A
Anoniem
Guest
Hoi dames,
Ben gister bij de huisarts geweest, maar meneer had nogal een bad day geloof ik (beweerde bijvoorbeeld dat er geen anticonceptie bestond in de vorm van een pleister of zo'n buisje wat je kunt laten inbrengen.. Nja heb er wel van gehoord en gelezen, maar goed)
Ik heb hem het vehaal met all symptomen voor gelegd, en hij zei dat het belachelijk was want zo lang ik niet over tijd was, was er geen enkele mogelijkheid om zwanger te zijn. Ook toen ik vroeg of het dan niet door de anticonceptie zou kunnen komen dat ik toch ongesteld was zei hij dat dat onmogelijk was. Niet veel aan het huisartsen bezoekje gehad helaas (ga ook niet meer naar hem toe). Helaas moest ik direct daarna werken en ook vandaag de hele dag en ook in het weekend heb ik geen mogelijkheid om stiekem een testje te gaan halen. Baal er enorm van... word er niet gerustgestelder op.
Ik kan het helaas niet delen met mijn vriend want toen ik eerder dit jaar een vermoeden had dat ik zwanger was (menstruatie bleef bijna een week uit maar er niet bij stil gestaan dat mijn lijf even aan de wisseling van ancticonceptie moest wennen) raakte hij volledig in paniek, en bleek het achteraf loos alarm. Ik wil hem dit keer voordat ik zekerheid heb niet weer door laten maken. Onze situatie is nl niet echt ideaal voor een kleine spruit, maar ik denk dat als we beide aan de situatie gewend zouden zijn, het wel los zou lopen.
Ik ga er eens denk ik toch eens met mijn moeder over praten volgende week, die is daar wat soepeler in en dan begin volgende week echt een test halen!!
Nogmaals hartelijk bedankt voor het luisteren (en natuurlijk reagere) naar/op deze zeur mer alle dillema's!!
Ben gister bij de huisarts geweest, maar meneer had nogal een bad day geloof ik (beweerde bijvoorbeeld dat er geen anticonceptie bestond in de vorm van een pleister of zo'n buisje wat je kunt laten inbrengen.. Nja heb er wel van gehoord en gelezen, maar goed)
Ik heb hem het vehaal met all symptomen voor gelegd, en hij zei dat het belachelijk was want zo lang ik niet over tijd was, was er geen enkele mogelijkheid om zwanger te zijn. Ook toen ik vroeg of het dan niet door de anticonceptie zou kunnen komen dat ik toch ongesteld was zei hij dat dat onmogelijk was. Niet veel aan het huisartsen bezoekje gehad helaas (ga ook niet meer naar hem toe). Helaas moest ik direct daarna werken en ook vandaag de hele dag en ook in het weekend heb ik geen mogelijkheid om stiekem een testje te gaan halen. Baal er enorm van... word er niet gerustgestelder op.
Ik kan het helaas niet delen met mijn vriend want toen ik eerder dit jaar een vermoeden had dat ik zwanger was (menstruatie bleef bijna een week uit maar er niet bij stil gestaan dat mijn lijf even aan de wisseling van ancticonceptie moest wennen) raakte hij volledig in paniek, en bleek het achteraf loos alarm. Ik wil hem dit keer voordat ik zekerheid heb niet weer door laten maken. Onze situatie is nl niet echt ideaal voor een kleine spruit, maar ik denk dat als we beide aan de situatie gewend zouden zijn, het wel los zou lopen.
Ik ga er eens denk ik toch eens met mijn moeder over praten volgende week, die is daar wat soepeler in en dan begin volgende week echt een test halen!!
Nogmaals hartelijk bedankt voor het luisteren (en natuurlijk reagere) naar/op deze zeur mer alle dillema's!!
Negatief! Nadat hij aan mijn buik gevoeld had kwamen we ook tot de conclusie dat mijn dikke darm ontzettend slecht werkte en licht verstopt zat, en ik daarom zulke buik klachten had.