Hallo dames,
Ik ben nu 20 weken zwanger. Toen ik erachter kwam dat ik zwanger was ben ik direct gestopt met roken. Ik rookte al vanaf mijn 14e de hele dag door. Stak bij wijze van spreken de ene peuk met de ander aan. Ook dronk ik elke avond een glas wijn of een biertje en leefde ik overdag op koffie. Jullie zullen wel begrijpen dat ik die eerste twee weken door een hel ben gegaan. Geen peuken en wijn meer en nog maar een paar koppen koffie per dag. Ik wist niet meer waar ik zoeken moest. Ik heb 's avonds urenlang gewandeld omdat ik niet meer wist wat ik met mezelf moest en kon nachten niet slapen. Na twee weken ging het een stuk beter en dacht ik dat het moeilijke wel voorbij was.
Sinds een paar weken heb ik echter af en toe weer wat moeilijke momenten en snacht ik naar een biertje en een peuk. Vooral op vakantie als we dan de hele dag in de auto hadden gezeten en de tent eindelijk hadden staan. Ik doe het natuurlijk niet en schrijf het hier maar een beetje van me af, maar moeilijk vind het wel. Feestjes zijn ook zo erg. Dan kan ik echt jaloers zijn op mijn man die dan wel lekker aan de alcohol zit ( ik weet dat dat heel onredelijk is, de schat is zelfs samen met mij gestopt met roken. )
En nogmaals ik zal echt geen peuk meer opsteken maar ik moest even mijn verhaal kwijt. Op die momenten ga ik meestal maar een stuk lopen. Ze duren gelukkig ook nooit zo lang. Verder ben ik heel gelukkig met mijn zwangerschap, dat scheelt enorm.
Groetjes van een ex-verslaafde
Ik ben nu 20 weken zwanger. Toen ik erachter kwam dat ik zwanger was ben ik direct gestopt met roken. Ik rookte al vanaf mijn 14e de hele dag door. Stak bij wijze van spreken de ene peuk met de ander aan. Ook dronk ik elke avond een glas wijn of een biertje en leefde ik overdag op koffie. Jullie zullen wel begrijpen dat ik die eerste twee weken door een hel ben gegaan. Geen peuken en wijn meer en nog maar een paar koppen koffie per dag. Ik wist niet meer waar ik zoeken moest. Ik heb 's avonds urenlang gewandeld omdat ik niet meer wist wat ik met mezelf moest en kon nachten niet slapen. Na twee weken ging het een stuk beter en dacht ik dat het moeilijke wel voorbij was.
Sinds een paar weken heb ik echter af en toe weer wat moeilijke momenten en snacht ik naar een biertje en een peuk. Vooral op vakantie als we dan de hele dag in de auto hadden gezeten en de tent eindelijk hadden staan. Ik doe het natuurlijk niet en schrijf het hier maar een beetje van me af, maar moeilijk vind het wel. Feestjes zijn ook zo erg. Dan kan ik echt jaloers zijn op mijn man die dan wel lekker aan de alcohol zit ( ik weet dat dat heel onredelijk is, de schat is zelfs samen met mij gestopt met roken. )
En nogmaals ik zal echt geen peuk meer opsteken maar ik moest even mijn verhaal kwijt. Op die momenten ga ik meestal maar een stuk lopen. Ze duren gelukkig ook nooit zo lang. Verder ben ik heel gelukkig met mijn zwangerschap, dat scheelt enorm.
Groetjes van een ex-verslaafde