wie heeft er nog meer zijn schildklier laten verwijderen?

Hoi Sita,

nou ik heb eigenlijk alleen maar goed nieuws! Ik heb niet de ziekte van Graves!! op de echo zag alles er erger uit dan op de scan! Ik heb wel een struma en het kan zijn dat hij de afgelopen tijd te snel heeft gewerkt maar dat hij inmiddels zichzelf heeft hersteld. Ik moet wel alles goed in de gaten blijven houden en wat meer rust houden. jeetje zeg wat ben ik hier blij mee!!!
dit houdt dus ook in dat we gewoon verder mogen gaan met zwanger worden!! Er zit nog wel een addertje onder het gras. Ik heb namelijk 4 jaar geleden een zware chlamidia infectie gehad. Dus is het zowiezo nog niet zeker dat we op de normale manier zwanger kunnen worden. Dus voorlopig is het iedere maand ook voor ons erg spannend!!

Hoe is het nu met jou??

wil ook nog even reageren op die andere vraag van wie ik de naam niet meer weet!
Als ik het zo lees lijken me het echt schildklier problemen. Ik weet niet waar je woont maar als ik jou was zal ik toch een arts bezoeken!

Ik wens je veel succes!!

Liefs Annie1
 
Hey Annie,
Fantastisch nieuws zeg, ik ben echt blij voor je dat het niet de ziekte van Graves was. Maar zoals ik verder kon lezen zitten we nog steeds een beetje in hetzelfde schuitje he. We zullen allebei een beetje geluk moeten hebben om normaal in verwachting te geraken. Jij vanwege die Chlamidia en ik vanwege het sperma van mijn verloofde. Dus wel leuk als we elkaar kunnen blijven steunen he. Het is voor mij op dit moment vrij moeilijk. Ik woon in Griekenland, en spreek wel een beetje de taal, maar niet vloeiend. Ik voel me dus vrij geisoleerd hier, en ook vrij hulpeloos soms. Ik kan namelijk dit probleem   met het sperma niet oplossen, en ik kan er ook met niemand over praten. Ik had wel een bevriende  psycholoog hier, die goed engels sprak, en die me goed gesteund heeft bij mijn schildklierproblemen, maar het is een man, en met hem kan ik hier niet over praten. Dat vind ik niet kunnen ten opzichte van mijn verloofde. Ik vind dat dit te persoonlijk is om over te praten met mensen die  je net enkele maanden kent. Gelukkig is er dit forum nog en alle steun die ik  ook  van  jou krijg. Ik hoop in ieder geval dat je nu een beetje geluk hebt en dat je snel in verwachting bent. Mijn ei is net geweest en we hopen nu dat het klussen gewerkt heeft. Maar veel hoop heb ik niet. Mijn ei was donderdag en ik  voel helemaal niets nu. Geen pijnlijke borsten, geen vol gevoel,  enkel steekjes in mijn onderbuik, maar dat  heb ik al eens meer gehad. Dus ik denk dat we deze maand pech hebben.  
Hou me in ieder geval op de hoogte hoe het jou vergaat.  

knuffels sita  

En voor peterselie,  
ik raad je aan om een bloedtest aan te vragen, vraag specifiek naar een hormoononderzoek, en  vertel welke symptonen je hebt. Dan kom  je het zo te weten.  Ik hoop voor jou dat  alles in orde is en dat het gewoon losstaande gevallen zijn, maar als het wel zo is, dan heb  je  in ieder geval een verklaring.  Ik werd ook ontzettend  vaak  ziek en ik voelde me ook beroerd bij de minste verhoging van temperatuur.  Alleen kon ik 's nachts niet slapen en  had echt last van insomnia, nam slaappillen en alles. En mijn metabolisme werkte te snel, waardoor ik enorm hard afviel. Ik had een te hard werkende schildklier, maar het kan wel zijn dat jij een te traag werkende schildklier hebt. Laat  het zeker nakijken.  
En veel succes.
Groetjes sita  
 
Hoi hoi,

ik hoor eigenlijk op het zwanger zijn forum thuis, maar ik wil toch even op jullie verhalen reageren. Zelf ben ik na de geboorte van mijn eerste schildklierpatiënt geworden. Ik woog vijf maanden na de bevalling nog maar 48 kilo bij 1.72m. Ik heb toen allerlei medicijnen gehad zoals betablokkers en schildklierremmers. Helaas kon ik niet goed tegen de schildklierremmers. Ik ben toen (heel stom) op eigen houtje gestopt met de zooi en een jaar later ben ik zwanger geraakt van nummer twee. Drie maanden na de bevalling had ik weer ondergewicht. Ik kreeg weer schildklierremmers en betablokkers. (drie keer per dag zes tabletten remmers en  een betablokker). Ik kreeg het spul niet weg en reageeerde weer overgevoelig. Ik zat onder de uitslag.  Ik ben drie maanden daarna behandeld met een capsule radioactief jodium. Ik heb toen twee weken bij familie gelogeerd. Mocht niet bij mijn kinderen... vreselijk!!! Ik ben toen een poos onder controle van de internist geweest. Na een half jaar werkte mijn schildklier te traag en daar slikte ik een tabletje Thyrax per dag voor. Toen alles goed was afgesteld mocht ik gewoon zwanger raken. Sinds ik zwanger ben slik ik twee tabletten per dag en ik ben onder behandeling van de gynaecoloog. Maar alles gaat super met de baby en met mij. IK hoop dat jullie ook vlug van een zwangerschap en een gezonde baby mogen genieten.

Veel liefs ....
 
Hoi Sita,

Ik heb een eigen topic voor ons aangemaakt';

Sita en annie!!

zullen we daar verder schrijven??!!

Liefs Annie
 
Terug
Bovenaan