Hi,<br />Zoals de titel al aangeeft ben ik op dit moment zwanger, 20 weken, en werk ik fulltime als juf in de kleuterklas. Ik begin nu echt wel te merken dat het vrij zwaar wordt en ik aan het einde van de week gewoon echt helemaal op ben en eigenlijk het gehele weekend nodig heb om enigszins op te laden, voorheen had ik daar helemaal geen last van.<br />Ik ben benieuwd of jullie hier ervaring mee hebben en hoe jullie/jullie werk hiermee om ging?<br />Weet iemand of duurzame inzetbaarheid eventueel hiervoor ingezet kan worden om in ieder geval de werkdruk na schooltijd te verlagen door één dag per week bijvoorbeeld te gebruiken voor je administratie en voorbereiding? 1 dag per week wordt ik ingezet als invaller aangezien de leerlingen van mijn klas maar 4 dagen naar school gaan.<br />
Zwanger en fulltime leerkracht
- Onderwerp starter Gebruiker10328721
- Startdatum
Ik hebaar geen verstand van, wel wil ik je mee geven om echt goed te luisteren naar je lichaam.
Geeft jouw lichaam nu aan om wat rustiger te doen dan moet je dat echt doen en je eigen niet schuldig voelen tegenover je werk.
Ik herkende het ook van mijn 1e zwangerschap dat ik gewoon geen leuke dingen meer kon doen omdat ik moest opladen om weer naar mijn werk te kunnen. En dat is niet tof om zo zwanger te zijn want tijd voor jezelf en leuke dingen doen is ook belangrijk.
Fijne zwangerschap nog!
Geeft jouw lichaam nu aan om wat rustiger te doen dan moet je dat echt doen en je eigen niet schuldig voelen tegenover je werk.
Ik herkende het ook van mijn 1e zwangerschap dat ik gewoon geen leuke dingen meer kon doen omdat ik moest opladen om weer naar mijn werk te kunnen. En dat is niet tof om zo zwanger te zijn want tijd voor jezelf en leuke dingen doen is ook belangrijk.
Fijne zwangerschap nog!
Dat besef kwam dit weekend bij mij ook. Ik zit nu op de helft maar kan helemaal niet genieten van mijn zwangerschap.
Vooral omdat de eerste 14 weken al ontzettend spannend waren omdat ik een genetische afwijking heb en een vlokkentest moest ondergaan, de uitslag was gelukkig goed. Maar zelfs na dit fijne nieuws kan ik niet genieten van mijn zwangerschap omdat ik alleen maar altijd uitgeput ben.
Vooral omdat de eerste 14 weken al ontzettend spannend waren omdat ik een genetische afwijking heb en een vlokkentest moest ondergaan, de uitslag was gelukkig goed. Maar zelfs na dit fijne nieuws kan ik niet genieten van mijn zwangerschap omdat ik alleen maar altijd uitgeput ben.
Ik heb bij m'n eerste doorgewerkt tot 35, toen een week ziekgemeld mbt zwangerschap en vanaf 36 echt verlof. Maar goed ook, met 36.3 braken m'n vliezen.
Normaal ben ik meer van het kaliber "niet zo zeuren, geen geklaag, gewoon doen wat je moet doen". Het vroeg mentaal veel van me dat ik eerder "moest opgeven". Achteraf snap ik beter waarom het mij zo zwaar viel, ik liep al echt op t einde.
Wat heb ik er van geleerd: luister naar je lichaam en als het niet gaat, ga ik gesprek en bouw af. Dit keer stop ik met 35 weken, met 3 weken vakantie daarvoor dus vanaf 32 weken houd ik lekker de voetjes omhoog
Normaal ben ik meer van het kaliber "niet zo zeuren, geen geklaag, gewoon doen wat je moet doen". Het vroeg mentaal veel van me dat ik eerder "moest opgeven". Achteraf snap ik beter waarom het mij zo zwaar viel, ik liep al echt op t einde.
Wat heb ik er van geleerd: luister naar je lichaam en als het niet gaat, ga ik gesprek en bouw af. Dit keer stop ik met 35 weken, met 3 weken vakantie daarvoor dus vanaf 32 weken houd ik lekker de voetjes omhoog
Ik begrijp precies wat je bedoelt. Ik ben helemaal niet van het "opgeven" of "zeuren" en wil heel graag fulltime blijven werken tot 36 weken maar ik ben bang dat als ik op deze voet doorga het niet volhoud. Ik ben ook van plan om binnenkort met de directrice te zitten om te kijken naar de mogelijkheden.
Hier ook een kleuterjuf. Ik ben toen ik zwanger wilde worden 4 dagen gaan werken. Dat zal ongetwijfeld hebben geholpen om het tot 36 (tot aan mijn verlof) weken goed vol te kunnen houden. Merk vanaf een week of 33 wel dat mn lijf het zwaarder begon te krijgen, maarja met 33 kleuters is dat ook niet gek. Ja dat kostte me wel een dag aan inkomen, maar achteraf was het precies goed zo! Ik vraag me af of ze toestaan dat je een dag buiten de klas wilt werken of iets op wil nemen maar wel betaald wil krijgen. Een reserve leerkracht vinden is een hele uitdaging tegenwoordig. Mijn verlof wordt nu tot er een leerkracht beschikbaar is opgevangen door onderwijs assistenten en klassenondersteuners. Ik zou het eens opnemen met je directie. Kijken wat de mogelijkheden zijn.
Verreweg de meeste kleuterleerkrachten die ik ken zijn net voor of tijdens hun zwangerschap een dag minder gaan werken. Het blijft toch een leeftijdsgroep die fysiek ook veel van je vraagt.
Wat ik praktisch gezien nog deed was veel vaker gaan zitten. Of kinderen ergens op laten zitten/staan als ze hulp nodig hadden. Zodat ik niet steeds hoef te bukken. En tijdens het buitenspelen ging er ook wel eens bij zitten. Het is belangrijk je lichaam gedurende de dag “rust” te gunnen, dat deed ik dus vooral door dit soort dingen.
Verreweg de meeste kleuterleerkrachten die ik ken zijn net voor of tijdens hun zwangerschap een dag minder gaan werken. Het blijft toch een leeftijdsgroep die fysiek ook veel van je vraagt.
Wat ik praktisch gezien nog deed was veel vaker gaan zitten. Of kinderen ergens op laten zitten/staan als ze hulp nodig hadden. Zodat ik niet steeds hoef te bukken. En tijdens het buitenspelen ging er ook wel eens bij zitten. Het is belangrijk je lichaam gedurende de dag “rust” te gunnen, dat deed ik dus vooral door dit soort dingen.
Ik snap echt niet waarom iemand vrijwillig een dag minder zou gaan werken waardoor je minder inkomen hebt, als de reden is dat je niet meer al je uren kunt maken ivm zwangerschap. Als je je bijvoorbeeld 20% of 40% zou ziekmelden ten gevolge van zwangerschap (ik noem maar iets), krijgt je werkgever dat gewoon vergoed. (Ik werk in HR.)
Ik zou er zo in gaan dat je duidelijk wil maken dat je aanvoelt dat je het op deze manier niet meer volhoudt. Dus echt samen een oplossing zoeken, en laat je niet onder tafel praten (gebeurt nog te vaak). Het is alleen maar fijn als je dit netjes bespreekt zodra je het merkt, het is wel belangrijk dat je hierin duidelijk bent, hoe lastig het ook is. Je werkgever moet je namelijk wel serieus nemen, vaak gebeurt dat niet goed genoeg. Tot het te laat is. En daarnaast zou ik dus echt sturen op een oplossing mbt deels ziekmelden, vanaf een bepaalde week, bijv. over 2 of 3 weken (ik noem maar iets, wat je denkt dat je nog redt). De werkgever krijgt ervoor betaald, op deze manier hebben ze wat tijd om een oplossing te bedenken. Alleen maar fijn. Als je plotseling zou uitvallen (wat uiteindelijk zeker zal gebeuren als je over je grenzen heen gaat), dan missen ze je ook en dan bovendien zonder waarschuwing. Dat komt ook wel weer goed. Ik heb het overigens zelf ook meegemaakt de 2e zwangerschap, het ging echt helemaal niet meer vanaf een week of 32, ervoor al deels niet meer. Bevallen met 35+5 (de 1e kwam met 36+2) dus voor mij was 32 weken gewoon ook al echt "de laatste loodjes", zo voelde het ook en ik heb geluisterd naar mijn lichaam. Anders was ze misschien nog eerder gekomen, of zelfs waarschijnlijk. Dus luister naar ie lichaam idd, hoe vaak ben je nu eigenlijk zwanger..meestal niet vaak
Ik zou er zo in gaan dat je duidelijk wil maken dat je aanvoelt dat je het op deze manier niet meer volhoudt. Dus echt samen een oplossing zoeken, en laat je niet onder tafel praten (gebeurt nog te vaak). Het is alleen maar fijn als je dit netjes bespreekt zodra je het merkt, het is wel belangrijk dat je hierin duidelijk bent, hoe lastig het ook is. Je werkgever moet je namelijk wel serieus nemen, vaak gebeurt dat niet goed genoeg. Tot het te laat is. En daarnaast zou ik dus echt sturen op een oplossing mbt deels ziekmelden, vanaf een bepaalde week, bijv. over 2 of 3 weken (ik noem maar iets, wat je denkt dat je nog redt). De werkgever krijgt ervoor betaald, op deze manier hebben ze wat tijd om een oplossing te bedenken. Alleen maar fijn. Als je plotseling zou uitvallen (wat uiteindelijk zeker zal gebeuren als je over je grenzen heen gaat), dan missen ze je ook en dan bovendien zonder waarschuwing. Dat komt ook wel weer goed. Ik heb het overigens zelf ook meegemaakt de 2e zwangerschap, het ging echt helemaal niet meer vanaf een week of 32, ervoor al deels niet meer. Bevallen met 35+5 (de 1e kwam met 36+2) dus voor mij was 32 weken gewoon ook al echt "de laatste loodjes", zo voelde het ook en ik heb geluisterd naar mijn lichaam. Anders was ze misschien nog eerder gekomen, of zelfs waarschijnlijk. Dus luister naar ie lichaam idd, hoe vaak ben je nu eigenlijk zwanger..meestal niet vaak