Ja, moeilijk he? Mijn moeder past 1 dag in de week op, en ook al heeft ze toch zelf 3 kinderen groot weten te brengen, toch geef ik haar elke week allerlei instructies over hoe ze bepaalde dingen moet doen en waarom en wanneer. Ze zal wel denken dat ik helemaal hysterisch ben.
En op zich gaat het allemaal prima, maar op de 'oma-dagen' is het toch wel erg druk voor Laura, merken we. Ze wordt dan constant beziggehouden, en mijn moeder (en soms ook mijn vader als hij vrij is) is echt heel intensief met haar bezig, samen spelen, wandelen, praten, nou ja, alles wat je kunt verzinnen. Daardoor is ze dan wel eens zo druk en afgeleid, dat het niet lukt om haar een middagdutje te laten doen, en haar fles schiet er ook wel eens bij in (die krijgt ze wel aangeboden, maar ze is dan te veel afgeleid om echt rustig te drinken, dus dan drinkt ze maar een heel klein beetje).
We krijgen dan 's avonds een verschrikkelijk vies en moe en hongerig meisje terug, dat overigens wel een hele leuke dag heeft gehad met haar opa en oma.
Niemand die met meer enthousiasme, aandacht en liefde voor haar zou kunnen zorgen, en dat is natuurlijk ook heel wat waard! Ze is ook altijd heel blij als ze haar opa of oma ziet, dus dat zit wel goed.
Dus, we hebben zo langzamerhand geaccepteerd dat opa en oma de dingen anders doen dan wijzelf, we weten dat ze in goede handen is, en dat ze dan 's avonds erg moe is, daar valt overheen te komen natuurlijk. Maar het liefst zou ik gewoon de hele dag zelf voor haar zorgen, en ik had vantevoren niet verwacht dat dat gevoel zo sterk zou zijn!
Overigens denk ik dat het best goed is voor je kind om af en toe eens in een andere omgeving te zijn, met andere mensen en andere gewoontes, en niet altijd maar thuis bij mama. Maar dat zeg ik met mijn verstand, niet met mijn gevoel......
En op zich gaat het allemaal prima, maar op de 'oma-dagen' is het toch wel erg druk voor Laura, merken we. Ze wordt dan constant beziggehouden, en mijn moeder (en soms ook mijn vader als hij vrij is) is echt heel intensief met haar bezig, samen spelen, wandelen, praten, nou ja, alles wat je kunt verzinnen. Daardoor is ze dan wel eens zo druk en afgeleid, dat het niet lukt om haar een middagdutje te laten doen, en haar fles schiet er ook wel eens bij in (die krijgt ze wel aangeboden, maar ze is dan te veel afgeleid om echt rustig te drinken, dus dan drinkt ze maar een heel klein beetje).
We krijgen dan 's avonds een verschrikkelijk vies en moe en hongerig meisje terug, dat overigens wel een hele leuke dag heeft gehad met haar opa en oma.
Niemand die met meer enthousiasme, aandacht en liefde voor haar zou kunnen zorgen, en dat is natuurlijk ook heel wat waard! Ze is ook altijd heel blij als ze haar opa of oma ziet, dus dat zit wel goed.
Dus, we hebben zo langzamerhand geaccepteerd dat opa en oma de dingen anders doen dan wijzelf, we weten dat ze in goede handen is, en dat ze dan 's avonds erg moe is, daar valt overheen te komen natuurlijk. Maar het liefst zou ik gewoon de hele dag zelf voor haar zorgen, en ik had vantevoren niet verwacht dat dat gevoel zo sterk zou zijn!
Overigens denk ik dat het best goed is voor je kind om af en toe eens in een andere omgeving te zijn, met andere mensen en andere gewoontes, en niet altijd maar thuis bij mama. Maar dat zeg ik met mijn verstand, niet met mijn gevoel......
maar je hebt soms echt tijd voor jezelf nodig.