Zwanger en relatie problemen

<p>Ik ben 10 weken zwanger en ik ben er erg blij mee. Ik ben alleen erg verdrietig omdat ik op dit moment geen contact heb met de vader. We zijn 3 jaar samen. Hij heeft een probleem met blowen. Het is een hele tijd goed gegaan nadat hij naar een kliniek in Portugal is geweest. Maar sinds ik weet dat ik zwanger ben kwam ik er ook achter dat hij weer blowt. En hij wil er nu heen hulp voor zoeken dus ik heb gezegd dat ik dan geen toekomst zie. Ik ben er erg verdrietig van. Er gaat ook van alles door mijn hoofd, hoe moet het straks moet als de baby er is. Heeft iemand hier ervaring mee en nog tips?</p>
 
Vervelend om dot te horen, heb er geen advies voor. Zit op dit moment in hetzelfde situatie alleen mijn partner drinkt stiekem. Ben ook momenteel 10 weken.

Hoe ik er om mee ben gegaan is het gevraagd wat die er van vindt? Of die nog steeds van mij houd?en of die wel blij is met de kleine in mijn buik?

Hier mag die van mij over gaan nadenken, maar hem er ook bij verteld als die de volgende keer een biertje gaat drinken of het hem wel waard is? En hem zelf erover na laten denken wat die tegen het qlchol gebruik gaat doen?

Wil die niet veranderen dan spijt het mij zeer na 8 jaar samen wonen, getrouwd en voor het eerst goed zwanger. Dan kies is echt voor mijzelf en de kleine, want je gunt je kind een goede vader die geen verkeerde dingen doet.

Mischien heb je hier wat aan. Wens je sterkte ik begrijp je helemaal.
 
Gefeliciteerd met je zwangerschap!
Wat kl*te zo’n verslaving! (Ook voor hem..) Is hij wel enige tijd clean geweest na die opname? Hoe reageerde hij op het nieuws papa te worden?
Het is heel lastig om hier tips in te geven…er zijn super veel dingen die je af kan wegen. Voel je je veilig? Houd je van hem? Hij van jou? Blowt hij extreem veel of zo nu en dan? Wat maakt dat je de relatie nu wel hebt beëindigd? Is hij te motiveren tot opname? Het is heel lastig waar je nu in zit, sterkte met de keuzes die je gaat maken. Het allerbelangrijkste is: kies ten alle tijden voor jezelf én je baby. ?
 
Hoi Sam,
Wat vervelend dat jij in dezelfde situatie zit. Goed dat je hem vragen hebt gegeven om over na te denken. Heb je daar al antwoord op gekregen? Of hem gezegd wanneer je die antwoorden wilt hebben? Ik heb mijn vriend ook gevraagd of hij blij is met de baby en hij zei dat hij het liever pas over een paar jaar had gehad terwijl we er toch echt samen voor gekozen hebben. En ik had gevraagd wat zijn plan is en hij zei dat hij op dit moment geen nadelen ziet van het blowen en er niet aan wil werken dus daarom heb ik voor mezelf gekozen. Misschien dat hij nog gaat inzien wat hij mist en dat hij nog actie gaat ondernemen maar ik reken er maar niet op. Ik probeer me nu vooral te focussen op mezelf en de kleine. Maar er komt zoveel op me af en dan komen er ook allerlei vragen in mijn hoofd hoe dat straks moet als ik er alleen voor sta. Heb jij dat ook?
 
