zevenenhalve maand zwanger en op straat gezet

Hallo medezwangeren.

Ik voel me zoals nooit tevore en ben heel wat gewend moet ik zeggen.
Ik ben op straat gezet door mijn partner na zevenenhalve maand zwanger te zijn.
Onze relatie liep heel raar. Of het was hartstikke fijn, of de hel was losgebarsten die vervolgens 3 dagen aanhield,  omdat meneer het volgens mij wel leuk vond dat ik dan 3 dagen van de kaart was met alle gevolgen van dien (elke paar minuten een harde buik). En hij was notabene de eerst die over kinderen begon. En natuurlijjk ging ik daar graag in mee.
Mijn ex nu dus, is nogal licht ontvlambaar. Als ik me bv over iets druk maakte (door hormonen of niet, of tegen hem gericht of niet), ik heb nooit "mijn ei"  kwijt gekund, daar meneer zich altijd gelijk aangevallen voelde.
Nu ben ik dus op straat gezet en loopt hij dingen te vertellen tegen zijn familie die absoluut niet waar zijn en dingen die hij gedaan heeft (bv naar me geschopt) daar liegt hij over.
Hij is notabene 48 jaar (ik ben 37 jaar) en moet bij elk probleempje zijn familie er bij halen. Bij al zijn andere relatie's heeft hij dat ook gedaan.
Maar wat nu het ergste is: ik ben  in december 04 bij hem gaan wonen en ben het huis uitgegaan waarin ik vanaf mijn 1jaar woonde (mijn  ouders zijn beiden al lang overleden en ik woonde nog in het ouderlijk huis).
Ik ben daar uit durven gaan voor hem, omdat hij mooie beloftes had voor als het fout mocht gaan. Dan zou hij me bv nooit op straat zetten en in de steek laten.
Vervolgens heb ik na 18 jaar werkzaam te zijn geweest als verpleegkundige mijn ontslag ingediend per 1 maart 05 i.v.m. conflict wat al een jaar gaande was met mijn afdelingshoofd. Het was dat mijn ex het zei dat dat makkelijk kon, anders had ik het nooit gedaan.En oh, wat ben ik dom geweest om dat inderdaad te doen.
Maar op dat moment zat ik tegen het plafond en kwam ik nergens meer tot rust. Was inmiddels anderhalve maand zwanger en de hormonen gierden door mijn lijf.
Maar nu heeft hij me dus gewoon wel op straat gezet. Zonder dak boven mijn hoofd, zonder inkomen of uitkering en zevenenhalve maand zwanger.
Ik heb er nog nooit zo beroerd bij gestaan en zie geen uitweg meer.
Heb de afgelopen 2 nachten op een logeerbedje bij een vriendin geslapen, vannacht ga ik op de bank bij een andere vriendin slapen en morgen een nachtje bij mijn broer en schoonzus.
Ze helpen me daar natuurlijk mee, maar toch weet niemand wat ik kan doen of wat ik moet doen.
Ik weet echt niet wat ik moet doen.
Ik maak me druk om mijn kleine meid en weet niet eens waar ik moet bevallen.
Ik weet helemaal niks meer en kom nergens uit.
Wie weet misschien wat ik kan doen?
Ik wil echt niet naar een opvanghuis of iets dergelijks.
ik heb ook nog 3 katjes die ik al heel lang heb en die zitten nu bij hem.
Maar die katjes zijn mij zo veel waard. Zij zijn altijd mijn enige zekerheid geweest in mijn leven (de oudste is 13 jaar).
Help, wat moet ik doen??

Groetjes Angelique
 
Hoi Angelique,

Wat een vreselijk verhaal zeg! Ik kan je niet echt helpen want ik heb hier geen ervaring mee. Wel wil ik je heel veel sterkte wensen de komende tijd en ik hoop dat je snel een plekje vindt waar je tot rust kunt komen...

Groetjes, Hille (38+5)
 
Hoi Angelique,

Ik sta helemaal versteld over je verhaal! Wat een enorme lul zeg, om een hoogzwangere vrouw zomaar op straat te zetten! Ongelooflijk.
Ik zou je ook niet zomaar kunnen zeggen wat je moet doen. Er moet natuurlijk in de eerste plaats een plekje voor je komen waar je kunt gaan wonen met je kindje. En je hebt geld nodig. Ik zou als ik jou was naar de sociale dienst gaan en hun je probleem voorleggen. Zij kunnen je in elk geval helpen met een ww of bijstandsuitkering en misschien ook met woonruimte. Verder moet je ook zo snel mogelijk regelen dat je ex zich helemaal blauw gaat betalen aan alimentatie. Misschien dat ze je bij de sociale dienst ook kunnen uitleggen hoe je dat voor elkaar kunt krijgen. Neem je broer of die vriendin maar mee, want ik denk dat het wel heel moeilijk wordt om dit te regelen en alles te onthouden enzo.
Misschien dat een maatschappelijk werkster je kan helpen om alles in gereedheid te brengen voor de bevalling. Er zijn ook aparte bevallingshuizen waar je kunt bevallen en ook de eerste paar dagen nog kunt blijven met je kindje. Misschien dat dat voor jou een mogelijkheid is. Je verloskundige kan je daar wel meer over vertellen.
Nou, ik hoop maar dat je hier iets mee kunt. Ik wil je in elk geval heel veel moed en doorzettingsvermogen wensen.
Heel veel succes met alles en ik hoop dat je straks wel heel erg kunt gaan genieten van je baby!

