Wie wil haar IVF traject aan mij vertellen?

Hoi JLh,
 
wat wil je weten? Hier helaas ook een ervaringsdeskundige dus roep maar raak..
zelf 2 keer IVF gedaan en nu spontaan zwanger in se verplichte rust maand
 
Dank je wel voor je reactie. Ik weet nog niet of ik ivf zie zitten, iui lijkt me lang zo heftig niet. 
Hoe plan je het allemaal in combinatie met werken. Ik werk 32 uur in de hulpverlening, ook onregelmatige werktijden. Dat wordt lastig denk ik.
groetjes nina
 
Het ivf traject neemt van begin tot einde voor 1 ronde 6 weken (ongeveer) in beslag. Ze gaan eerst je cyclus stilleggen met medicatie. In de meeste weken hoef je niet om de 2 a 3 dagen te komen. Dat komt pas als je start met daadwerkelijk stimuleren, dat zijn de laatste 2 weken pak 'm beet ( kan ook iets sneller of minder snel gaan).  In die fase gaan ze meerdere eicellen laten rijpen en moeten ze de grootte controleren. De afspraken maak je zelf, dus ik neem aan dat er wel wat te regelen zal zijn. Maar dit is welgoed om na te vragen bij je intake. 
De punctie was niet fijn, bij ons gaven ze een roesje. Uiteindelijk duurt het 20 min. Dus het is echt goed te overzien. Die dag ben je verder wel slap, zoals bij het zetten van eem spiraal, mocht je dat ooit hebben laten doen. Ik heb me de dagen erna ook slap gevoeld en of ik heftige menstruatie had. Ik heb die dagen vrij gepland.  
 
Hoi Nina,
ik werkte destijds ook 32 uur en vaak meer.
ik had de mazzel dat het ziekenhuis op niet een te lange afstand van me werk zat. 
Officeel gezien moeten ze je er vrij voor geven, ik heb het dan ook aangegeven van ons ziekenhuis traject bij mijn werkgever. 
Nogmaals je groeit er echt in. Iui is ook pittig ook daar moet je spuiten een periode elke twee of drie dagen naar het ziekenhuis. Het enige verschil is dat je bij ivf veel meer hormonen krijgt zodat je veel eitjes heb en bij iui max twee en natuurlijk de punctie. 
Zelf vond ik het achteraf meevallen vooral lichamelijk. Wel maakt het je onzeker maar heb vertrouwen de kans is groot dat ook jou lichaam dit kan. 
Succes 
 
@ happy S en Johanna82, bedankt voor jullie reacties, fijn om te lezen en er een beetje een idee van te krijgen. Hormonen spuiten zie ik niet zo tegenop maar die punctie lijkt me echt dood eng. Maar ik geloof wat je zegt, je groeit erin en achteraf valt het dan mee. Ik zal sowieso mn werkgever op de hoogte gaan stellen als we echt het traject in gaan. En ze zullen er vanuit mn werk ook vast wel rekening mee willen houden, ze moeten dat wettekijk gezien inderdaad. Maar ik vind het gewoon niet prettig dat ik het überhaupt moet vertellen, tis behoorlijk privé. Maar ja, we zien het wel.. 
 
Kan me goed voorstellen, heel veel geluk in de toekomst en ik hoop dat er voor jullie ook zo een prachtig wondertje is weggelegd! 
 
 
 
Weet iemand ook of iui ook een optie is voor stellen waarbij het zaad van de man slecht is? Want dat is voor mij niet helder.  Wij hebben net een brief van umcg binnengekregen waarin staat dat we een intake gesprek hebben voor ivf, maar ik schrik daarvan want ik ging ervanuit dat we eerst voor iui in aanmerking zouden komen. 
Groetjes Nina 
 
Nina, de punctie ervaart iedereen anders. Ik heb gelukkig maar 1 punctie gehad. Ik werd plaatselijk verdoofd en daarna hebben ze alle eicellen leeggeprikt. Ik heb er niks van gevoeld. Alleen daarna toen ik thuis was en nog een aantal dagen erna het gevoel dat mijn buik helemaal beurs was, maar dat schijnt normaal te zijn. Ik was gelukkig een paar dagen vrij dus kon het rustig aan doen.  Als ik jou was zou ik sowieso de dag van de punctie vrij nemen en als het kan de dag erna ook. 
Ik heb het ivf traject niet als zwaar ervaren. Vond het alleen vervelend om elke keer erheen te moeten voor echo's om te kijken of er genoeg eitjes gingen groeien.  Heb voor het ivf traject 6x iui gehad waarvoor ik ook vaak heen en weer moest voor echo's enzo. En het spuiten van de hormonen was ook niet heel leuk, maarja wel te overzien.  Het waren meer de bijwerkingen waar mijn man voornamelijk gek van werd. 
Maar iedereen ervaart het anders, ik ben een vrij nuchter iemand die het allemaal op zich af liet komen. Tuurlijk was het elke maand dat het niet gelukt was een grote domper en was ik ook echt wel verdrietig.  Maar ik probeerde toch positief te blijven zodat ik weer met goede moed door kon gaan.  
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan