wie wil er ook voor een derde gaan in 2011 (of twijfelt)

A

Anoniem

Guest
Hoi dames,

Ik weet dat ik erg vroeg ben, maar toch ben ik er in mn hoofd al behoorlijk mee bezig. Ik heb een zoontje (net 2) en dochtertje (4,5 maand) en ik zou toch stiekem graag een derde willen. Toen ik zwanger was van de tweede wilde ik dat echt niet, zware zwangerschap gehad en een zeer gecompliceerde bevalling (keizersnede) waarbij van alles misging. Meteen na de bevalling zei de gyneacoloog dat ze het me erg afraadde om nog voor een derde te gaan, moest er toen zelf ook niet aan denken. Na een paar weken kreeg ik steeds meer het gevoel dat het nog niet compleet was met 2 kindjes.
Bij de nacontrole zei de gyn dat ze wat snel was geweest met haar conclusies en dat het toch nog wel kon, alleen moet de baby dan met 37 weken door 2 gyneacologen gehaald worden. Dit zie ik toch als een soort van kadootje.
Bij mij is de wens voor een derde toch heel erg groot en we willen dan toch waarschijnlijk voor een derde volgend jaar, we moeten wel wachten tot eind mei en intussen gaan we verbouwen (zodat er een extra kinderkamer komt) Mijn man lijkt een derde trouwens ook erg leuk (niet onbelangrijk :))

Ik hoop hier meiden te vinden die ook volgend jaar voor een derde gaan!

Liefs Knutseljuf
 
Hoi Knutseljuf,

Ik heb een dochter van 3 en een zoon van net 1en ook hier kriebelt het wel.
Maar ik hink heel erg op twee gedachten. Praktisch en emotioneel, zal ik maar zeggen.
Ik heb ook een zware zwangerschap gehad met een bekkeninstabiliteit. Ik werkte toen als verpleegkundige in een ziekenhuis en moest toen al stoppen met werken bij 27 weken. Ik kon nog maar amper naar de brievenbus lopen, laat staan het huishouden echt doen. Heb toen ook, in volle overtuiging, gezegd dat ik nooit meer een derde wilde. Ook vond ik, en mijn man zeker, de combinatie van twee kinderen erg pittig toen onze zoon er eenmaal was. Eindelijk loopt het nu soepel en is er weer tijd over voor mij. Ik ga dan nu ook beginnen met een eigen adviespraktijk voor vrouwen. Ook niet heel handig te combineren met een derde zwangerschap...
(Maar wel weer als voordeel dat ik lichamelijk geen zwaar werk meer doe en dus hopelijk minder bekkenklachten zou krijgen.)
Ik ben ook al 38 en mijn man 40 en we hebben twee gezonde kinderen, waar we enorm blij mee zijn.
Moeten we het lot gaan tarten?? En dan het belangrijkste: mijn man vindt twee kinderen genoeg. Hij is blij dat we weer wat mobieler worden en minder gebonden zitten aan slaapjes en dergelijke. Maar heeft het wel soms over namen voor een derde... Dus als ik echt heel erg graag wil, dan sluit ik niet uit dat hij toch wel wil.
Maar als ik naar de emotionele kant kijk, dan voelt het ook nog niet compleet. Ik heb altijd gehoopt dat ik drie kinderen zou mogen krijgen. Ik heb zelfs bij de zwangerschap van onze zoon echt gehoopt dat het er twee waren... Hier dus heel dubbele gedachten over een derde. Ik heb besloten om nu nog maar geen beslissing te nemen en nog tot volgend jaar zomer te wachten en het dan te besluiten.
Heel verhaal, maar ik hoop dat je snapt wat ik bedoel.

groet,

Mammafn
 
Ik heb altijd gezegd het blijft er bij 1 en niet om de zwangerschap of bevalling hoor.....maar gewoon gevoel.
En toch........niet zo lang geleden begon het vreselijk te kriebelen de gedachte nooit meer zo'n kleintje in mij en later in ons gezin.
Geen broertje of zusje voor ons 1ste......na lang nadenken en praten en een mk ben ik nu 17 weken zwanger van de 2de.
Wat ik wil zeggen je hebt min of meer groen licht gekregen van de dokter. Als jullie gevoel en wens er is voor een 3de ga ervoor!
Volg je dromen (voor zover mogelijk natuurlijk) dan kun je nooit zeggen hadden we toch maar.
Dat je 38 bent.........mijn moeder was 39 toen mijn broertje kwam. Natuurlijk zijn er meer risico's en dan moet je afwegen maar als jullie wens zo sterk is.........GA ERVOOR!!!!

liefs louise
 
Hoi mama dames,

@louise, bedankt voor je bemoedigende woorden! Denk inderdaad dat je nooit echt spijt kan hebben van een gekregen kindje, maar wel van het fijt dat je het toch maar niet hebt gedaan terwijl de wens groot is.

@ mamafn: Wat herkenbaar, ik heb ook bekkeninstabiliteit gehad, met een week of 28 liep ik op krukken, ik sta 3 dagen in de week voor de klas en op het eind (35 weken) kon ik nog maar 4 uurtjes in de week werken. Ok heb ik de laatste zwangerschap non stop over gegeven (tot aan opname vanwege uitdroging aan toe).

Ook hier is de afweging of het verstandig is ja of nee. Fysiek, werk, heb tussen de oudste en de jongste 2 miskramen gehad met 6 en 11 weken, gaat de bevalling weer zo'n hel zijn (afgelopen bevalling was een keizensnede, helaas liet de placenta los en zat de baby te hoog en vast, uiteindelijk me een tang en minivacuum eruit getrokken met grof geweld, helemaal blauw en levenloos, gelukkig ging het snel weer goed met ons meiske. Ik ben meer dan 2 liter bloed verloren en ze zijn 45 minuten aan het hechten geweest, niet ideaal dus, de bevalling van de eerste was net zoiets, maar dan met 30 uur weeen ervoor en een vacuum poging voor ze de keizersnede deden)
Genoeg redenen om het niet te doen dus ;) maar toch wint het gevoel van het verlangen naar een derde toch steeds weer!

Hier is gelukkig mijn man het er wel mee eens, plus dat ik nog maar 27 ben. Dus dat zit dan wel mee ;) Ook de ruimte is er en in de auto valt het ook nog wel te proppen denk ik.

Wij willen zoiezo wachten tot ons meiske 1 is (eind mei), en misschien willen we dan nog wel wachten tot na de zomer. De kirebels zijn er zeker!!!! Lijkt me wel gezellig om hier verder te kletsen.

Groetjes Knutseljuf
 
Leuk, dit topic!

Ik ben de trotse mama van 2 knullen. De oudste wordt in januari 4 en de jongste wordt in maart 2. Hier kriebelt het al weer een tijdje om voor een derde te gaan. Maar, ik ben zelf herstellende van een zware burnout en daar moet ik eerst aan werken. Ik ben al een eind de goede weg op, maar ik ben er nog niet helemaal. Ook slik ik nog medicijnen die afgebouwd moeten worden. Hopelijk kan ik daar begin 2011 mee starten. En dan, als alles weer goed op de rit is, hoop ik volgend jaar weer gezellig te kunnen gaan klussen. Wel heel spannend, want dan zal het wel druk worden, maar voor mijn gevoel is mijn gezinnetje met 2 kindjes nog niet compleet.

De ruimte in huis hebben we, vorig jaar hebben we de zolder verbouwd, waardoor er nu zelfs een kamer leeg staat. Jammer toch! En ook toen we een andere auto gingen kopen, hebben we een ruime auto gekocht, waar met gemak nog een kindje bij kan. Dus, eigenlijk ben ik er klaar voor!
 
Ik ben sinds januari gestopt met de pil in de hoop zwanger te worden van een derde, het is helaas nog niet gelukt. We hebben 2 zoontjes van 6 en bijna 4.
 
hoi hoi,

Nou ben ik een moeder van 2 jongens van 6 en 3 en ik zit elke maand in spanning of de 3e zich aandient.... vanaf juli gestopt met de pil maar het mag nog even niet lukken...Geduld is een schone zaak zeggen ze dan.
Ik zei het gelijk bij de eerste zwschap al ik wil er 3! en dat terwijl ik bij de eerste vanaf 23 weken thuis heb gezeten ivm bekkeninstabiliteit en bij de 2e een zwdepressie gehad heb, en toch durf ik het aan en mijn man ook!!

 
Wat leuk dat er toch nog zoveel dames reageren!!

@Lind &winx, lastig he dat wachten. bij mn eerste heb ik ook bijna een jaar gewacht voor ik zwanger was. Na de bevalling van de eerste werd ik na 4 maanden in de eerste ronde weer zwanger. Helaas een spontane mk met 6 weken, daarna meteen weer zwanger, met 8 weken kloppend hartje gezien, helaas met 11 weken geen hartactie meer. na de curretage 2 maanden gewacht en daarna tweede ronde weer zwanger. zo heeft het al met al ook nog een poos geduurd voor nr twee er was.

@ ugly betty, lijkt me erg heftig een burn out, snap dat je nog even moet wachten, maar wie weet beginnen we dan ongeveer gelijk voor de derde;)

wij gaan hier trouwens in januari/februari een vaste trap naar zolder laten bouwen.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan