Ik zou willen dat hij zijn woorden waarmaakt en vertrekt zodat ik het helemaal alleen kan doen. Niet dat ik mijn dochter geen vader gun, absoluut niet, ik vind dat het mega belangrijk is dat ze hem ook regelmatig ziet en een goede band opbouwt. Helaas gaat hij nu zover dat hij eist dat ze na 3 maanden al op het weekend naar hem gaat, bij zijn ouders thuis (bij een moeder die veel drinkt en een zus en een moeder die elkaar de hele dag uitschelden) en hijzelf met schulden en zonder baan. Hij eist dat ik dan maar moet gaan kolven zodat hij de melk kan krijgen en haar het hele weekend kan hebben. Hij heeft nagevraagd bij mensen "hoe het hoort" en vindt dit heel normaal. Ik maak me ontzettend zorgen, naast het feit dat je niet eens weet of kolven (en zeker voor een heel weekend) wel lukt zal dit zo slecht zijn voor het meisje. De situatie waar ze in terecht komt sowieso, maar zeker om op zo'n jonge leeftijd al zo vaak bij haar moeder vandaan getrokken te worden. Borstvoeding is naar mijn mening niet alleen een manier van voeden maar ook van troost en geborgenheid, dat kan een vader niet op dezelfde manier geven. Daarnaast vind ik dat je met zo'n jong meisje niet al heen en weer moet gaan slepen. Ze moet eerst 1 stabiele veilige vertrouwde basis en goed kunnen hechten. Ik werk in de kinderopvang en heb mijn diploma pedagogisch medewerker, ik weet dus als geen ander hoe belangrijk die start is en wat voor gevolgen het kan hebben als je al zo'n rumoerige start hebt. Ik heb ook niet alle kennis, maar ik weet wel dat dit echt niet oké is en heb nu al een moeder instinct. Toch blijft hij het eisen en drijgt hij zelfs naar de rechter te stappen want "jammer genoeg voor mij heeft hij het kind al erkent". Ben zo bang.. Hij denkt alleen in zijn eigen belang en niet die van het kind, maar hij heeft het niet door en geeft alleen mij de schuld van alles. Hij beseft ook niet wat voor effect alles wat hij uitkraamt op mij heeft aan stress en dus invloed op de gezondheid van het kindje. Ik vind het bizar..