Hoi,
ik heb twee weken geleden een keizersnee gehad. De operatie zelf vond ik een superervaring: iedereen was vriendelijk en er zijn supermooie foto's gemaakt door de verpleging zodat mijn vriend alles heel bewust kon meemaken.
Toen ik hoorde dat het een keizersnee zou worden, was ik ook niet bepaald rouwig want ik was al een flinke poos bezig. Dus ik riep alleen maar: ja, graag!
De ruggeprik voel je eigenlijk niet. Goed stilliggen is het belangrijkste, dan komt alles goed. En daarna, dat heerlijke verdoofde gevoel was echt fantastisch na al die weeen, haha!
Maar dan. Ik heb me nooit gerealiseerd wat een ontzettend zware operatie het is. Vergis je hier niet in. Al je organen liggen op de operatietafel en worden weer terug gepuzzeld. En dat voel je!
Het ziekenhuis waar ik lag, hanteerde 5 opnamedagen voor een keizersnee. Door een vervelende infectie zijn het er bij mij helaas 8 geworden. Maar nu ben ik thuis met mijn lekkere meissie en gaat het elke dag ietsje beter.
Dat van die zes weken klopt denk ik wel. Gelukkig kun je hiermee van tevoren rekening houden en dingen regelen. Zorg dat je de eerste tijd niet alleen thuis bent, want dat kun je niet. Althans, ik vind het nog lastig omdat ik zo min mogelijk de trap op en neer wil. En ik woon op een bovenhuis, dus dat is lastig.
Nog een positief puntje: bij mij heeft het de borstvoeding niet in de weg gestaan. Door de infectie kon ik de eerste dagen haar niet aanleggen (ik mocht niet eens bij d'r), maar alles is dus goed gekomen. Dus als je BV wil geven: laat je door die KS niet tegenhouden!
Heel veel succes! Geniet van de rest van je zwangerschap. Zeker als je het straks gaat voelen (of voel je al beweging?), dat is zo bijzonder!
Liefs, Jose
