Zoon is 4 maanden en nog steeds 'begrijp' ik hem soms niet...

<p>Even een beetje steun en herkenning nodig;</p><p>Mijn zoontje is nu 4 maanden en ik vind het nog steeds erg moeilijk om bepaalde dingen bij hem te herkennen. Ik word daar erg verdrietig van, voel me dan een soort schuldig naar hem, omdat ik op sommige momenten gewoon even niet weet wat ik doen moet en wie zou dat voor zo'n mannetje beter moeten weten dan zijn moeder!?!</p><p>Vooral met slapen, hij heeft nog niet echt een ritme overdag, slaapt vaak korte stukjes, maar soms ook ineens 2 of 3 uur. Ik vind dat niet heel erg als hij tussendoor maar tevreden is, maar 't is soms best lastig, omdat ik altijd ergens op de dag in de knoop kom met z'n flessen (ritme is 7.00/11.00/15.00/19.00 en eentje 's nachts rond 2.00). Zo ook vandaag, opgehaald bij de opvang om 17.15, supervrolijk mannetje, om 18.45 zou hij eigenlijk pas zijn fles moeten, maar dan lijkt hij veel eerder hongerig, dan geef ik zijn fles, begint hij gulzig, maar wordt tussendoor heel boos en huilerig en ziet er dan ineens supermoe uit, 70cc maar op en als ik hem op bed leg, slaapt hij binnen 10 minuutjes... ikzelf dan ook overstuur, omdat ik voor mijn gevoel dus niet goed heb ingeschat waar hij behoefte aan had. Ik kom er altijd een beetje te laat achter, lijkt wel.</p><p>Hoe ervaren jullie dit? En ik zou soms wel eens tips willen hebben van deskundigen, het c.b. zegt de ene keer dit en de andere keer dat, daar raak ik eigenlijk alleen maar van in de war. Ook omdat iedereen altijd maar zegt, 'volg je gevoel' en dan vervolgens doe ik dat, maar heb ik weer zo'n situatie als hierboven...</p>
 
Ik snap je heel goed en geloof me (al klinkt dit niet erg positief) dit blijft zo, wat ik bedoel is, niemand weet of doet het perfect het enige wat ik kan adviseren is; luister naar je gevoel!! Mijn kinderen zijn al wat ouder en ik zit ook ooit nog met vragen of schuldgevoel of ik alles wel goed doe. Het cb heb ik me nooit wat van aangetrokken! Heel veel succes met je kleine mannetje!
 
Ik wil me aansluiten bij bovenstaande dat het normaal is dat je dit hebt. Ik kreeg voor mijn gevoel pas beetje grip op de zaken rond 7-8 maanden. Daarvoor bleef ik zoeken en ik denk eerlijk dat het ook niet ligt aan mij. De kinderen veranderen zelf heel vaak van behoeftes soms dag op dag. En ik had ook kindje die slecht signalen gaf en nog altijd trouwens. Ik probeerde me beetje vast te houden aan hoe lang een kind wakker kan zijn op die leeftijd. Maar eerlijk ging een week goed en dan weer weken overhoop. Het is een fase ??
 
Mijn dochter is 16 maanden en ik snap haar ook heel vaak niet? Toen ze nog zo klein was had ik dat ook hoor.. het is gewoon moeilijk! Ze kunnen nog niet praten, huilen overal om.. en soms huilen ze ook gewoon omdat ze aandacht willen, verveeld zijn, overprikkeld zijn of gewoon even willen huilen ? 
Van het cb zou ik me ook niet zoveel aantrekken. Daar heb ik nooit veel aan gehad. Toen mn dochter 3 weken oud was, had ze luieruitslag. Het cb zei dat het schimmel was, ik kreeg creme mee en het werd alleen maar erger, tot bloedens toe. Het was dus helemaal geen schimmel. Toen was mn vertrouwen in hun in 1 klap weg. 
Ik kan je niet echt een tip geven, maar weet dat waarschijnlijk heel veel moeders dit herkennen! Als hij wat ouder wordt, herken he sommige dingen misschien ook als karakter.
Mijn dochter was een hele pittige baby. Nu ze 16 maanden is, is ze een pittige en eigenwijze dreumes. Achteraf zat dat karakter er als baby natuurlijk ook gewoon in, en dat uitte ze door ontevreden te zijn en veel te huilen. 
Probeer er zelf rustig onder te blijven, een baby onthoudt echt niet dat je hem lang hebt laten huilen ofzo. Ze vinden je binnen 1 minuut weer lief! ;) 
 
