Hoi,
Ik wil mijn ervaring wel delen, want dat is waar je behoefte aan hebt toch? Ben je zwanger of zou je dat graag willen?
Ik ben 41 jaar en 19 weken zwanger van ons eerste kindje. En het is een zeer hobbelige zware weg geweest. Daarom ook heel blij maar ook zo voorzichtig en wat iemand al hierboven schreef, ook bang en niet onbezorgd blij. Bang dat het toch weer mis gaat of dat er bij de 20 weken echo een afwijking te zien is.
We zijn bijna, op 1 maand na, 2 jr bezig geweest om zwanger te worden/blijven. Ik heb 3 miskramen gehad en dat heeft er flink in gehakt. We zouden in oktober dit jaar starten met IVF. Daarom was ik in juli toen ik de positieve test in handen had ook ontzettend verbaasd en opgelucht. Maar het zijn wel hobbelige 19 weken. Van week 5 tm 9 regelmatig bloedverlies, toch groeit en beweegt ons kindje goed en zijn we bij elke echo ontzettend opgelucht. En ook blij dat het toch gelukt is, ook al ben ik 41! Maar ik kreeg ook hoop doordat een vriendin van mij ook zwanger werd na ook veel pech maar nu een gezond kindje heeft en 43 jaar is!
Ik ken de weg van elke maand een teleurstelling en het verdriet van verlies maar ook de blijdschap als ik op de echo zie dat ons wondertje het goed doet.
Als laatste, ik ben een half jaar lang elke maand naar een osteopaat geweest. Niet voor het zwanger worden maar om weer in balans te komen. Dat was elke keer bijzonder fijn als ik daar vandaan kwam. En in de laatste 3 maanden (waarvan 1 miskraam) hebben we het glijmiddel conceive plus gebruikt. Niet omdat het nodig was maar omdat ik er goede verhalen over gehoord had.
Het ga je goed!
Groetjes, susanne