Wie wil er ook voor lange tijd bv geven?

A

Anoniem

Guest
Hallo allemaal,

hier een tegenhanger van de fv aanhangers (iedereen moet voor zichzelf weten wat ie doet, maar ik ben absoluut een  voorstander van BV).
Mijn zoontje heb ik tot 2,5jarige leeftijd de borst gegeven (krijg nu veel reacties van mensen die dit te lang vinden). Het is niet zo dat ik van tevoren bedacht had dat ik hem zolang wilde voeden, maar toen het allemaal heel goed en natuurlijk verliep heb ik het maar zo gelaten (stom he, voel me bijna verplicht om me te verantwoorden voor zoiets goeds en natuurlijks). Mijn zoontje besloot zelf op een gegeven moment dat het genoeg was en stopte gewoon met vragen.

Nu ben ik van plan om het weer net zo te doen: ik blijf BV geven totdat het niet fijn meer is voor mij of mijn kindje! Ik wil in ieder geval tot mijn kindje 1jaar is blijven voeden en het liefst nog langer! Op die manier weet ik dat mn kindje alle goede (voedings)stoffen binnenkrijgt en het geeft een heel warm, vertrouwd en verbonden gevoel!

Verder heeft BV natuurlijk het voordeel dat je het altijd bij de hand hebt, het altijd de juiste temperatuur heeft en het is GRATIS (ook niet onbelangrijk voor een studente).
Helaas zal ik wel moeten gaan kolven voor wanneer ik op school zit, maar dit is makkelijk te doen tijdens de ochtend voeding(werkte bij mij altijd het beste).

Nu is mijn vraag wie er nog meer aanhangers van de bv zijn (als je het fv topic leest heb je het idee dat het er maar weinig zijn) en wie is er net als ik van plan om zijn kindje zolang mogelijk BV te geven?

Liefs Nika

 
Hoi Nika,

Ik heb bij mijn dochtertje tot ongeveer 1 jaar bv gegeven. Toen wilde ze gewoon niet meer, ik nog wel heel graag maar helaas. Ik heb echt moeten huilen toen ik gestopt was, het voelde alsof ze me niet meer nodig had!
Ik hoop dat ik het nu minstens net zo lang  kan geven, maar ik vraag me wel af hoe dat  moet als er nog een rondloopt.  Ik vind  bv erg belangrijk, het komt  toch niet voor niets op gang? We zijn er nu achter dat onze dochter een  koemelkeiwit intolerantie heeft en dan ben  ik extra blij dat ik zo lang bv heb gegeven. Het is gewoon de beste voeding voor je kindje! In mijn omgeving zijn er veel mensen die wel bv willen geven, maar tot 3 maanden ofzo, juist daarna is het ook nog zo belangrijk. Iedereen moet het natuurlijk voor zichzelf weten, maar met een beetje geduld kom je volgens mij heel ver. Ik vond het vooral zo makkelijk dat ik zo de deur uit kon, geen poeder en water mee, maar alleen mezelf!

Groetjes Marjanne
 
Hoi. Ik heb bij mijn eerste ongeveer 6 weken borstvoeding gegeven, maar trok het op een moment niet meer. Hij wilde constant drinken en spuugde dan alles uit, en ik werd daar helemaal gestresst van (terwijl ik absoluut geen stresskip ben!!)..
Nu is mijn tweede zoontje geboren 10 dagen geleden, en ik merk dat ik een stuk zekerder ben over het geven van borstvoeding. Het voelt nu supergoed, en het werkt ook super nu. Ik ben nu dus ook zeker van plan om zo lang mogelijk mijn zoontje het beste mee te geven, ook als ik straks weer moet gaan werken.. Aan deze kant dus zeker een medestander!! Maar ik ben ook wel heel simpel dat als het niet meer werkt, ik er geen punt van ga maken om over te gaan op flesvoeding...
Gr. Anne-Marie
 
Ik ben een aanhanger van waarbij je je prettig voelt haha, iedereen moet lekker voor zichzelf bepalen wat dat is.

Ik ben heel lang voorstander geweest van FV vooral omdat in onze familie het heel ongebruikelijk is om BV te geven, word gezien als ouderwets e.d.
Ik zag het zelf ook helemaal niet zitten haha

Maarja hormonen doen wat rare dingen met aanstaande moeders en heb me er gewoon wat meer in verdiept (vooral omdat ik hier thuis dus niemand kan vragen) ben ik veel gaan lezen, het enige waar ik tegenop zie is dat het zwaar voor mij gaat worden omdat ik ME / CVS heb en dan ben je altijd al moe en of ik het vol kan houden blijft een vraag, mijn vriend gaat me zoveel mogelijk helpen maar met FV zou die meer kunnen doen (flesje geven snachts of wanneer ik te moe of ziek ben, ME gaat ook gepaard met pijn dus is niet altijd gemakkelijk)

Maar juist omdat ik ziek ben ben ik het gaan overwegen en me erin gaan verdiepen, ik heb zelf veel allergieen gehad (dieren, huisstofmijt, astma) en altijd een zwak gestel gehad...

EN ik wil er toch voor gaan ondanks dat ik mezelf moet verdedigen ervoor, mijn moeder gaat nu zelfs met me mee naar BV cursus en ze is het boek aan het lezen wat ik heb gelezen zodat ze me toch kan helpen enzo (vind ik ZO ONTZETTEND lief!!)
Mijn vriend vind het allemaal wel wat jammer maar staat wel 100% achter mijn keuze, hij kan toch minder helpen alsdat ik FV zou geven, en hij kijkt dan ook uit naar het moment dat ik kan gaan afkolven en dat hij ook een flesje kan geven! (ik snap hem wel hiermee)

Ik heb zoiezo voor mezelf gezet dat ik het een echte kans moet geven en iet bij de eerste beste tegenslag op moet geven en dit ook met mijn vriend en moeder besproken (moeders is er nu eenmaal vaker hier omdat we samen werken)
En ze zullen mij dan ook (hopelijk) er doorheen slepen.

Ik zat zelf te denken aan minimaal 6 maanden, en dan zie ik wel verder, ik moet eerlijk zeggen zodra ze echt kunnen gaan lopen vind ik het niet zo meer maar dat kan natuurlijk veranderen (niets is zo veranderlijk als een mens!) dus ik houd mijn opties open en kijk gewoon per maand aan, zodra ik het niet meer fijn vind (of de beeb) dan houden we ermee op.

Helaas moet ik de eerste 24 uur bij BV weggooien omdat ik medicatie heb en de beeb 2 dagen in de couveuze moet blijven liggen, ik moet ze volgens de VK meteen zeggen dat ze een cupje gebruiken ipv flesje bij het bijvoeden en dan na 24 uur mag ik het eindelijk zelf gaan doen, dat gedeelte vind ik wel jammer maarja is nu eenmaal niet  anders ik had hem graag aan de borst gehad meteen na de geboorte had me zo'n intiem moment geleken, met mijn medicatie mag ik trouwens wel gewoon BV geven (met heel veel medicatie mag dat maar word vaak aan de kant geschoven en toch FV gegeven) das wel jammer dat daar te weinig GOEDE info over wordt gegeven..
 
Beste Ponnyville,

ik vind het erg goed dat je met jouw achtergrond en omstandigheden toch wilt proberen om bv te geven (en idd erg lief van je mam).
Het is wel erg jammer dat je de kleine niet meteen aan de borst mag; vond dit idd een erg fijn moment!

Ik ben het ook met je eens dat iedereen moet doen waar ie zich het beste bij voelt, een gelukkige moeder is belangrijk!

Nu moet ik zeggen dat ik erg ben verwend als je sommige verhalen over bv hoort! Mijn zoontjes mond en mijn tepel leken wel perfect op elkaar afgestemd en hij was van nature ook een makkelijke en goede drinker. Ik heb nooit problemen gehad bij het aanleggen (de enigste hulp hierbij was van mijn  moeder de eerste keer in het ziekenhuis!) en heb ook nooit last van erge tepelkloven gehad. Wel de enkele ontsteking maar die gaat door veel aanleggen wel weg!

Ik wens je veel suc6 bij het geven van de BV en blijf altijd achter je eigen keuze staan (of het nou voor het geven van BV is of om ermee te stoppen omdat het niet gaat)

Liefs Nika  
 
Hier nog een fan van bv.

Ik heb het met heel veel plezier gedaan bij mijn eerste. Drie weken later had ik een vette borstontsteking maar met de hulp van een lactatiedeskundige, kolven en warme douches was het na een paar dagen over.
In het begin heb ik wel eens een kloofje gehad, maar de kraamhulp (echt een tof mens) haalde mijn kind los en keek even hoe mijn tepel eruit zag. Snel werd duidelijk dat mijn kind vlak voordat hij hapte, snel zijn mondje een beetje dicht deed. Hierdoor zat mijn tepel dan te ver voorin zijn mond.

Vanaf toen zwiepte ik hem eraan, echt heel snel duwde ik hem aan de borst. Voor anderen lachwekkend, maar mijn kind wist toen dat hij met een goed open mondje de borst kreeg en door hem dan snel met zijn mond tegen mijn borst aan te duwen, kreeg hij geen kans om zijn mondje een beetje dicht te doen.
Hierna is het heel goed gegaan. Geen enkele klacht meer gehad sinds dien. Ik had ook heel veel voeding moet ik zeggen. Ik heb ook heel veel gekolfd.
Op een gegeven moment had ik 6 liter borsvoeding in de diepvries liggen, waardoor mijn kind echt 5,5 maand alleen maar bv heeft gehad. Ook op het KDV en bij opa en oma's.

Na ruim 6,5 maand kreeg ik echter wel klachten. Ik had heel veel pijn bij het drinken. Het was dacht ik geen spruw, maar het deed meer pijn. Toen vond ik het zonde om na 6,5 maand te gaan klooien.   Ik begon mij ook te generen op één of andere manier als ik hem aan het voeden was buiten de deur.
Het was zo succesvol geweest en ik wilde  toen niet meer worstelen.

Met tranen in mijn ogen heb ik hem toen voor het laatst gevoed. Ik vond het heel moeilijk om er mee te stoppen, maar ik vond het lang genoeg geweest.

Nu bij de tweede hoop ik dat het weer lukt om zo lang te voeden. Ik heb echter de meeste voeding gekloft in de nacht en dat weet ik niet of ik dat nog kan deze keer met twee kinderen.
Maar ik ga mijn best wel doen.

gr mama van MD
 
Hai,
Na de geboorte wil ik ook zo lang mogenlijk BV gaan geven. Hoe lang dat is zullen we zien, misschien 4 weken, of een jaar. Ik vond het bij ons zoontje zo bijzonder, het is toch een heel intiem moment. Hij was echter een echte huilbaby, sliep weinig en was heel onrustig. Dat werkte niet erg mee. Hij was zo oververmoeid dat hij weinig dronk en snel weer kwam. Uiteindelijk brak dit me op en ben ik na 5 weken gaan afbouwen en rond de 7 weken gestopt. Met tranen in mijn ogen!!
Toen hij 10 weken was zijn we hem gaan inbakeren: Haleluja!!!
Dat zijn we met dit kindje ook van plan, mocht het dan weer zo'n onrustig kindje zijn heeft de BV meer kans. We zullen zien!
Groetjes Soela
 
ieder zijn mening uiteraard ik kies zelf ook voor borstvoeding,maar lukt dit niet dan kies ik voor flesvoeding ik bedoel allebei is evengoed maar er wordt door iedereen zoveel kritiek gegeven jammer vind ik dit..

Succes verder met je zwangerschap.

lfs Bernice (36 weken zwanger,augustus forum)
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan