A
Anoniem
Guest
Hey meisjes,
Blijkbaar ben ik hier de enige dat een ks verschrikkelijk pijnlijk vond?
Wil hier niemand schrik aan jagen hoor maar wou da men verhaal ook effe kwijt.
Bij mij was er ook van in begin zekerheid van een keizersnede en dan ook met epuderale.
Maar ben op 34 weken opgenomen omdat ik al weeen had en ben dan aan de weeenremmers gemoeten voor 4 dagen en mocht dan naar huis maar snachts toch vliezen gebroken en weeen om de drie minuten, dan in het ziekenhuis terug aan de remmers maar de volgende dag dan toch mijn keizersnede.
Ik moest een geplande keizersnede omdat ik gescheurde wervels heb in men rug en persen zou dit enkel nog erger maken dus daarmee dan die ks.
Maar in de operatiekamer werd er belist om volledige narcose toe te passen.
Vond dit echt verschrikkelijk,dat ik de geboorte van men dochtertje niet kon mee maken.
En dan ook voor de meter van men dochter,die normaal mee erbij ging zijn sloeg het dan tegen want dan mocht ze niet mee binnen.
Zo ging het...
1 2 3 en ZZZZ
Dan werd ik plots wakker,was nog vastgebonden en daar kwam een verpleger me vertellen"we gaan direct eens naar je dochter kijken"
Ik dacht van huh?dochter!A ja dochter
Toen heb ik hem gezegd wacht nog maar even want anders zie ik er twee.
Nog helemaal versuft tot aan de couveuse gereden met men bed en daar zag ik ze,was eigenlijk heel veel later en was al heel proper ook.
Ze hebben me dan op de kamer gelegd en toen begon voor mij het ergste,ik had pijn maar zoveel pijn dat ik niemand bij mij kon verdragen,de ene pijnstiller was nog niet ingespoten of wou al een andere,mijn wond dat was percies of mijn huid scheurde altijd open.
Ik heb men dochter diezelfde dag niet meer gezien en pas de dag erna s'avonds toch even maar is zo'n raar gevoel hoor,ze brengen je dan een klein teder wondertje dat je dervoor maar 5 minuten gezien hebt en dat moedergeveel was er echt nog niet.
Ik heb de eerste nacht dan niet geslapen en moest dus de volgende morgen uit men bed!!
Ik dacht dat ik gek werd,ze hadden mij na de operatie in bed gelegd met men een been naar rechts en de volgende dag lag dit nog zo omdat ik dus echt niet kon bewegen.
Ik had verschrikkelijke last van na weeen en ik moest druppeltjes nemen voor men baarmoeder te laten samentrekken maar ik vond dat deze al genoeg samentrok dus heb ik ze niet genomen.
Toen uit men bed met een beetje hulp lukte juist en tegen de avond begon het al beter te gaan,moet wel zeggen na twee dagen liep ik dan ineens wel goed rond en voelde me veel beter,maar de eerste twee dagen waren voor mij een hel.
Sorry dat ik het zo uitdruk.
Ik ben hier dus ook de enige met zo'n triestig verhaal,weet niet hoe het komt.
Kan zijn dat ik kleinzerig ben
Maar ben hier denk ik ook de enige dat volledig verdoofd geweest is,zou het mss daar aan kunnen liggen,dat je met een epuderale mss nog wat na genot hebt dat je aan de wond nog niet alle gevoel trug hebt?
Zou dat eigenlijk wel eens willen weten.
Ik ben nu vijf maand verder en alles gaat heel goed hoor,heb wel soms dat ik een plotse beweging maak dat ik effe beetje pijn voel maar ben dan ook iemand dat nooit stilzit en denkt dat ik alles aan kan
Ik heb wel boven het litteken nog altijd het dode gevoel maar als ik er aan krab als het jeukt dan doet dit wel pijn,is ook heel hard bij mij en vond dit al zo raar maar ga eens naar de gyn op controle denk ik want iemand die ik ken heeft ook een ks gehad en er na trug even moeten opendoen want zal gestold bloed onder en ja wie weet is het daarom nog zo hard en dik,maar ik hoor het wel van jullie hoe het daar zit.
En sorry voor het nare verhaal maar vond mij hier echt het lelijke eendje omdat ik de enige was dat het niet zo positief ervaren heeft.
Maar moet wel zeggen,ben het wel al vergeten hoor want zou het direct trug doen als je ziet wat je ervoor in de plek krijgt.
Liefs orchi
Blijkbaar ben ik hier de enige dat een ks verschrikkelijk pijnlijk vond?
Wil hier niemand schrik aan jagen hoor maar wou da men verhaal ook effe kwijt.
Bij mij was er ook van in begin zekerheid van een keizersnede en dan ook met epuderale.
Maar ben op 34 weken opgenomen omdat ik al weeen had en ben dan aan de weeenremmers gemoeten voor 4 dagen en mocht dan naar huis maar snachts toch vliezen gebroken en weeen om de drie minuten, dan in het ziekenhuis terug aan de remmers maar de volgende dag dan toch mijn keizersnede.
Ik moest een geplande keizersnede omdat ik gescheurde wervels heb in men rug en persen zou dit enkel nog erger maken dus daarmee dan die ks.
Maar in de operatiekamer werd er belist om volledige narcose toe te passen.
Vond dit echt verschrikkelijk,dat ik de geboorte van men dochtertje niet kon mee maken.
En dan ook voor de meter van men dochter,die normaal mee erbij ging zijn sloeg het dan tegen want dan mocht ze niet mee binnen.
Zo ging het...
1 2 3 en ZZZZ
Dan werd ik plots wakker,was nog vastgebonden en daar kwam een verpleger me vertellen"we gaan direct eens naar je dochter kijken"
Ik dacht van huh?dochter!A ja dochter
Toen heb ik hem gezegd wacht nog maar even want anders zie ik er twee.
Nog helemaal versuft tot aan de couveuse gereden met men bed en daar zag ik ze,was eigenlijk heel veel later en was al heel proper ook.
Ze hebben me dan op de kamer gelegd en toen begon voor mij het ergste,ik had pijn maar zoveel pijn dat ik niemand bij mij kon verdragen,de ene pijnstiller was nog niet ingespoten of wou al een andere,mijn wond dat was percies of mijn huid scheurde altijd open.
Ik heb men dochter diezelfde dag niet meer gezien en pas de dag erna s'avonds toch even maar is zo'n raar gevoel hoor,ze brengen je dan een klein teder wondertje dat je dervoor maar 5 minuten gezien hebt en dat moedergeveel was er echt nog niet.
Ik heb de eerste nacht dan niet geslapen en moest dus de volgende morgen uit men bed!!
Ik dacht dat ik gek werd,ze hadden mij na de operatie in bed gelegd met men een been naar rechts en de volgende dag lag dit nog zo omdat ik dus echt niet kon bewegen.
Ik had verschrikkelijke last van na weeen en ik moest druppeltjes nemen voor men baarmoeder te laten samentrekken maar ik vond dat deze al genoeg samentrok dus heb ik ze niet genomen.
Toen uit men bed met een beetje hulp lukte juist en tegen de avond begon het al beter te gaan,moet wel zeggen na twee dagen liep ik dan ineens wel goed rond en voelde me veel beter,maar de eerste twee dagen waren voor mij een hel.
Sorry dat ik het zo uitdruk.
Ik ben hier dus ook de enige met zo'n triestig verhaal,weet niet hoe het komt.
Kan zijn dat ik kleinzerig ben
Maar ben hier denk ik ook de enige dat volledig verdoofd geweest is,zou het mss daar aan kunnen liggen,dat je met een epuderale mss nog wat na genot hebt dat je aan de wond nog niet alle gevoel trug hebt?
Zou dat eigenlijk wel eens willen weten.
Ik ben nu vijf maand verder en alles gaat heel goed hoor,heb wel soms dat ik een plotse beweging maak dat ik effe beetje pijn voel maar ben dan ook iemand dat nooit stilzit en denkt dat ik alles aan kan
Ik heb wel boven het litteken nog altijd het dode gevoel maar als ik er aan krab als het jeukt dan doet dit wel pijn,is ook heel hard bij mij en vond dit al zo raar maar ga eens naar de gyn op controle denk ik want iemand die ik ken heeft ook een ks gehad en er na trug even moeten opendoen want zal gestold bloed onder en ja wie weet is het daarom nog zo hard en dik,maar ik hoor het wel van jullie hoe het daar zit.
En sorry voor het nare verhaal maar vond mij hier echt het lelijke eendje omdat ik de enige was dat het niet zo positief ervaren heeft.
Maar moet wel zeggen,ben het wel al vergeten hoor want zou het direct trug doen als je ziet wat je ervoor in de plek krijgt.
Liefs orchi