Zou ik t doen of toch nog wachten? ?!

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi,

Ik ben vandaag 39 wkn zwanger en ik ben het al heel lang heel zat, ik zit er goed doorheen. Veel huilen, niet meer de deur uit kunnen sinds 3 wkn, veel pijn...
Nu moet ik a.s. woe weer op controle, dan ben ik 39 1/2 week zwanger.
Wat raden jullie me aan (miss praat je uit ervaring), zal ik me laten strippen of nog wachten?
Met 37 1/2 week wilde ik t ook al, ze wilde t wel doen maar de kans dat ik dan 3 a 4 dgn met weeen zou rondlopen omdat mn lich er waarschijnlijk nog niet aan toe was, zou heel groot zijn. Daarom maar niet gedaan want die energie heb ik gewoon niet meer.
Dus mijn vraag: heb ik met 39 1/2 een goede kans dat t aanslaat binnen een dag??? Wat denken óf weten jullie???

Ik hoop op veel ervaringsverhalen!!!!!!
Dank jullie. Ik ben zoooo blij met dit forum!

Gr. Ing (zwanger 3e kindje)
 
Dag Ing,

Gun ook je eigen bevalling de eigen tijd, ondanks dat je nu ongeduldig bent. Laat de natuur maar werken en laat los. Lach, huil, dans, vrij en wees nieuwsgierig naar wat de natuur voor je in petto heeft.
Dit is gezondheid Ing, geen ziekte of ingreep die je strak moet controleren. Door nu te sturen ga je veel te hoge verwachtingen voor jezelf scheppen. Wat is er nou beter dan spontaan op gang komen en gewoon bevallen? Je kunt het echt niet beter regelen dan de natuur. We bevallen al miljoen jaren zo, niks mis mee.

Het komt op gang op de juiste tijd voor je baby en jezelf. Begroet de bevalling als een gast die je lang verwachte, maar dwing niet. Rozenknoppen kun je ook niet openen door ze te dwingen.

Een spontaan begin zorgt voor plezier en power, het is goed geregeld in de natuur, twijfel daar toch niet aan!

Ja, die stijfheid gaat dan ook anders aanvoelen.

Dus laat de ‘oer’ power je drijven en ga op je intuïtie af, wachten is blijkbaar iets dat je aan het leren bent. Grijp die leer kans aan, gun jezelf de verrassing van een spontaan begin.
Later lezen we wel hoe je dat hebt ervaren.

Succes, ‘Happy Birth’…… je kunt meer dan je denkt!
Lieve groet,
Tine Oudshoorn, verloskundige en consultant.
 
Hai Ing,

Ik kan me voorstellen als ik zo lees dat je al weken pijn hebt, de deur niet meer uitkomt en het helemaal zat bent, je heel graag wil dat het opgang geholpen wordt. Ik zelf ben 37 weken zwanger en ben het ook al weken zat. dit door de zwangerschapssuiker ( kindje loopt zo'n 3 weken voor op de groei dus het gevoel al een paar weken aan het einde te lopen is groot ), maar ook door nare periodes de laatste weken. ( oma overleden, mijn schoonvader slecht nieuws enzovoort ) je bent het dan op een gegeven moment als je lichaam ook nog eens tegenwerkt helemaal zat.
Ik moet ook a.s. woensdag naar de Gyno en dan krijg ik te horen wat ze gaan doen met de baby. Want dat ligt er ook aan hoe groot het weer gegroeit is.

Tine ik kan me voorstellen dat jij zegt dat het allemaal zelf moet komen, maar mijn verloskundige heeft bij mijn vorige bevalling wel ook gekeken naar de toestand van mijzelf. Ik was kapot, energieloos, pijn in mijn bekken. Ze was van plan als ik toen nog een week doorliep de week daarna ook te gaan strippen om te kijken of het iets op gang kon komen. ( stukje helpen ) maar mijn bevalling is toen zelf begonnen.
Ik ben het wel met haar eens. Je kan wel helemaal kapot, geemotioneerd en met veel pijn de bevalling in gaan, maar daar wordt je ook niet vrolijk van, en de kans op eventueele hulp tijdens de bevalling wordt dan ook groter. ( vaccuum of zelfs keizersnee ) Ik denk dat je dat soort dingen toch ook in gedachten moet houden.
Je moet er dus lichaamelijk ook nog wel aan toe zijn en het aankunnen.

Dus ik snap Ing wel. Ik hoop ook nog steeds dat het hier tot aan woensdag vanzelf gaat komen ( ondanks ik bang van voor de bevalling omdat de eerste dus heel zwaar was ) maar als ze woensdag gaan beslissen met te helpen door opwekken/inleiden of een keizersnee ( omdat het niet meer verantwoord is natuurlijk te bevallen ) ben ik daar niet rauwig om.

