Zwanger, vriend nog niet klaar voor

Hoi hoi,

Ik heb vorige week samen met mijn vriend een test gedaan, omdat mijn lichaam drastisch veranderde. Nu blijk ik zwanger te zijn. Na uitrekenen ongeveer 5,5 week.

Ik heb op mijn 19e een abortus laten plegen, omwille mijn gevoel. Dit was met mijn huidige vriend. De situatie was toendertijd voor beide niet haalbaar, en heb mij er enigszins in laten in praten. ( Ik nog schoolgaand, geen vaste baan, net samen en thuiswonend) Achteraf bleek dat het kindje (curretage bij 9 weken)
niet goed groeide, wat mijn vele overgeven (24/7) verklaarde.

Momenteel ben ik 22, mijn vriend 27. We wonen ruim een jaar samen, hebben beide een vaste (full time) baan, en staan anders in het leven.

Na mijn abortus 3 jaar geleden heb ik hem meerdere malen duidelijk gemaakt dat ik dit niet voor een 2e keer ga doen, tenzij er complicaties met het kindje zijn opgetreden welke niet levensvatbaar zijn. Evengoed ben ik na mijn abortus door een ‘hel’ gegaan. Ik werd depressief en verloor mijzelf uit het oog.

Momenteel ben eigenlijk alleen maar gelukkig om het feit dat er een klein wondertje in mij groeit. Mijn vriendinnen weten het al, welke achter mij staan en bereid zijn overal in te helpen. Onze ouders weten het nog niet, ik wil het eerst goed besproken hebben met mijn vriend...

We hebben het kort besproken vorige week, waar uitkwam dat hij er nog niet aan toe is en het echt niet wil. Ik heb het expres even laten rusten, niet zwaar over gepraat. Ook om mijzelf de kans te geven om na te denken.

Ben ik egoïstisch als ik besloten heb om het kindje te houden? Uiteraard hoop ik op een goede uitkomst met mijn vriend, maar ik wil het wel realistisch blijven bekijken..
 
Als iemand zo zeker is dat hij of zij geen kind wil of er nog niet aan toe is moet je mijn inziens geen sex hebben.
 
Verder in deze situatie ben jij de enige die een beslissing kan maken.  
 
Nee, je bent zeker niet egoïstisch als jij besluit het kindje te houden.
Je bent heel duidelijk geweest en het zou egoïstisch van je vriend zijn om je weer door eenzelfde hel te laten gaan als de eerste keer.
Hij weet toch ook wat dat toen met je gedaan heeft?
Kies voor je kleintje en als hij echt van je houd, kiest hij ook voor jullie.
Heel veel sterkte in ieder geval en probeer er ook een beetje van te genieten, want het is en blijft een wondertje!
 
Volgens mij is er in deze situatie maar één egoistisch. Wanneer is de beste man er wel klaar voor? Hij 27... jullie hebben al eens een abortus laten doen omdat de situatie niet ideaal was. Nu lijkt het wel ideaal maar is hij er nog steeds niet aan toe? Sorry, maar als hij je weer door dezelfde hel wil laten gaan denk ik echt dat hij het je niet waard is. 
 
Blijf bij jezelf. Je hebt helaas al 1 abortus mee moeten maken en dat kindje bleek niet goed (dat scheelt denk ik wel een klein beetje in je schuldgevoel). Maar als dit kindje voor jou zo gewenst is, dan zou ik het niet weg laten halen. Wat al gezegd is; wanneer is je vriend er wel aan toe? 
Als het een vent is, dan neemt hij zijn verantwoording en anders is het maar een lapswans (sorry).
Heel veel sterkte, hopelijk draait hij bij.
 
Hey!
Laat je niet ompraten door je vriend. Ik heb jaren geleden ook abortus gepleegd, de redenen komen overeen met de jouwe alleen waren we wel lang samen.
Me vriend steunde me met welke keuze ik zou maken. Hij had het niet erg gevonden als ik het hield maar ik wel vandaar dat besluit.
Ik werd ook depressief na de abortus, vol schuldgevoel en spijt. 
Nu ben ik 28 wkn zwanger en er klaar voor dan toen. Me vriend is blij en kijkt er ook naar uit. Hij had het volgens mij wel erg gevonden stel ik had het nu ook abortus gepleegd.
Nogmaals: alsjeblieft niet doen wat jezelf niet wilt! Je bent absoluut NIET egoïstisch als je besluit het te houden. 
Misschien helpt het door te zeggen dat ik nu 24 ben en me vriend 26. We hebben nog steeds geen eigen plek, werken eraan maar vonden dat geen reden om voor abortus te gaan want we hebben werk en steun van familie.
Ik hoop dat je niet iets doet vanwege anderen! Xx
 
Hey!
Laat je niet ompraten door je vriend. Ik heb jaren geleden ook abortus gepleegd, de redenen komen overeen met de jouwe alleen waren we wel lang samen.
Me vriend steunde me met welke keuze ik zou maken. Hij had het niet erg gevonden als ik het hield maar ik wel vandaar dat besluit.
Ik werd ook depressief na de abortus, vol schuldgevoel en spijt. 
Nu ben ik 28 wkn zwanger en er klaar voor dan toen. Me vriend is blij en kijkt er ook naar uit. Hij had het volgens mij wel erg gevonden stel ik had het nu ook abortus gepleegd.
Nogmaals: alsjeblieft niet doen wat jezelf niet wilt! Je bent absoluut NIET egoïstisch als je besluit het te houden. 
Misschien helpt het door te zeggen dat ik nu 24 ben en me vriend 26. We hebben nog steeds geen eigen plek, werken eraan maar vonden dat geen reden om voor abortus te gaan want we hebben werk en steun van familie.
Ik hoop dat je niet iets doet vanwege anderen! Xx
 
Hey! Ik begrijp je wel een beetje, heb hier ook een topic over geplaatst. Ik vind je zeker geen egoïst. Ik neem aan dat het niet gepland is als je vriend (net zoals die van mij) er niet klaar voor is?
ik ben bang voor de nasleep van een abortus en jij hebt er ervaring mee, dus ik denk dat jij heel goed kan inschatten wat dat met je doet.
je zegt wel gelukkig te zijn op dit moment, maar hoe is dat straks?
 
Terug
Bovenaan