Hoi Puk,
Ik ben van het voorjaar 2008 forum, maar lees hier soms even mee. Vooral om te kijken of ik iemand zie die in dezelfde situatie zit als ik. En dat ben jij! Je situatie is op heel veel punten heel herkenbaar. Alleen heb ik geen zoontje maar een dochter en is zij ons enige kind. En mijn dochter heeft gelukkig geen (vastgestelde) allergie, zoals jouw zoontje.
Mijn dochter heeft vanaf haar geboorte altijd veel gehuild en heel slecht geslapen. Dus niet alleen tijdens "sprongetjes", eenkennigheid of tandjes die doorkomen... Mijn dochter "mankeert" volgens het consultatiebureau, de huisarts en de kinderarts niets omdat ze goed groeit. Dat ze goed groeit is natuurlijk heel fijn, maar het vele huilen en weinige slapen breken mij na 13!!! maanden helemaal op.
De volgende "wondermiddelen" hebben we geprobeerd, zonder veel resultaat:
- inbakeren
- rust en regelmaat, Ria Blom
- behandeling bij de osteopaat.
- behandeling bij de chiropractor
De volgende huis-, tuin- en keukentips hebben we ook zonder veel resultaat geprobeerd:
- babymassage
- wandelen
- schommelstoel
- draagdoek
Mijn dochter huilt 's nachts vaak in haar slaap, zodat ik weer wakker schrik. In de tijd dat ze 's nachts niet doorsliep (de eerste 18 weken) sliep ik zo'n 3 á 4 uur per nacht, met minstens evenveel onderbrekingen. Sinds ze doorslaapt, van ongeveer 22:00 uur tot 06:30 uur, haal ik met veel pijn en moeite 6 uur slaap en ook dan word ik zeker 4 keer wakker... De laatste weken is ze trouwens geregeld rond 4 uur klaar wakker...
Ik herken dus helemaal jouw slaapgebrek. Dat is zooooooo zwaar!!! Zeker omdat ook jullie niet worden geholpen, zelfs niet serieus genomen worden door alle instanties die je juist zouden moeten helpen. Dat is bij ons ook zo geweest.
Ik wil je heeeeeeeeeeeeeeeeeel veeeeeeeeeeeel sterkte wensen! Ik weet precies hoe je je voelt!!! Tips heb ik niet, het enige dat ik probeer is om het vol te zien houden.
De tips die andere mama's je geven, kon ik niet allemaal toepassen. Wij hebben geen mensen die kunnen oppassen, dus een hele dag weg, laat staan een weekend, zit er bij ons echt niet in.
Ik las dat Letty schreef dat baby's onrust bij hun moeder voelen en daar heeft ze ook zeker gelijk in. Maar als mensen die opmerking tegen mij maken, is het alsof ze mij een doodsteek geven. Bij mij voelt het (relativeren is heeeel lastig als je nauwelijks slaapt..) alsof alles in orde zou zijn als ik niet gespannen zou zijn. Maar probeer het maar eens: zonder slaap en met het contstante gehuil kan toch niemand zich ontspannen? @Letty, ik val je echt niet aan, want ik geef je ook gelijk. Maar ik zeg eerlijk hoe het bij mij voelt als iemand dat zegt. Ik weet niet of dat bij Puk ook zo is.
Nou Puk, nogmaals heeeeel veel sterkte en laat je weten hoe het gaat? Dan probeer ik wat vaker even hier in het zomer forum te kijken.
Oja, wat ons wel lijkt te helpen is ooraccupunctuur. Dat is bij kinderen trouwens zonder naalden, maar met een soort heel kleine kogeltjes die met een pleistertje op je oor worden geplakt. Volstrekt pijnloos. Maar het is zeker niet de gouden tip, want daar zit ik ook nog steeds op te wachten.
Liefs,
Dory
