Zwanger en relatiebreuk

Hoi,

Wat een rot verhaal.

Ik heb zelf een kindje van een hele wispelturige en liegende man. Hij is drugsverslaafd en bij jouw verhaal zie ik een alcohol probleem? Ze worden inderdaad gestresst van zo'n zwangerschap, maar ik vergat in dit geval dat ik zelf ook nog bestond en zelf ook bang was. Het is geen excuus om je als een eikel te gedragen.

Ik ga bij jouw verhaal ook twijfelen of er meer aan de hand is. Waarom alle leugens en de wispelturigheid?

Ik zou deze man zeker het kindje niet laten erkennen. Ik hoop dat je dat nog niet gedaan hebt. Vooral omdat hij jou beschuldigd van vreemdgaan.

Hier is precies hetzelfde gezegd, en ik heb al 1,5 jaar geen contact meer met de vader van mijn kindje. Ik was klaar met alle leugens en beschuldigingen, en heb gezegd dat hij eerst maar eens naar de dokter moet gaan om nuchter te worden en alles in zn hoofd op een rijtje te zetten. Je wilt geen zaken doen met zo'n man, en als je het nu nog kan voorkomen, zou ik heel ver bij hem vandaan blijven.

Ik ben ook terug gegaan naar mijn ouders, en nu heb ik een huisje en een super fijn leventje met mijn dochter.
 
Laatst bewerkt:
Bij het lezen van jullie “verhalen” (het zijn geen verhalen, maar bittere realiteit) krijg ik de tranen in mijn ogen. Het voelt zovaak als vanzelfsprekendheid een goede relatie met de vader van de kinderen. Maar door het lezen wordt ik met mijn neus op de feiten gedrukt dat het niet zo is.
Ik kan jullie er niet mee helpen, maar toch wil ik jullie danken voor het delen. En daarmee het openen van mijn ogen…

Heel veel sterkte met alles.

Liefs…
 
Heel veel mensen blijven ook samen, omdat er een kindje op komst is, en gaan later alsnog uit elkaar. Deze verhalen lees je alleen minder vaak. Elk huisje heeft zn kruisje, zeggen ze natuurlijk.

Dan leef je eerst heel onstabiel met een ongelukkige relatie, terwijl je zelf een kleine baby hebt waar je voor moet zorgen. De baby voelt dat soort spanningen ook aan.
Dan zit je vervolgens vast aan elkaar d.m.v. ouderlijk gezag etc. Kindje mogelijk verdrietig en in de war.

Erkennen en een fijne regeling treffen samen, kan later altijd nog.

Beter nu uit elkaar en je kindje rustig ter wereld brengen. En neem de tijd om dit te accepteren. Ik heb er nog steeds last van, maar het slijt langzaam.

Focus op jezelf gezond houden en dit kindje in een warm nest brengen. Je kunt het!!!! En het is echt heel leuk :)

Liefs
 
Terug
Bovenaan