Hallo gebruiker,
Hij is na zijn opname wel 4 maanden clean geweest en het ging heel erg goed. Hij zei ook dat hij er geen behoefte meer aan had en dat ze in Portugal erachter waren gekomen dat hij voornamelijk gebruikte vanwege de zorgen om zijn moeder die altijd ernstig ziek was. Zij is vorig overleden en hij zei dat hij nu een bepaalde rust had daar in. Dus ik dacht dat het probleem was opgelost. Ja ik weet wel dat een terugval altijd op de loer ligt en ik had het ook niet zo erg gevonden als hij er eerlijk over was geweest en gelijk weer aan de bel had getrokken. Ik houd wel heel erg veel van hem en hij ook van mij. Vanaf het begin van onze relatie heb ik gezegd dat ik geen toekomst zie als hij niets aan het blowen zou doen. Ik zie dat namelijk niet voor me met een kind. Hij doet het elke dag na zijn werk en dan de hele avond, in het weekend als hij vrij is ook overdag. Hij word er heel erg passief van vind ik. En daarnaast gebruikt hij ook wel eens speed en ik ben bang dat hij dat nu ook weer gaat doen. Hij wil er op dit moment niets aan doen, daarom heb ik afstand genomen. Dat heb ik al eens eerder gedaan. Ik trek gewoon een grens. Ik hoop dat hij nog gaat inzien wat hij nu kwijt is en er nog voor gaat vechten. Ik ben er echt kapot van ?
 
 
Zijn antwoorden waren dat die fout bezig is. En hij was gelijk heel stil en ingetogen. Dat drinken gebeurt al een aantal jaren, met soms terug vallen en dan gaat het weer goed. Hij begon ook veel te drinken na het overlijden van zijn vader. (Bijna hetzelfde verhaal), na 6 jaar had die dit nog steeds al excuus. Maar hij hou van me en is blij met de zwangerschap, dus ben erg benieuwd hoe die dit gaat oplossen? Met drugs is het toch wel wat ingewikkelder (is makkelijker te verstoppen en je merkt het sneller aan diegene). Vindt het echt klote voor je, als mijn partner niet veranderd dan heeft hij ook pech, ga ik bij hem weg (tuurlijk heb ik veel verdriet) maar je kind moet in een veilige geborgen omgeving opgroeien en niet bij een vader die dit niet voor zijn eigen kind overheeft om te stoppen.

Hoop dat ze voor ons beide het snel gaan inzien wat ze weggooien.

Hoelang zijn jullie nu bij elkaar?
 
Wat naar zeg. Ik leef met jullie mee. Ik heb er zelf geen ervaring mee, maar kan me voorstellen dat het jullie erg verdrietig maakt in een periode waarbij jullie eigenlijk dolgelukkig moeten zijn.

Hoe moeilijk het ook is, kies nu even voor jezelf en geniet van je zwangerschap. Ik begrijp dat je dit het liefste samen doet, maar jullie hebben grenzen gesteld en daar mogen jullie echt trots op zijn. ?

Verslaving is erg lastig en daardoor overzien ze niet altijd wat ze zeggen of welke keuzes ze maken. Het heeft tijd nodig en soms is dat kort, maar soms kan daar ook een flinke tijd overheen gaan. De bal ligt nu bij de heren en als zij er voor willen gaan, dan is het natuurlijk ook weer aan jullie om hen daarin te steunen en daar samen 100% voor te gaan. Tot die tijd moeten jullie je sterk houden en de focus leggen op de gezondheid van jullie baby. Denk vooral niet aan moeilijkheden of het feit dat je er misschien alleen voor komt te staan. Wij zijn powervrouwen en kunnen de wereld aan. Een vent die onder invloed is van drank of drugs daar kan je je kindje ook niet aan toevertrouwen, zo moet je dat maar zien.

Sterkte ?
 
Wat vreselijk, ik zou bij een verslaving snel weg zijn.. heb al in zo een situatie gezeten vroeger met een drugs verslaafde.. was uiteindelijk weer clean, maar de kans dat ze dat blijven is klein… het is met vallen en opstaan.. ben bij hem weggegaan paar jaar geleden…hoorde maand geleden dag die aan een overdosis overleden is…

Een kind opvoeden in een verslaafde omgeving is lastig, en slecht voor het kind… ik weet natuurlijk niet hoe de situatie is en of hij knetterstoned of dronken op de bank zit…

Had vroeger een vriendinnetje met een verslaafde moeder, ze drinkt nu zelf ook… ook dit contact heb ik verbroken.. heb altijd veel met verslaving te maken gehad ( niet in eigen gezin of familie)… het is erg lastig, kies voor je kind zou ik zeggen…

Vind heel erg naar voor jullie!!!
 
Terug
Bovenaan