wie heeft ervaring met een keizersnee?

Maareh, om op je vraag terug te komen: je voelt ECHT NIKS! Op een gegeven moment riep ik: "als jullie gaan snijden, dan zeggen jullie het, he?" Toen begonnen vijf man om mij heen te gniffelen; bleek ik al half open te liggen.

Je voelt wat gerommel aan je lijf maar absoluut geen pijn. Daar kun je van op aan.
 
Wat je zou kunnen doen i.v.m. je kindje van 2, is dat je man pas vrijneemt nadat de kraamhulp weg is. Ondanks dat er wat dagen afgaan van de kraamzorg doordat je een aantal dagen in het ziekenhuis ligt, blijven er nog een aantal dagen over (volgens mij krijg je ook weer wat extra dagen a.g.v. de keizersnee, hier zou ik z.s.m. het kraamhulpbureau even over bellen als ik jou was, dan weet je zeker waar je aan toe bent). Voor je man is het misschien iets minder leuk om pas bij jullie gezinnetje te zijn na de kraamtijd (al vinden sommige mannen het helemaal niet zo erg om hun eigen leventje weer een beetje op te pikken in de roerige tijden na de bevalling  ) maar stel dat de kraamhulp nog 5 dagen blijft (was bij mij het geval geloof ik) en je man in die periode werkt (eventueel ook als jij nog in het ziekenhuis ligt en je oudste naar de oppas/KDV is) dan kan hij zijn vrije dagen opsparen voor als je geen hulp meer hebt en hou je in totaal zo'n 4 weken hulp over.
Gelukkig is je kindje al 2 en kan dus waarschijnlijk goed lopen, de trap op enz. Want jij mag gewoon (en ik had dat ook echt niet gekund de eerste weken) niet tillen. Je kunt je oudste eventueel een paar weken in het campingbedje laten slapen met een opening met rits in de kopse kant, waardoor je niet hoeft te tillen en hij/zij zelf het bedje in en uitkan.   Dat scheelt een hoop getil voor jou. Ik kon na een week of 5 weer zelf een beetje tillen maar een kind van 2 (ik heb er straks 1 van 1,5) kan best zwaar zijn natuurlijk.

Zelf heb ik omdat ik nog niet weet of ik deze keer weer een keizersnee moet krijgen (het kan namelijk aan de vorm van mijn baarmoeder gelegen hebben dat mijn zoontje in stuit lag en er niet uit kon, en de kans op een tweede ks is nu eenmaal groter) alvast extra dagen op het KDV geregeld. Hierdoor zou mijn zoontje 2 dagen in de week gaan, i.p.v. 1 en daarnaast ook nog 1 keer in de week naar mijn schoonmoeder kunnen. Zo heb ik me alvast een beetje ingedekt voor het geval het weer een keizersnee wordt. Misschien voor jou ook een idee om eens hier en daar te informeren.

Waarom weet je trouwens nu al met 18 weken dat je een keizersnee gaat krijgen? Ik ben nu 19 weken zwanger maar of het een keizersnee wordt of niet weten ze pas op het laatst als het weer een stuitligger zou blijken te zijn. Ben gewoon even benieuwd.
 
Oh ja, over het fietsen, dat kon ik ook echt nog niet hoor na 2 weken, moest er niet aan denken. Het duurde een week voordat ik weer een beetje kon lopen. Ik kon na 2 weken net weer een halve kilometer lopen en terug, moest ik wel bij de winkel op een bankje uitrusten. Hou er rekening mee dat zo'n operatie echt niet niks is en verg niet teveel van jezelf. Ik hoorde trouwens van een collega dat ze helemaal geen last heeft gehad met lopen terwijl ik echt pijn had als ik rechtop moest staan en liep als een bejaarde waarvan ze de rollator gejat hadden.
 
hoi,
allereerst (nog) gefeliciteerd met je zwangerschap!!
Balen dat t een ks wordt, maar je kan je er al helemaal op voorbereiden. Ik vond het een hele rare gewaarwording dat ik 2 weken voor ks zh uitliep met de geboortedatum van ons kindje in de handen.
Ik vond de ruggeprik meevallen, was er veel gespannen onder, voelde heel kort een "bliksemschicht" door rug gaan, maar dat was alles. En wat ks betreft: je voelt helemaal geen pijn, toch vond ik het heel vreemd dat je wel voelt dat ze bezig zijn: je voelt t duwen en trekken (wordt zelf heen en weer geslingerd, overdreven gezegd), maar géén pijn!!
De nacht na ks viel mij tegen. Ik had een pijnpomp en zou geen pijn hoeven te hebben. Vlg ochtend bleek dat de pijnpomp hele nacht niet had gewerkt, terwijl ik heel vaak geduwd had voor een shotje... Gek he dat t tegenviel!
Je merkt verder dat je elke dag iets meer kan. Eerste dagen strompel je af en toe bed uit, maar ook snel er weer in. Dit wordt steeds beter. De leefregels van 6 weken niets doen, zijn er vooral voor een goed herstel van je litteken en om complicaties op latere leeftijd (incontinentie en verzakking baarmoeder) tegen te gaan. Ik heb me er strikt aan gehouden, ze zijn toch niet voor niets op gesteld en zeker niet bedoeld om osn pasbevallenen een hak te zetten. Ik vond t vooral de laatste 2 weken zwaar, omdat ik toen al zo was opgeknapt dat ik lichamelijk geen rem meer voelde.
Wel heb ik af en toe nog last van de buikspieren, terwijl het toch al 14mnd geleden is
Zeker de (grote) huishoudelijke klussen.en t zware tillen zou ik je niet aanraden. Wat een van de dames hierboven adviseert, lijkt me goed plan: eerste week na bevalling lig jij in zh en heb je kraamzorg. Zorg dat je man vanaf 2e week vrij is, dan heb je 4 weken gedekt.
Mijn vriend heeft ervoor gekozen om toch 1e 2 weken vrij te zijn, t was ons 1e kindje en zijn hoofd stond niet naar werken en hij wilde ook leren hij ons zoontje moest verzorgen. Vanaf week3 dus vaker alleen, al hebben mijn moeder en schoonmoeder veel gedaan in huishouden.
Voorspoedige zwangerschap gewenst en een voorspoedige ks met vlot herstel!!
Groetjes, mira
 
