Zwanger worden na PTSS

Is je dochter over haar koemelk allergie geen gegroeid? Mijn zoontje had het eerste jaar ook koemelk allergie maar is er wonderbaarlijk genoeg overheen gegroeid en is nu dol op gewone melk
 
Hoi. Ik zit in hetzelfde schuitje. Na een kleine 2 jaar zwanger (met hulp van Clomid), hele zwangerschap ging goed, alleen laatste stuk bloedingen ivm hematoom en daardoor heel veel in het zks geweest. Ze is uiteindelijk dmv een spoedkeizersnee gehaald. Ik kreeg een ruggenprik maar doordat ik het weekend ervoor ziek werd (ze is op maandagmorgen gehaald) was ik helemaal op en heb ik vrijwel niks ervan meegekregen. Gelukkig was mijn man continue bij me. Ze is gezond ter wereld gekomen en inmiddels bijna 1,5 jaar. 
6 maanden nadat ze geboren was voelde ik dat het bij mij niet goed zat. Ik ben hulp gaan zoeken, heb emdr gehad en vervolgens blijven praten met mijn psycholoog. Die sessies zijn net afgelopen sinds ruim een maand en ik geniet van ons meisje. Ben stapel op haar en zij op mij hihi. Mede door mijn psycholoog, maar ook mijn man, en schoonouders, ben ik uit een heel diep gekropen. 
Ook ik denk inmiddels positief na over een 2de. Moet dan eerst met de pil stoppen etc. Maar dat ik er weer aan durf te denken geeft me kracht. Het is nog geen 100% ja maar ook zeker geen nee. 
Hoop dat ook jij er helemaal uit komt!! 
Onze kleine meid is geboren op 26 nov 2018. In juni 2019 ben ik begonnen bij mijn psycholoog en net afgelopen feb 2020 de laatste sessie gehad. Om stabiel te blijven ga ik door met de poh ggz via mijn huisarts 
 
Toch een lastige keuze hè.. Ik ben ook nog niet gestopt met de pil. Ik zou graag nog eens advies willen van mijn lieve en betrokken huisarts, maar wil haar daar nu niet mee lastig vallen. Ben nu aan mijn laatste strip begonnen en twijfel dus of ik nog opnieuw zal bestellen bij de apotheek.
Ik heb er nu voor gekozen om, na het afronden van mijn EMDR, de hulpverlening ook te stoppen. Ik heb op dit moment geen behoefte aan ondersteuning en wil ook graag zien hoe het nu echt met me gaat. Ik voel me ook sterk en zeker genoeg om dat te doen:)
Isa is in november 2015 geboren en met dank aan mijn harde en eigenwijze karakter, is het balletje pas gaan rollen in november 2018. Na in december 2018 mijn dossier te hebben besproken met de verloskundige, gingen mijn oogkleppen af en kon ik erkennen dat ik echt een verschrikkelijke bevalling heb gehad.. Daarna heb ik nog een tijdje gezocht naar een passende psycholoog en ben ik daar in mei 2019 gestart. Dit traject heb ik afgelopen maandag dus afgerond en nu ben ik dus erg benieuwd wat het me de komende periode zal brengen.
Ik ervaar sinds januari weer met momenten het gevoel van rammelende eierstokken. Had vorig jaar niet kunnen bedenken dat ik dat ooit nog eens zo sterk zou kunnen voelen!
En ja, uit de provocatietest is gebleken dat ze over allergie is heen gegroeid:) Is gedaan net na haar eerste verjaardag en inderdaad.. Ze is dol op melk!
 
Hoi! Het is nu best ironisch, want ik zou gisteravond opnieuw beginnen met de pil maar na het tandenpoetsen zag ik dat de doosjes leeg waren. Ik ben hier altijd zo secuur in met nieuwe pil halen, ik vond het zo stom van mezelf!
Nu sprak ik er met mijn man over en haal ik a.s. maandag nieuwe reeks voor 3 cycli en dan knoop doorhakken, stoppen, condooms gebruiken en sws kijken wat mijn lijf doet, 
Of niet meer halen, over op condooms en meteen zien wat mijn lijf doet en dan als ik er klaar voor ben, rubbertje eraf. 
En ik moet zeggen, na gesprek met hem en na heel wat gelezen te hebben van andere ervaringen, wil ik de pil maar achterwege laten, rubbertje maar weer en zien hoe mijn lijf reageert.
Vind het spannend, eng en 'leuk' spannend tegelijkertijd! 
 
Hahaha wow! Dat is bijna een soortgelijke situatie.. 
Tof dat je deze eerste stap hebt durven zetten zeg! Ben benieuwd hoe je dit gaat ervaren!
Bij mij is de paniek begonnen na het stoppen van de pil, eind zomer 2018, toen ik dacht wel klaar te zijn voor een tweede kindje.. Inmiddels voel ik me dankzij de therapie natuurlijk heeeeel veeeel beter, maar ook ik ben dus erg benieuwd hoe het zal gaan als ik weer besluiten te stoppen. Ik heb nu nog voor ongeveer 1,5 week pil in m’n strip en dan is het op..
Heb besloten om toch maandag de huisarts te bellen zodat ik hopelijk ergens in de loop van de week een afspraak kan maken om de stand van zaken met haar te bespreken. Denk dat ik daarna wel kan besluiten of ik wil stoppen of niet.
Overigens gaan we daarna ook eerst op safe hoor! Stoppen met de pil betekent ook niet gelijk dat we er voor zullen gaan. 
Zullen we elkaar een beetje op de hoogte houden?
 
Hi, ik vind het goed. Je zei dat je je ha zou bellen. Al gedaan? Wat is eruit gekomen? 
Ik ga mijn ha bellen met de vraag of ze een verwijsbrief kunnen sturen naar het zks. Ik wil namelijk graag een inwendige echo om te checken of alles weer goed is herstelt na mijn keizersnee. Ik ga er wel vanuit maar graag voor mijn eigen zekerheid wanneer we echt weer gaan proberen voor een 2de. 
Dank je voor je compliment. Ergens ook blij dat ik stop met de pil. Kunnen de hormonen eruit en kan ik echt zien wat mijn lichaam doet. 
 
een inwendige echo om te kijken of de keizersnede goed is herstelt daar had ik eigenlijk nog niet aan gedacht dat had ik 16 maanden geleden ook kunnen doen maar bij mij ziet het er goed uit gelukkig 
 
Haha, ja ik wil dan toch graag bevestiging als het even kan. Het gaat allemaal goed maar toch heeft mijn buik soms een maffe vorm en is gevoelig. Hoort er vast bij maar ik ben iemand wie houd van zekerheid. 
 
Terug
Bovenaan