Hoi!
Ook ik heb twee jongens en ben nu zwanger van nummer drie..
Bij de tweede had ik stiekum wel een beetje voorkeur..
Toen de bevalling niet opschoot en het in een keizersnee dreigde te eindigen zei ik nog heel geïrriteerd: Zul je zien, dat het nog een jongen is ook..
Maar op het moment dat ik (na de keizersnee) inderdaad een jongen op mijn buik had, was het goed. En als ik die jongens nu met zn tweetjes, zie, twee handen op één buik, dan kan ik er zo van genieten, dan vind ik het juist leuk dat het een jongen is.
Ik heb jaren geroepen dat als iemand mij kon garanderen dat nummer drie een meid zou worden, ik er meteen voor zou gaan. Maar dát is (voor mij) geen reden om aan een kindje te beginnen..
Nu ben ik zwanger van de derde, ik wil dit keer wel graag weten wat het wordt, en stiekum hoop ik wel op een meisje.
Om me heen vind ik vooral sommige jongensmoeders toch wat minder bewust van de mode en dergelijke. Ook lijkt een meisje mij leuk omdat je voor een meid zoveel kanten op kunt met kleding en haren.. en voor later om echte vrouwendingen mee te delen.. Maar misschien kunnen we het wel helemaal niet met elkaar vinden later, haha
En ik weet nu uit ervaring dat je met jongens ook heel veel kanten op kunt. Voor zowel jongens als meisjes zijn voor- en nadelen te verzinnen.
Maar als ik mocht kiezen, dan graag dit keer een meisje.. En nee, ik schaam me niet voor die voorkeur, want het betekent niet dat ik van een jongen niet net zoveel zou houden. Het is immers ONS KIND, ONS WONDER!