allereerst gefeliciteerd! Ik ben op 7 januari bevallen van een zoon, ben eerst 'gewoon' begonnen maar met een spoedkeizersnee bevallen. Het is mij 200% meegevallen, ik heb de eerste dagen in het zh rustig aangedaan en alleen gelopen wanneer nodig (toilet en douchen)
Na 3 dagen mocht ik naar huis en heb ook rustig aangedaan, als je net bevallen bent heb je echt wel wat anders aan je hoofd dan stofzuigen enz.
Ik kon vrij snel weer rechtop lopen en traplopen maar met de gedachte in mijn hoofd dat ik het heel rustig aan moest doen. Na 1,5 week werd ik echter weer opgenomen met een baarmoederontsteking dus kon toen echt niks meer....
Toen ik na een week weer naar huis mocht ging het steeds weer een stapje beter, stofzuigen en tillen heb ik aan mijn vriend overgelaten. Na 4 weken ben ik wel weer gaan autorijden, wel had ik het geluk dat mijn vriend 7 weken is thuis geweest dus ik hoefde ook niks als ik het niet aankon.
Het gaat nu heel goed met me maar mijn advies: luister naar je lichaam en doe niks wat je denkt dat je niet aankan. Het kan anders alleen maar verkeerd aflopen!!!

succes
 
Hoi Sandra!

Wel een beetje eng als ik t zo allemaal lees....
Ik heb t heeeeeeel anders ervaren!!!!! Bij m'n oudste (net 3) hoorde ik in week 39 dat t een ks werd. M'n enige angst was ojee narcose... gelukkig mocht ik een ruggeprik. Alles ging perfect, binnen 10min. was alles gepiept!!!! Daarna: als ik pijn voelde mocht ik om een pijnstiller vragen. Eigenwijze ik deed dat niet meteen. Dezelfde avond (Ioannis is rond 12:00 geboren) verplicht staan was even heel hard doorbijten, voor m'n gevoel was t onmogelijk. Hun motto: hoe eerder en hoe meer beweging (lopen) hoe sneller je hersteld. Veel kamillethee helpt je darmen. Het kromlopen komt vaak door pijn in je darmen. Na een dag of 4 liep ik pas normaal en dag 5 mocht ik naar huis.
Bij de 2de Billy  nu 15mnd  KOOS ik voor een ks vanwege t gemak en vrij weinig pijn. Wegens omstandigheden werd de baby week 35 al gehaald (ik had steeds hevige bloedingen)
maar  moest de kleine naar neonatologie voor de zekerheid  in een ander ziekenhuis, ik lag in de kraamkliniek.... Vreselijk als je niet bij je pasgeboren baby bent. Dat gaf me een oerkracht om heel snel  te herstellen. Dag 3 mocht ik weg!!!!
Ik ben niet anders voor of na de ks hoor. Rustigaan doe je vanzelf je bent druk met je pasgeborene!!!! Vertroetelen en verzorgen....
Ok een ks is een operatie, maar ook t werk van m'n gynacoloog die ik vertrouw en z'n werk goed doet!!!   Een ks heeft veel voordelen voor t kind, geen hoofdpijn, geen verdrukking en voor de mama geen 'oerpijn'....
Dat sneetje onder m'n bikinilijn is pijnlozer dan de hechtingen van m'n zusje...
groetjes, Priscilla
 
Ik heb bijna 5 maanden geleden een geplande keizersnede gehad en ik zou het zo weer doen. De ks zelf vond ik een geweldige ervaring en heb een geweldige kraamtijd gehad. Op dag 5 ben ik naar huis gegaan (mocht eigelijk een dag eerder) De borstvoeding liep ook gelijk perfect . Toen ik na de ks op de uitslaapkamer kwam werd gelijk gevraagd of ik pijn had en of ik pijnstilling wou . Voelde nog niks maar wilde snel naar mijn meisje toe en heb toen gelijk een morfineprikje gehad . Volgens mij heb ik in totaal 3 prikjes gekregen en heb totaal geen pijn gevoeld. Het scheelt ook wel of je van te voren weet of je een ks krijgt of niet . Het lijkt me moeilijker als je een ongeplande ks krijgt omdat je er dan niet naartoe kan leven.
 
ik wil graag een KI omdat ik bang ben dat ik niet normaal kan bevallen... ( ivm ziekte )
ben nu 31 weken, maar weet niet of dat mogelijk is...
en zo ja wanneer 'halen' ze je baby dan op hoeveel weken en hoe word dat gepland....
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan