 
Onze dochter van 8 maanden slaapt nog bij ons op de kamer, in haar co sleeper. Met borstvoeding erg makkelijk! En ook nu ze fles krijgt blijf ik het heel fijn vinden. 's ochtends gezellig samen wakker worden :)
Mijn vriend vindt het prima. Toen ik nog borstvoeding gaf werd hij niet eens wakker en nu slapen we om de beurt aan de kant van de cosleeper en troost/voed diegene haar ook. 
 
Haii Sandra 
Onze dochter sliep vanaf haar geboorte tot ze anderhalf was bij ons in bed. Ze vond het heel prettig ( wij ook) en sliep ook elke nacht super goed! Ze slaapt nu op haar eigen kamertje maar als ze snachts wakker word wat bijna elke nacht wel is komt ze bij ons in bed slapen. We doen dit omdat we maar vooral ik ook een goede nacht hebben. Vooral doen waar jij/ jullie je goed bij voelen. Manlief is ook een slechte slaper... Maar we vinden het allebij heerlijk wakker worden met en door onze kleine meid.?
 
Onze dochter is 5,5 week te vroeg geboren dus de eerste drie weken in het ziekenhuis lag ze al in een "eigen" bedje.
Toen we thuis kwamen, hebben we haar dus ook maar gelijk in jaar eigen ledikant op haar eigen kamer gelegd en dat werkte perfect. Sliep al snel lekker door en is het rustigst op haar eigen plekje.
In het begin met borstvoeding vond ik het ook niet erg om eruit te gaan en daar ben ik na 5 weken thuis mee gestopt dus toen moest ik toch een fles maken.
Nu is ze 3,5 maand en ze slaapt al ongeveer 2 maanden door!
 
Bij ons sliep onze zoon pas vanaf 4 maand in zijn eigen kamer. Maar na de eerste weken is mijn man wel naar de logeerkamer gegaan als hij slaap nodig had. Werkte prima voor iedereen:)
 
Bij beide kinderen 4-6 weken in een co sleeper bij ons op de kamer. Dit was erg fijn. 1e dagen is dit wel wennen maar je kunt je baby sneller troosten waardoor ze sneller weer gingen slapen.
We hebben de wiegje gehuurd bij wieghuren.nl. ideaal! 
 
Ons zoontje slaapt al 21 maanden bij ons op de kamer. Papa vond dat vooral "niet normaal" en ik heb hem meermaals om zijn oren moeten slaan dat het overgrote deel van de wereldbevolking niet op aparte kamers slaapt en een aap haar kindje ook niet in een andere boom hangt als ze gaan slapen. Een baby slaapt beter bij mama, kan zijn/haar temperatuur beter reguleren, zal beter ademen en rustiger slapen. Ook ontwikkeld het kindje daardoor makkelijker vertrouwen in zichzelf, zijn/haar ouders en de grote boze wereld. Ik merk dat mijn zoontje minder afhankelijk is van mij gedurende de dag, kan zelf spelen, voelt zich stoer, is niet eenkennig maar juist nieuwschierig naar nieuwe mensen. Rent voor mij uit naar de speeltuin en schrikt niet als ik even buiten beeld ben. Je hoort het wel, ik ben groot voorstander van samen slapen! Inderdaad met borstvoeding geven is het wel zo makkelijk maar ook nu mijn zoontje de hele nacht doorslaapt (van 20:00 tot 07:00) vind ik het prettiger en wil ik het nog even zo houden. Het is wel zo dat het voor de ouder die niet 's nachts uit bed moet, rustiger zou zijn als het kindje op een eigen kamer slaapt. Net als dat ouders meer rust krijgen als ze oordoppen in doen en hun kindje laten huilen als hij/zij zich alleen voelt maar verder niks nodig heeft. In sommige landen wordt het als mishandeling gezien om je babietje van jonger dan 1 jaar "neer te leggen" en in Japan is het traditie om het kindje tot het 11de levensjaar bij de ouders te laten slapen. Voor mij was het een simpele keuze: Kies ik voor mezelf? Of voor mijn kindje? (Het moment dat papa net zo veel zou doen als ik, had hij ook mogen meedelen in de keuze, dat was echter niet het geval, helaas voor hem).
De wereld is verdeeld, de reacties hier ook. Ieder kindje is anders en heeft andere behoeftes, de mijne heeft zijn mama naast zich nodig en ik kan daar alleen maar gehoor aan geven.
 
Terug
Bovenaan