Mijn dochter is 16 maanden en ik snap haar ook heel vaak niet? Toen ze nog zo klein was had ik dat ook hoor.. het is gewoon moeilijk! Ze kunnen nog niet praten, huilen overal om.. en soms huilen ze ook gewoon omdat ze aandacht willen, verveeld zijn, overprikkeld zijn of gewoon even willen huilen ? 
Van het cb zou ik me ook niet zoveel aantrekken. Daar heb ik nooit veel aan gehad. Toen mn dochter 3 weken oud was, had ze luieruitslag. Het cb zei dat het schimmel was, ik kreeg creme mee en het werd alleen maar erger, tot bloedens toe. Het was dus helemaal geen schimmel. Toen was mn vertrouwen in hun in 1 klap weg. 
Ik kan je niet echt een tip geven, maar weet dat waarschijnlijk heel veel moeders dit herkennen! Als hij wat ouder wordt, herken he sommige dingen misschien ook als karakter.
Mijn dochter was een hele pittige baby. Nu ze 16 maanden is, is ze een pittige en eigenwijze dreumes. Achteraf zat dat karakter er als baby natuurlijk ook gewoon in, en dat uitte ze door ontevreden te zijn en veel te huilen. 
Probeer er zelf rustig onder te blijven, een baby onthoudt echt niet dat je hem lang hebt laten huilen ofzo. Ze vinden je binnen 1 minuut weer lief! ;) 
 
Mijn dochter is 16 maanden en ik snap haar ook heel vaak niet? Toen ze nog zo klein was had ik dat ook hoor.. het is gewoon moeilijk! Ze kunnen nog niet praten, huilen overal om.. en soms huilen ze ook gewoon omdat ze aandacht willen, verveeld zijn, overprikkeld zijn of gewoon even willen huilen ? 
Van het cb zou ik me ook niet zoveel aantrekken. Daar heb ik nooit veel aan gehad. Toen mn dochter 3 weken oud was, had ze luieruitslag. Het cb zei dat het schimmel was, ik kreeg creme mee en het werd alleen maar erger, tot bloedens toe. Het was dus helemaal geen schimmel. Toen was mn vertrouwen in hun in 1 klap weg. 
Ik kan je niet echt een tip geven, maar weet dat waarschijnlijk heel veel moeders dit herkennen! Als hij wat ouder wordt, herken he sommige dingen misschien ook als karakter.
Mijn dochter was een hele pittige baby. Nu ze 16 maanden is, is ze een pittige en eigenwijze dreumes. Achteraf zat dat karakter er als baby natuurlijk ook gewoon in, en dat uitte ze door ontevreden te zijn en veel te huilen. 
Probeer er zelf rustig onder te blijven, een baby onthoudt echt niet dat je hem lang hebt laten huilen ofzo. Ze vinden je binnen 1 minuut weer lief! ;) 
 
Vervelend he die onzekerheid die je kunt ervaren bij die kleintjes. Het is volgens mij voor elke ouder vaak gissen wat er is hoor. Zelf net een tweede en ervaar het ook allemaal weer opnieuw. Wel weet ik nu jet wordt steeds makkelijker! Echt waar!
Wat betreft de flessen is mijn ervaring dat het altijd toch eind vande dag sport van weer uitkomt qua hoeveelheid. En een keer bijv. 2 keer sneller na elkaar halve flesjes, omdat ze eerste maar weinig van dronken is echt geen wereldramp. Ik weet dat het lastig is maar makkelijkste is wat minder te letten op het schema dat zou 'moeten'
Volgens mij doe je het harstikke goed en worden ze nu eenmaal helaas niet geboren met een handleiding erbij!
 
 
Haha, mijn man is 38 en ik begrijp hem soms nog steeds niet ;-) , maar goed, ik ben ook zijn moeder niet. 
Ik sluit me bij de andere dames aan en bedenk me regelmatig dat het maar goed is dat ze voor hun 4e geen grote herinneringen hebben. Dat is de tijd die ons gegeven is om uit te vinden wat de gebruiksaanwijzing is. 
Merk wel dat het bij mijn 2e een stuk makkelijker gaat, misschien de ervaring, misschien het karakter van het kindje. Mijn dochtertje is een pittig ding, ze laat heel duidelijk zien wat ze wil, of ze honger heeft of moe is. Aan de andere kant, ze moet mee in het ritme van het gezin .Vanavond bijvoorbeeld was ze heel moe, maar haar broer was nog niet klaar met eten. Dus moest ze echt even wachten. Dan herken ik de signalen, maar daar heb ik niets aan, dus dan maar ook een knorrige dame en maar even huilen.
Stel niet te hoge eisen aan jezelf, doe alles met liefde, dan heb je al 80% gewonnen. 
 
Terug
Bovenaan