liefs Klarie
 
wat een verschrikkelijk verhaal, wat zul je je ook ellendig voelen
ik heb even gezocht voor je op internet voor een adres voor opvang e.d maar kan niet echt iets concreets vinden zo 1 2 3..   alleen voor tienermoeders enzo... misschien kun je langs het ggz gaan en kunnen ze je daarverwijzen naar een hulpinstantie of iets dergelijks... succes meid..
 
Hoi Liekie,

wat vreselijk zeg, wat een klootzak! Misschien kun je eens met je huisarts gaan praten, ik zou ook een contact opnemen met de wets winkle of rechtswinkel, zij kunnen mensen gratis helpen. Wellicht dat zij je juridisch bij kunnen staan. Ik wens je in ieder geval heel erg veel sterkte de komende tijd.

Groetjes Harriëtte
 
Tsjonge meid, dat is ook wat. Ik heb met verbazing gelezen.

Wat ik me afvraag, heeft deze man jullie kind al officieel erkend? Als dat zo is dan zou ik naar een rechtswinkel gaan in de buurt en daar vragen wat je kunt doen. Ik zou ook naar de woningstichting gaan en urgent een woning vragen. De sociale dienst is ook een goed idee voor de uitkering.

Wat een drama voor je zeg, ik hoop echt dat je een weg kunt vinden hierin en NIET meer terug gaat naar hem, dat is hij niet waard. Denk maar ff aan jezelf en de kleine hoor, dat mag nu wel.

Wie zoeits doet is het hebben van een kind niet waard in mijn ogen.

Heel veel sterkte en laat nog horen hoe het met je gaat.

Groetjes Po
 
Is hij nou helemaal gek geworden????!!!!!

Wat een eikel zeg, ik heb er gewoon geen woorden voor meis. Ik zou inderdaad zoals al eerder is gezegd contact opnemen met de Sociale dienst, ik weet zeker dat hun je verder kunnen helpen want ze kunnen jou echt niet op straat zetten.

Je staat er nu alleen voor en dat is verschrikkelijk, ik ben 3 maanden zwanger en mijn vriend heeft me ook laten zitten......

Probeer positief te blijven ookal is dat erg moeilijk, maar het komt allemaal goed!

Heel veel sterkte
xxx
 
Hoi Angelique.



Wat die man je nu aandoet is te gek voor woorden en snap niet hoe hij
het in zijn botte hersens kan bedenken dat te doen. Ik wil je dan ook
heel erg veel sterkte wensen.

Wat ik er van "weet" (kan alleen praten namens info die ik heb gehoord
van anderen) is dat hij je zowieso NIET zomaar op straat kan zetten.
Als je namelijk een half jaar of langer ingeschreven staat op die
woning heb je evenveel woonrechten als hij heeft op die woning. Hij mag
je de woning dus niet weigeren te betreden!! Dit doet hij dus wel dus
naar de politie en aangifte doen ! De politie laat jou onder hun
begeleiding de woning betreden en hij krijgt in eerste instantie een
waarschuwing. Als hij stennis trapt word hij meegenomen en zodra hij
een volgende keer je weigert binnen te laten word hij direct opgepakt.
De gemeente kan je hier meer info overgeven.

Voor inkomen kan je een ww of bijstanduitkering aanvragen, als het
bijstand wordt dan wordt je wel gekort (je wordt geregistreerd als
samenwonend met kostganger)

Voor een huurhuis moet je hier (ik weet niet in welke regio je woont)
een bewijs hebben dat je relatie verbroken is en dat je met spoed een
andere woning nodig hebt. Al moet ik er wel bij zeggen dat scheidingen,
kinderen geen reden voor urgentie zijn, dit is landelijk) De woningbouw
kijkt naar het feit dat je wettelijk gezien een dak boven je hoofd hebt
ookal woon je daar niet meer)

Ik zal zeker als ik jou was met verschillende instantie's gaan praten
zoals gemeente, woningbouwvereniging, politie, maatschappelijk werk,
dokter, etc. Zij kunnen je niet alleen info geven maar dit kan ook
helpen bij een eventuele urgentie voor een woning.

Ik hoop dat je hier iets aan hebt en dat je snel weer rust kan hebben en je kan gaan voorbereiden op je bevalling.

Oja de verloskundige kan je misschien ook helpen!

Succes met alles en hou je taai!



Groetjes Anja.

 
Terug
Bovenaan