Ik wilde hier toch nog wel even op reageren....ik met niet iemand die zich gauw ziek meld...en zeker niet als mijn kind ziek is....er was wel een oma die gisteren aanbood om op te passen, maar die is depressief en ik weet dat Jesse dan tranen met tuiten huilt als ik toch de deur uit gaat, en daar kan ik bij die oma niet zo goed tegen!! Ik heb gisteren voor het eerst voor mijn zoon gekozen!
Nu had ik gisteren ook een flyeractie in Breda, en het was dus geen ramp dat mijn collega die alleen moest doen...ja het is ongezellig! Als het een leuke evenement was geweest, had ik wel een andere oplossing gezocht! Mijn manager had gelukkig begrip voor de situatie en hij weet ook wel van mij dat ik vaak genoeg kom opdraven terwijl ik zelf strontziek ben!! En dat ik vaak genoeg een oppas regel om toch te komen!
Ik ben het ook niet eens met de ouders die zich dan maar ziek melden omdat hun kind ziek is....het gaat ten kostte van de werksfeer....als men gewoon eerlijk is over de situatie dan begrijpen je collega's je allemaal...die met kinderen en zonder!!! Vaak vergeten mensen dat! Jij zou ook begrip opbrengen voor een collega waar het kind ziek van is!
het is nu wel zo, dit keer was ik aan de beurt, dat nu mijn man de volgende keer mag doen! Dat is een afspraak die wij hebben gemaakt....we hebben samen die dagen, dus we maken er ook samen gebruik van!
Ondertussen is Jesse alweer aan de betere hand, hij stuiterde vanochtend alweer de woonkamer door en had weer praatjes voor 10, we zijn zelfs gaan zwemmen...en zelfs daar had hij het helemaal naar z'n zin! Dus het heeft maar 2 dagen geduurd!
Meiden, bedankt nog voor jullie medeleven!
Groetjes
Angelique