Je kind kan er nog niet aan toe zijn om te komen, maar je lichaam hoeft dat neit altijd te dragen! Er is een grens!

Ing succes en ik duim met je mee!
 

Beste Ing en Jessica4ever,

Ieder is vrij en autonoom en kan zelf kiezen. Voor kiezen heb je kennis nodig. Natuurlijk speelt de conditie van de moeder in de kennis en overwegingen mee, laat dat duidelijk zijn.

Maar strippen en inleiden helpt je vaker van de regen in de drup. Je geeft het één en ander weg en je raakt zo je grip kwijt als vrouw op je bevalling. Meer gevoel van grip geeft meer tevredenheid en betere ervaringen. Het is haar bevalling en daar heeft zij helemaal recht op!

De verloskundige doet een interventie met strippen. Je kunt gemakkelijker in de spiraal van interventies terecht komen, interventie volgt op interventie enz. Wil je dat?

Als het proces spontaan start en doorzet zit het goed en kom je in een betere spiraal dan met een zetje. Ja, ik weet het ….. geduld is niet echt iets van deze tijd.

Vergeet ook niet dat de houding en het handelen van de verloskundige ook gestuurd worden door haar/zijn behoefte aan zekerheid en controle en aardig gevonden te worden.
Hoe ga ik als verloskundige om met een vrouw met klachten als die van Ing. Probeer ik haar te troosten door strippen aan te bieden (mechanische korte termijn oplossing) of inspireer en steun ik haar om de moed bij elkaar te zoeken en het toch maar te wachten op spontaan begin (psychologische interventie om haar het maximale resultaat te laten behalen op de lange duur)?

Lieve groet, fijne zondag
Tine Oudshoorn, verloskundige en consultant.
 
Beste Ing en Jessica4ever,

Ieder is vrij en autonoom en kan zelf kiezen. Voor kiezen heb je kennis nodig. Natuurlijk speelt de conditie van de moeder in de kennis en overwegingen mee, laat dat duidelijk zijn.

Maar strippen en inleiden helpt je vaker van de regen in de drup. Je geeft het één en ander weg en je raakt zo je grip kwijt als vrouw op je bevalling. Meer gevoel van grip geeft meer tevredenheid en betere ervaringen. Het is haar bevalling en daar heeft zij helemaal recht op!

De verloskundige doet een interventie met strippen . Je kunt gemakkelijker in de spiraal van interventies terecht komen, interventie volgt op interventie enz. Wil je dat?

Als het proces spontaan start en doorzet zit het goed en kom je in een betere spiraal dan met een zetje. Ja, ik weet het ….. geduld is niet echt iets van deze tijd.

Vergeet ook niet dat de houding en het handelen van de verloskundige ook gestuurd worden door haar/zijn behoefte aan zekerheid en controle en aardig gevonden te worden. Hoe ga ik als verloskundige om met een vrouw met klachten als die van Ing. Probeer ik haar te troosten door strippen aan te bieden (mechanische korte termijn oplossing) of inspireer en steun ik haar om de moed bij elkaar te zoeken en het toch maar te wachten op spontaan begin (psychologische interventie om haar het maximale resultaat te laten behalen op de lange duur)?

Lieve groet, fijne zondag
Tine Oudshoorn, verloskundige en consultant.
 
Hooi,

Ik ben met 41,5 week gestript en toen met 42 weken weer, nog geen uur na de tweede keer zijn de weeen doorgekomen! Ik wou dat ze me eerder had gestript, achter bleek mn zoontje veel te groot te zijn(4544) en is het uiteindelijk na een lange bevalling toch een keizersnede geworden!

Als je het zat bent, gewoon doen!!
 
Hoi Ing,

Hebben ze al getoucheerd om te kijken hoe het ervoor staat??

Ik ben vorige week bij de gyn geweest. Bleek dat ik al cm ontsluiting had. Ze heeft toen ook gestript met 38,3 weken. Diezelfde nacht is onze Noah geboren...

Bij mij heeft het dus wel goed doorgezet, en ik heb echt een fijne bevalling gehad... Hij was wel heel heftig door de weenstorm, maar heb er nadat de weeen goed hebben doorgezet maar drie uurtjes over gedaan...en een kwartiertje geperst...

Ik ben blij dat ze mij had gestript...

Er zijn dus ook wel positieve verhalen hoor!!!

Voor mij is het trouwens mijn eerste kindje...

Veel succes met je beslissing...

Groetjes Miranda
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan