zwanger van 2e: een jongen! 1e ook een jongen...vooroordelen!

Hoi mama's!

Wat herkenbaar allemaal zeg!
Wij hebben 3 dochters en ik ben nu 38 weken zwanger van ons 4e wondertje. We weten niet wat het wordt, al reken ik zelf sterk op een 4e meid.

Maar de reacties die ik krijg zijn echt zo irritant. Volgens iedereen om ons heen moeten we nu echt wel op een jongen hopen. Ze vinden het zielig voor m'n man zo'n huis vol vrouwen . (terwijl mijn man zelf al zegt: doe mij nog maar zo'n mooie meid erbij!)  En er zijn ook veel mensen die vragen of we doorgaan tot we een jongen hebben. Dan zeg ik standaard: nee hoor, we gaan voor een dameselftal. Vind het vooral vervelend dat mensen voor je beslissen dat je blijkbaar pas gelukkig bent als je van beide geslachten een kind hebt.

Wordt er echt niet goed van af en toe hoor, ik krijg elke keer het gevoel dat ik me moet verdedigen. En als ik zeg dat ik net zo lief nog een meid erbij heb, kijken ze me ongelovig aan, want dat kan toch echt niet.

Toen onze 3e werd geboren zei zelfs iemand: Jammer, weer een meid......
 Dat zeg je toch niet?? Wij superblij met ons mooie meiske, krijg je zo'n reactie!

Maar goed, we zullen zien, heb me voorgenomen om me niet te veel van opmerkingen aan te trekken en vooral te genieten van ons wondertje! Want dat is het uiteindelijk altijd weer, of het nu een jongen of een meisje is.

Liefs Annemarie
 
hoi hoi,
ik ben (nog maar heel pril) zwanger van de tweede. Eerste is een zoon. Ik kan dus nog wat verwachten als ik jullie verhalen zo lees! Maar weet je, het maakt mij ook niet uit. Voordat ik moeder was had een jongen en een meisje me wel ideaal geleken, maar nu we al een ventje hebben, denk ik er heel anders over. Mijn man komt uit een gezin met 3 zoons die een ongelofelijk sterke band met elkaar hebben. Een echt mannengezin, dat wel, maar het heeft absoluut iets stoers. En, jongens zijn mama's kindjes he!
 
quote: Fleurtje reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('19-04-2009 17:54:28'));

En, jongens zijn mama's kindjes he!

Hier (nog?) wel!
De oudste (4 jr) wil met mama trouwen en zegt de hele dag dat hij verliefd is op me.... lieeffff  (en ik weet dat er vast een periode komt dat hij er niet aan moet denken, dus we genieten even van die affectie haha, ooit zal die beseffen dat andere 'meisjes' echt leuker zijn om verliefd op te zijn als mama).
 
hoi hoi,

wat komen mij die verhalen allemaal bekend voor.
Ben 25 weken zwanger van de vierde, en jawel weer een zoon.
11, 5 , 2.5   zijn de andere 3.
Tuurlijk was een meisje leuk geweest maar ben ondertussen een echte jongensmoeder  groetjes karin
 
Hallo,
Wat leuk om te lezen dat er veel mama's zijn die hiermee een beetje worstelen. Ook ik ben zwanger van nr. 2 en ik ben er vrij zeker van dat het weer een mannetje wordt. Ik zeg altijd tegen m'n omgeving dat ik voor de kleertjes graag een meisje zou willen, maar voor de rest... ik ben dol op m'n zoon, daar mag echt nog wel een broertje bij! of twee!)
 
Ook wij verwachten een tweede zoon; kei leuk!!
Mijn man, verzon (bij de eerste zwangerschap al..) de meidennaam,
en zou die heel graag gebruikt willen hebben, maar zag zichzelf
niet met een meid lopen, hij wilde liever weer een jongen. Ikzelf
had geen voorkeur, maar heel erg het gevoel dat het weer een jongen zou zijn,
dus had er nooit bij nagedacht dat het ook een meid kon worden.
In ons geval, is het dus geweldig dat het weer een jongen wordt.
MAAR die reacties uit de omgeving; pffffff; ga toch weg zeg!
M'n vriendin heeft  twee meiden, waarvan een even oud als onze oudste;
madam jankt om elke klapscheet,
duurt 3 kwartier eer ze eens besloten heeft welk snoepje ze zou nemen,
wil geen spijkerbroekjes aan,
etc etc.
Nou ik zal je vertellen; het is maar goed dat wij jongens krijgen, voor zulk piepgedrag ben ik nu eenmaal slecht bestand. Ik heb weinig geduld; zoonlief ook.. En huilen na een kopstoot kennen we hier gelukkig niet. Nu maar afwachten of zoon nummer 2 ook zo'n makkelijke is!! Hihihi.
Wat nog meer van het hart moet; mensen zien zichzelf altijd zo gezellig winkelen en teuten met dochters. Ik ben zelf ook wel zo hoor, om de 4 weken naar de kapper en schoonheidsspecialst, etc etc. Maar ik heb maar erg weinig met m'n moeder; zij is gewoon het tegenovergestelde van mij. Ze houdt wel van winkelen, maar eerder op de vlooienmarkt dan in de stad..
Zo ook; mijn man is de tweede van 4 kids. De drie oudste zijn mannen, de jongste een meid. En.... ze hebben geen van 4 iets met elkaar!! Zijn 4 werelden van verschillen! Ook wij als schoonzussen dus. Slechts een woont 100km hiervandaan, de andere (en wij, als enige met kids overigens..) wonen in hetzelfde dorp; maar we zien ze nooit. Enkel op verjaardagen of op feestdagen. Zelf hebben we ook de wens 3 of 4 kinderen te krijgen, maar het geeft geen enkele garantie op een hechte familieband, zo blijkt maar weer!
 
Hoi,

Ik heb al een zoontje en ben bijna 39 weken zwanger van weer een jongen. En ja, ik beken, had graag nu een meisje gewild. Heb er weken over gedaan om te verwerken dat we nu waarschijnlijk nooit een meisje zullen krijgen. Op een of andere manier kwam het ook onverwacht, ik dacht echt dat we een meisje zouden krijgen. Ik ben nu wel gewend aan het idee  en voor mijn zoon is een broertje wel erg leuk.
 
Groet
Lies
 
hi meiden,
Ja vooroordelen zijn er zeker. Ik ben trotse mama van 2 jongens en sinds een maandje van mijn dochter Veerle. Maar toen ik in verwachting was van de 3e kreeg ik veel onbedoelde maar zeer kwetsende opmerkingen. Zo van: het was zeker een ongelukje? of nu wil je zeker wel een meisje? Drie jongens wordt wel heel druk hoor!
Wij wisten na 18 weken dat we een dochter kregen en hebben dat tegen niemand verteld. Maar het is ongelofelijk hoe bevooroordeeld mensen hun mening geven, wat gaat jou het eigenlijk aan heb ik vaak gedacht?
Ik ben hardstikke blij met mijn dochertje, maar kan echt met 100% overtuiging zeggen dat een derde zoon even leuk en even bijzonder zou zijn geweest. Na je bevalling ben je gezegend met een gezond kind, en dat is al wat belangrijk is.

Dus laat je niet gek maken en geniet van je groeiende buik!!!

liefs mama van Marijn Thomas en Veerle.
 
Terug
Bovenaan