zwanger met een medische achtergrond.... wie schrijft er mee?

@Joss: Hoe ga je om met jou situatie? De allergie en pijn. Hou je het een beetje vol op deze manier? Kan mij namelijk heel goed voorstellen dat je een zwangerschap wellicht anders had verwacht? (Dit zeg ik uit eigen ervaring met mijn bekkenklachten) En heb je daarnaast nog veel last van de "normale" zwangerschapskwaaltjes bv misselijkheid enz?

Dat nu alles zo goed wordt voorbereid en er in het ziekenhuis op deze manier rekening mee wordt gehouden geeft mij wel een gevoel van rust. Maar daarnaast is het voor mij ook mentaal hard werken geweest om met de angst dat het weer zou/kan gebeuren om te gaan.

De bevalling 4 jaar geleden had een enorme impact op mij. Behalve dat ik lichamelijk vrij lang nodig had om daarvan te herstellen, heb ik ook ptss en pnd ontwikkeld. Het was daarna dus ook nog een pittige strijd. Maar hoe gek het ook klinkt ben ik nu achteraf zeer dankbaar voor wat mij toen is overkomen. Het heeft mij zoveel gebracht ook. In de afgelopen 4 jaar heb ik die ervaring gebruikt om mij helemaal om te scholen, voor mijn eigen persoonlijke ontwikkeling (om mijzelf te helen van de ptss en pnd) maar ook omdat ik het gevoel had dat ik andere door deze ervaring ook zou kunnen helpen.



 
Goede instelling zeg, herkenbaar! Zien dat je door tegenslag een vollediger persoon bent geworden :)

Heftig ptss, heb je een balans gevonden hierin? Heb je de eerste periode zelf voor je eerste kindje kunnen zorgen?

Ik had het iets rooskleuriger verwacht inderdaad, alles bij elkaar de pijn, allergie EN normale klachten (heb van week 6 tot week 14, 30 x per dag moeten overgeven etc.) denk ik jeetje doe ik hierna nog eens? Maar eerst focussen hierop loop voor op de feiten! Moet echt klein denken en met de dag leven en dat is een omslag maar niet perse verkeerd ook voor de rest voor mijn leven! Een echte levensles hahaha!

Ik kijk enorm uit naar de tijd als de baby er eenmaal is...

 
Lieve Joss,

Allereerst moet ik echt zeggen dat je in wat en hoe je schrijft heel positief en sterk overkomt.  Mijn complimenten daarvoor! :) Ik hoop dat je je zo ook voelt.

Het is ook veel wat zo tegelijk op je afkomt als persoon he? Ik weet precies wat het is, die eerste weken zo misselijk te zijn en overgeven. Het zal niet makkelijk zijn om daarbij ook steeds pijn te voelen en dan nog eens de allergie. Mag ik vragen hoe lang je al die pijn syndroom hebt voor je zwangerschap? En hoe ga je daar normaal mee om? En waar ben je allergisch voor? Want normaal had je daar medicatie voor als ik het goed heb gelezen toch? (als je het liever niet verteld is het ook helemaal prima :))

Juist de meest moeilijke moment in het leven leren ons zoveel en zijn als raampjes waardoor je jezelf steeds een beetje beter leert kennen. <b></b><i></i><u></u>

Je hebt gelijk denk ik kleine stapjes, moment per moment. Het is inderdaad een ware levensles! Door te veel in het verleden of in de toekomst te leven maken we het onszelf veelste moeilijk. Dat terwijl het al zo lastig is op het moment zelf. Ik stel mijzelf dan ook, als ik merk dat ik mijzelf weer zo aan het ingraven ben met het verleden en de toekomst, de volgende vraag; "Wat is op dit moment het probleem?" Soms kom ik er achter dat ik nu op dit moment geen probleem heb! En als ik deze vraag wel kan beantwoorden met iets wat nu speelt heb ik meteen de mogelijkheid om er iets aan te doen. Het is echt een krachtige vraag!

Wat een mooie iets om naar je baby uit te kijken he? Gaat het met de baby wel goed ? Voel je hem of haar al een beetje?

Dat zeg je mooi zeg! Ik ben er inderdaad een vollediger persoon door geworden. Ja, in mijn dagelijkse leven heb ik er nu geen last meer van. Ik hoop alleen dat als ik in dezelfde situatie kom, namelijk de bevalling, het niet iets in mijn triggert, waardoor ik in paniek zal raken. Maar ik denk dat ik vertrouwen moet hebben in mijzelf en de personen om mij heen. Hoewel je vaak hoort dat vrouwen door pnd en mentale onbalans hun kindje juist afstoten heb ik hem juist zo naar mij toe getrokken. Mijn enige focus en wat mij staande hield was mijn zoontje en zijn verzorging en het zorgen dat alles goed met hem was. Het was niet altijd makkelijk, het was een echte strijd soms, maar hij stond voor mij op de eerste plaats zelfs boven mijzelf. Wat het ook extra lastig maakte was dat ik naast de mentale problemen ook lichamelijk veel pijn ervaarde door mij bekkeninstabiliteit. Helaas iets wat nooit helemaal weg is gegaan in de afgelopen 4 jaar en nu door deze zwangerschap weer meer aan het worden is.

Liefs
 
Hoi

Ik ben nieuw op deze site ik hoop dat ik het zo goed doe, op het bericht reageren.

Bij mijn 1e zwangerschap verliep alles prima! Spanning voor de 20 weken echo was er wel maar met mate.

Nu ben ik zwanger nog heel pril maar ben ik mezelf veel meer bewust van wat er fout kan gaan of zijn, dus denk er best vaak aan.....

Ik heb trouwens een chronische darmontsteking. Colitus ulcerosa. Gebruik hiervoor medicijnen en moet deze blijven gebruiken van de internist, huisarts en gynaecoloog. Maar op inet staat duidelijk niet gebruiken bij zwangerschap en borstvoeding. Borstvoeding wil ik sowieso niet, maar toch geeft het een bepaald gevoel van onzekerheid.

Liefs van mij
 
Hoi Mama1989,

Allereerst gefeliciteerd met je prille zwangerschap:)!

Ik kan mij goed voorstellen dat je je wat onzeker voelt over het innemen van je medicijnen als je op het internet juist leest dat je het niet moet gebruiken tijdens je zwangerschap. Heb je je onzekerheid met de artsen besproken? Wellicht kunnen ze je hierin wat geruststellen? En wat meer uitleg erover geven?

Je schrijft ook dat omdat je meer bewust bent van wat fout kan gaan tijdens een zwangerschap je hier vaak aan denkt. Kan je hier een voorbeeld van noemen? Waar denk je nu het meest aan?  Maak je je ergens zorgen over?

Liefs
 
Dankjewel!

De zorgen van mij weten ze, daarom moet ik de 22e ook bij de gynacoloog komen.

Ik denk zoal aan een miskraam, of dat het aanleggen van de organen fout gaat ed, dat mijn kindje niet gezond is. Maar de internist zegt dat het bij iedereen kan gebeuren en dat dit niet door de medicatie komt. De gynaecoloog daarintegen zei bij mijn eerste zwangerschap dat er helemaal niets bekend is bij het gebruik van die medicijnen. En mocht er wat fout gaan het wel daar aan kan liggen. Ik kreeg toen met 20 weken een medische echo, hoop dat ik dat nu ook weer krijg, geeft toch wat rust denk ik. Het is niet zo dat ik alleen maar stress nu hoor! Maar ik merk gewoon dat ik bij de 2e zwangerschap veel bewuster over de dingen nadenk. Maar ik geniet uiteraard volop :) kan niet wachten om het mijn zoontje te vertellen!

Maak jij je zorgen over je medische achtergrond?

Liefs
 
@ mamastresscounselor: wat een compliment dankjewel, ik vind jou ook krachtig overkomen! Vooral dat je gaat analyseren heb ik nu echt op dit moment een probleem?

Het enige waar ik voor wil waken is dat ik niet alleen met de zwangerschap bezig ben maar ook nog andere gesprekken kan voeren!

Ik heb het pijnsyndroom vanaf mijn 18 de ongeveer en ben nu 33. Normaal slik ik meer medicatie en kan ik aardig de balans vinden.... De allergie is vooral voor alle bomen/struiken/planten/bepaald eten/dieren etc. Ik reageer zelfs op mijn eigen konijn!! Maar met medicatie valt die reactie mee dus ze mag blijven omdat ik weet dat het erna minder wordt en ze is hoogbejaard ook nog eens :) ;)

Heb je weleens nagedacht om naar een haptonoom te gaan om je voor te bereiden op je bevalling? Ik ga vanaf week 25 een keer of 5 a 6 naar een haptonoom die gespecialiseerd is in zwangerschap en omgaan met pijn en angst! Ik ken iemand die hier super goede ervaringen mee heeft en lijkt mij passender dan zo'n groepsgebeuren. Wil in zo'n groep ook niet beslag leggen op de groep met mijn verhaal. Dit is individueel en daarom kan ik de nadruk leggen hoe ik het wil...

@mama1989: Welkom en snap je angst wel als je dat allemaal leest! Je krijgt zeker een 20 weken echo die kan iedereen krijgen maar wellicht kan je doordat je deze achtergrond hebt vaker een echo krijgen? Vaak zetten ze in de bijsluiter niet gebruiken tijdens de  zwangerschap omdat er geen onderzoek naar gedaan is naar het effect. Dan kan het dus ook onschuldig zijn maar weet je dat niet zeker! Misschien in overleg je dosis iets verlagen? Sterkte!

Heb je door hormoon invloed meer klachten?

 
Klopt bij de eerste kreeg ik vaker controle, zal nu denk ik ook wel zo zijn. Dosis mag niet verlaagd worden, als ik ziek word in mijn zwangerschap kan dat gevolgen hebben voor de baby. Door de hormonen weinig last! Vorige keer na de zwangerschap flinke terugval gehad, hopen dat dat me bespaard blijft!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan