A
Anoniem
Guest
Hoi Lientje,
Bedankt voor je lieve reactie, dat doet me erg goed
Ik heb het er soms best moeilijk mee, vooral als ik om me heen zie, dat mensen in mijn omgeving weer zwanger zijn. Of als ik in de winkels kijk naar dat schattig kleine babyspul. Dan denk ik bij mezelf, van ohhhh dat wil ik ook. Maar ik weet gewoon van mezelf dat het niet verstandig is om daar nu aan te beginnen. Ik vindt het vaak erg moeilijk met Yordi. Yordi is echt een pittig mannetje en ik ben zelf ook best pittig, dus dat verloopt niet altijd even prettig. Ook vindt ik het moeilijk om hulp te vragen van anderen( me ouders, schoonouders, vrienden), omdat ik dan een gevoel krijg dat ik faal in de opvoeding van m'n kind.( ik weet eigenlijk ook wel dat het niet zo is, maar tja.... het is nu eenmaal een gevoel) Doordat Yordi niet 1 van de makkelijksten is( was hij als baby al niet en nu al helemaal niet meer) ben ik 's avonds echt kapot, wat natuurlijk ook niet echt leuk is voor m'n man. Er zijn zoooo veel factoren die eigenlijk mee spelen. Ik heb gewoon moeite met het accepteren dat ik het soms allemaal even niet aan kan, want zo ben ik van nature eigenlijk niet. Dus het is allemaal best verwarrend.
Ik geniet echt nog wel van Yordi. Hij kan soms zo heerlijk ondeugend zijn, dat ik er echt vreselijk om moet lachen.
Dus hoe moielijk het soms ook is voor mij, mijn 2 mannetjes slepen mij er wel weer door heen.
Wat sneu dat je in januari een miskraam hebt gehad.
Ik zelf vindt zoiets toch altijd weer sneu, want jah, het was toch een wondertje wat in jou groeide. Zelf ben ik van mening dat of het nu aan het begin of aan het einde mis gaat, je weet dat je zwanger was en dat je een kindje zou krijgen, dus ik vind beiden altijd erg. Maar goed dat is mijn mening.
Ik hoop dat er in de toekomst toch een 2e wondertje voor jullie is weg gelegd meid.
En dat je dan snel maar weer mag genieten van een zwangerschap.
Liefs marielle
Bedankt voor je lieve reactie, dat doet me erg goed
Ik heb het er soms best moeilijk mee, vooral als ik om me heen zie, dat mensen in mijn omgeving weer zwanger zijn. Of als ik in de winkels kijk naar dat schattig kleine babyspul. Dan denk ik bij mezelf, van ohhhh dat wil ik ook. Maar ik weet gewoon van mezelf dat het niet verstandig is om daar nu aan te beginnen. Ik vindt het vaak erg moeilijk met Yordi. Yordi is echt een pittig mannetje en ik ben zelf ook best pittig, dus dat verloopt niet altijd even prettig. Ook vindt ik het moeilijk om hulp te vragen van anderen( me ouders, schoonouders, vrienden), omdat ik dan een gevoel krijg dat ik faal in de opvoeding van m'n kind.( ik weet eigenlijk ook wel dat het niet zo is, maar tja.... het is nu eenmaal een gevoel) Doordat Yordi niet 1 van de makkelijksten is( was hij als baby al niet en nu al helemaal niet meer) ben ik 's avonds echt kapot, wat natuurlijk ook niet echt leuk is voor m'n man. Er zijn zoooo veel factoren die eigenlijk mee spelen. Ik heb gewoon moeite met het accepteren dat ik het soms allemaal even niet aan kan, want zo ben ik van nature eigenlijk niet. Dus het is allemaal best verwarrend.
Ik geniet echt nog wel van Yordi. Hij kan soms zo heerlijk ondeugend zijn, dat ik er echt vreselijk om moet lachen.
Dus hoe moielijk het soms ook is voor mij, mijn 2 mannetjes slepen mij er wel weer door heen.
Wat sneu dat je in januari een miskraam hebt gehad.
Ik zelf vindt zoiets toch altijd weer sneu, want jah, het was toch een wondertje wat in jou groeide. Zelf ben ik van mening dat of het nu aan het begin of aan het einde mis gaat, je weet dat je zwanger was en dat je een kindje zou krijgen, dus ik vind beiden altijd erg. Maar goed dat is mijn mening.
Ik hoop dat er in de toekomst toch een 2e wondertje voor jullie is weg gelegd meid.
En dat je dan snel maar weer mag genieten van een zwangerschap.
Liefs marielle