wie heeft ervaring met een ruggenprik???

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo allemaal,

Zwanger van nr 3 (ongeveer 38 wk) en enorm angstig.
1ste bevalling ongeveer 10 uur gebroken vliezen en daarna weeenstorm van uurtje of 7. Persen duurde 1,5 uur (had geen idee hoe t moest)
Daarna door de omstandigheden een postnatale depressie die ik NIEMAND gun....

2de bevalling begon s morgens heel kalm met weeen rond uurtje of half 5...
Om 1 uur s middags zette dat goed door...
Kwart voor 7 s avonds door VK vliezen gebroken.
Baby had in t vruchtwater gepoept dus helaas naar t ziekenhuis en jawel daar moest ik aan t infuus voor de laatste 3 cm.
En dat deed zo'n pijn en was zo'n afknapper dat ik nu niet meer durf.
Ik slaap niet meer s nachts van de zenuwen...wil niet meer bevallen...kijk ook niet meer echt uit naar de baby omdat DE BEVALLING er tussen staat.

Daarom mijn vraag....wie heeft ervaring met een ruggenprik.
Is dat echt wel fijn of totaal niets???
Zeker als je zo bang bent (waarbij ik voorzie dat door mijn angst de bevalling alleen maar langer gaat duren)

Zucht.
k Voel me een ENORME sukkel maar kan t niet helpen k ben echt bang.
 
Hallo,

Voor mij is het nu de eerste zwangerschap en ben over 2 weken uitgerekend. Ik ben eigenlijk totaal niet bang, alleen heeft de verloskundige me vorige week verteld dat het waarschijnlijk met de vacuumpomp gehaald wordt of met de keizersnede. Oef, dat was wel even schrikken. De baby is namelijk vrij groot.

Ik zou   mijn angsten wel voorleggen bij de vk/gyn. Er zijn namelijk meerdere manieren van pijnbestrijding!!! Het is alleen wel zo dat je dan in het ziekenhuis moet bevallen...

Ik wens je heel veel succes.

Groetjes,
Jolanda
 
Bedankt voor je reactie Jolanda!

Ik wens en hoop dat jij tot de driekwart vrouwen behoort die wel goed op hun bevalling terugkijken!!!!

(driekwart stond in een tijdschrift Ouders geloof ik wat ik vanmiddag heb gekocht. Vrij recente cijfers dus)

Maar ik ben een controlefreak, vecht tegen alles wat me mogelijk kan bezeren (jeugdherinneringen vermoed ik)  en kan niets loslaten...dat probleem ken ik van mezelf maar dat is ook de reden dat ik zo vecht tegen pijn. En dan is t lastig bevallen helaas...
 
3/4 kwart??? Nou daar hoor ik dan niet bij........wat een hel. 32 uur en uiteindelijk ook vacuumpomp........veel te groot kindje met erg slechte start.........
Ik heb ook een ruggeprik gehad, omdat mijn kindje echter verkeerd lag, hielp die niets.
Toch hoor ik er wel positieve verhalen over, dus ik zeg: doen!!!
Al is het maar voor je eigen gevoel!
Je kunt ook iets anders krijgen, maar dat zorgt voor meer ademdepressies bij een pasgeboren kindje, dus op basis daarvan heb ik voor een ruggeprik gekozen.............

Ennuh, dat loslaten is ook mijn probleem, heb nu nachtmerries van mijn bevalling.
Ons meisje is op 8 september geboren, en volgende week heb ik mijn eerst gesprek om dit trauma (want dat is het) te gaan verwerken..............

Niet het vrolijke verhaal waar je op zat te wachten, als je de strekking maar begrijpt: vraag om die ruggeprik, een tuttebol vind ik je niet!
Stoere vrouw die haar 3de kindje op de wereld gaat zetten!
Hou je goed en heel veel sterkte, en geniet vooral van je nieuwe wondertje als hij er is!!!

Gr. Rimke
 
k Was al bang dat ik allerhand negatief commentaar zou krijgen! Oef dat scheelt weer.
Je snapt t tenminste.

Al vrees ik dat t het niet haalt bij jouw verhaal.....
Akelig als je zo terug moet kijken...en t scheelt (heb ik gemerkt) in hoe je naar je kind kijkt.
Het is echt onzin als ze zeggen dat pijn goed is voor de moeder-kindband...teveel pijn kan wel eens t tegenovergestelde bewerkstelligen....
Ik hoop dat jij daarvan geen last hebt Rimke!
Wens je veel succes ook met de gesprekken....weet uit ervaring dat dat werkt om wat voor reden je er ook zit.
Bevallingen zijn vaak zo ingrijpend naast nog zo een paar dingen in een mensenleven dat op dat soort momenten ook veel andere dingen bovenkomen (zoals bij mij).
Hoop dat je er iets aan zult hebben en bedankt voor je fijne reactie!
k Voel me toch weer beetje minder 'flauw en kinderachtig'.
 
In de nieuwe richtlijn pijnbestrijding staat dat elke vrouw die gaat bevallen binnen een uur een ruggenprik moet krijgen als ze aangeeft dat nodig te hebben. Nu is dat organisatorisch nog helaas niet in elk ziekenhuis mogelijk, maar je vk weet precies wat er mogelijk is in welk ziekenhuis. Overleg met haar dat je die mogelijkheid wilt hebben.
Maak ook een geboorteplan, zodat elke vk in de praktijk weet wat jouw wensen zijn en je dat niet tussen de weeen door helemaal hoeft te gaan bespreken.
http://www.cicli.nl/
 
@Jolanda, ik vind het en hele rare reactie van je vk om nu al te voorspellen dat het wel een hele moeilijke zware bevalling/kunstverlossing zal worden omdat de baby groot lijkt. Hier is van te voren niets over te voorspellen. Hoogstens dat negatieve gedachten een voorspellende waarde krijgen. Als je vk er bij voorbaat al geen vertrouwen in heeft straalt ze dat uit naar de as moeder die dus ook alle vertrouwen in zichzelf en haar lichaam verliest.
Kwaliteit van de weeen is het allerbelangrijkste tijdens de bevalling. Vraag aan je vk of ze een partogram bijhoudt. Dit is gewoon een grafiekje waarin het verloop van de ontsltuing wordt afgezet tegen de tijd. Afwijkingen van een normaal verloop (normaal is 1 cm per uur of sneller) zie je dus heel gauw. En dan kun je dus bijsturen met een infuus voordat iemand volslagen is uitgeput. Latente fase bestaat niet. Iemand die langer dan 1 uur op 2 cm ontsluting blijft hangen heeft een weeenzwakte. Vraag ook aan haar wat voor begeleiding ze biedt tijdens de bevalling. Blijft ze bij je als ze de diagnose: "de bevalling is begonnen" heeft gesteld of gaat ze weg voor een paar uur?
 
Lieve Weegje,

ook ik snap jouw angsten als geen ander... na een miskraam in 2006 en het overlijden van het kindje van mijn zus met 39weken zwangerschap ging ik als een hoopje ellende de bevalling in; onder het mom van binnen 24 uur is het er.. wat is 24 uur op een heel mensenleven. Niet rekening houdende met de nasleep...

Het werd dus een hele zware bevalling met wee-opwekkers, met 2x MOETEN douchen terwijl ik niet op m'n benen kon staan; ben ook in de douche van het zhuis van de kaart geraakt, met een baarkruk, met 4 man die mijn benen naar achteren duwde.. en tot slot na 2,5 uur persweeen een gyneacoloog die letterlijk zei; "ik geef je een ruggeprik, een paardenmiddel met wee-opwekkers en dan knip ik je in en met de pomp SLEUR (ja, werkelijk) ik ''m erdoor...

Waarop ik mijn knieeen gesloten heb en geeist heb dat er een ksnede werd verricht. waarop  zij zeiden; ja, maar het is nog maar hooguit 5 minuten dan... ik dus  Helemaal in paniek; ik stond al op de gang met weeen en jankend half in mijn jas gehesen met een bloot onderlijf.. ... helemaal de weg kwijt.. en toen greep mijn echtgenoot in. Geeist om een ok-team snachts en met spoed een ksnede gehad. Achteraf zei de gyneacoloog; het hoofdje was veel te rond van je zoontje en hij lag schuin... dan denk ik; stel dat hij die pomp had gebruikt, hoe was het dan met onze Tom geweest en met mij???????

Tja.. ook niet een leuk verhaal... en ik heb er nu Tom 2 jaar is nog weleens last van qua dromen en angsten... krijg bij een 2e altijd een geplande ksnede want als ik normaal zou moeten bevallen dan komen er bij ons noooooooooit geen kinderen meer... heel jammer dat het zo bij ons is gelopen... en ik zou zo graag een 2e willen.. maar ben ook heel bang geworden.. ondanks dat het een geplande ksnede zou worden...  
 
Maar ben uiteraard wel supergelukkig met een gezonde zoon; probeer daar dan ook op te richten ipv op de negatieve gevoelens....

Succes en veel wijsheid toegewenst in jullie beslissingen.. maar luister wel naar je lichaam....

Liefs
Sunny
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan