Hoi Fonske,
Lief dat je er naar vraagt!
Ik heb vrijdag mijn Bedrijfsarts aan de lijn gehad en die vertelde dat hij ook een van m'n chefs gesproken had. Natuurlijk heeft hij zo zijn eigen verhaal.
Hij heeft me geadviseerd om vandaag mijn chef te bellen voor een afspraak te maken (voor een gesprek).
Hij merkte natuurlijk al dat ik daar enorm tegenaan zat te hikken en dat eigenlijk niet wilde. Kon hij begrijpen, maar hoe langer ik het voor me uit zou schuiven hoe moeilijker ik het zou gaan vinden en ik nu beter meteen de koe bij de horens moest vatten.. Daar had hij ook wel gelijk in. Ik hoef er maar vanaf te zijn.. Daarbij mocht het gesprek bij me thuis plaats vinden met eventueel iemand er bij.
Ik dus netjes vandaag gebeld, is die pipo er niet! Wilde ze me doorverbinden met een andere chef, maar kreeg het telefoontje "terug" met de vermelding dat ik dan maar een email moest sturen..
Vind het best.. Dus ik net een mail gestuurd met een uitnodiging voor een gesprek bij MIJ thuis!
Ga geen km meer voor ze rijden en zet er geen stap meer binnen de deur, dus hij moet wel.
Ik twijfelde eerst nog of ik de vertrouwenspersoon erbij wilde hebben, maar nu denk ik dat ik gewoon het gesprek 1 op 1 aan ga. Ik doe mijn verhaal, en dan mag hij dat doen en dan kijken we naar een oplossing voor de "toekomst" (welke?). Mijn chef mag overigens ook niet aan me gaan vragen wanneer ik weer kom werken..
Ik ga dus afwachten hoe hij op mijn uitnodiging reageerd en hoe het gesprek tzt gaat verlopen.
Dan meld ik me weer netjes bij mijn bedrijfs- en huisarts om verslag te doen en zien we wel verder.
Ik ga verlopig in ieder geval niet aan de slag!
Het is dus weer afwachten.. met de daarbij horende stress..
Esmé
