Zwanger zijn is niet zoals ik gehoopt had...

Hoi,

Ik denk dat het ook wel met hormonen te maken heeft, dat je je zo voelt!

Probeer je niet zo afhankelijk van anderen op te stellen! Jij bent de moeder en jij bepaalt(samen met je man/vriend) hoe en wat. mijn part vindt de hele wereld dat raar! Niet jouw probleem! Dat mogen ze vinden, maar jullie beslissen!
En als jij je eigen vader niet vertrouwd, moet je hem niet op jullie kindje laten passen!

En als mensen meubels aanbieden is het toch gewoon aan jullie of jullie dat willen overnemen of niet! Nee zeggen mag!
Probeer dus gewoon bij jezelf te blijven en je niet afhenklijk op te stellen van anderen! Vrees dat je het anders nog heel zwaar gaat krijgen......en daar is de babytijd te kostbaar voor!

 
Als je spullen krijgt die je niet nodig hebt zeg je dat je het al hebt. Maar.................voor een baby heb je veeeeeel nodig. Kleertjes zou ik nooit afslaan, die hebben ze veeel nodig, al is het maar voor reserve.
 
En ik heb bij mijn 1e lekker (bijna) alles nieuw gekocht. We hadden toen nog 2 salarissen en het kon makkelijk. En wat is er leuker dan winkelen voor de baby?
Maar ik was toch wel blij met bijv. de kleding die ik 2e hands kreeg en de buikdrager, die ik helemaal niet prettig vond.
 
Nou, ik voel me precies hetzelfde als jou!!! Ben nu bijna 30 weken zwanger en heb het er helemaal mee gehad!!! Op zich mag ik nog niet zozeer klagen over de zwangerschap zelf. Behalve dat de kleine nu mijn ribben gevonden heeft en loop dus nu met gekneusde ribben rond. Moet zeggen dat dit niet echt tengoede komt van mijn gevoel, hormonen en geduld.

Ook ik krijg van die "goedbedoelde" adviezen en ik denk dat iedere moeder in spé die wel krijgt. En van de ene kan ik het beter hebben dan van een ander. Vooral van mijn schoonmoeder kan ik het totaal niet hebben. Kan me gelukkig nog inhouden om de vrede te bewaren, maar zij had gewild dat ik voor de 20e week al de babykamer klaar had. En dan ook nog eens naar haar inzicht!! Ook ik loop "achter de feiten" aan en krijg met name van mijn schoonzusje allemaal "leuke" kleertjes. Wel heeft ze me gevraagd of ik er belang bij heb. Heb haar toen duidelijk gemaakt dat kijken niets kost en als het me niets lijkt dat ze het dan allemaal weer terug krijgt!! Aangezien het voornamelijk rompertjes zijn en ook nog rompertjes die door 2 kleintjes gedragen zijn, is het gewoon afgedragen!!! Wit is geen wit meer, noem maar op. Ze krijgt alles dus terug, en als ze het er niet mee eens is... dan maar niet!!! Ik heb haar van tevoren duidelijk gezegd dat ik het wel bekijk. Mijn schoonmoeder vind het allemaal maar zonde van het geld dat ik "alles" nieuw wil hebben. Zo heeft zij nog wel dekentjes en kleertjes  liggen die we kunnen gebruiken (die mijn man dus 33 jaar geleden gedragen heeft!!). Nou... misschien dat er 1 kledingstuk aan gaat, puur voor  een foto.. maar meer ook niet!!

Denk dat het beste advies is, dat je vanaf het begin duidelijk moet wezen!!!

Liefs Rixt
 
Hoi Notemo,

Het is wat he? Zwanger zijn.
Ik herken je verhaal ook heel goed hoor. Zwanger zijn is echt niet mijn ding heb ik al gemerkt. Ik heb me dan ook erg gestoord aan de maatschappelijke verwachtingen die er worden gekweekt. Zo van: het is zooooooooo geweldig zwanger zijn. En een kindje krijgen is het mooiste wat er is en je zult er zo van genieten.
Jazeker, ik geniet met volle teugen van mijn zoontje maar het is echt niet altijd geweldig. In het begin de gebroken nachten, een kind wat de hele avond huilt door krampjes, je hormoonhuishouding die helemaal overhoop ligt en dan nog maar niet te spreken van de aambeien en de hechtingen.......
Luister, het is het allemaal waard hoor en ik ben nu zwanger van nummer 2. Maar die mensen die pretenderen dat ik nu wel weer helemaal in de wolken zou zijn, heb ik snel de mond gesnoerd.

En voor wat betreft het vasthouden en claimen van je kindje. De eerste weken heeft niemand Sven vast mogen houden die op kraamvisite kwam. Alleen de opa's en oma's hebben dat gemogen. Ik hield hem gewoon zelf vast of hij lag in zijn bedje. Volgens mij was mijn boodschap duidelijk want ook niemand heeft ernaar gevraagd.
Sven ging ook naar het KDV en pas in maand 9 of zo is hij een keer uit logeren geweest. En dan ook bij mijn schoonbroer- en zus  (die  hebben al 2 kinderen en dus ervaring) of bij opa en oma. Een jong meisje als oppas  uit de buurt of zo, daar beginnen wij ook niet aan.

Dingen die je krijgt aangeboden. Wij hadden van tevoren al bepaald wat we evt over zouden nemen en wat we zelf zouden kopen. Zo wilde ik zelf de kinderwagen nieuw kopen en ook de box. Kinderkamertje hebben wij overgenomen van schoonbroer en kleertjes heb ik ook her en der overgenomen. Want zeker in het begin heb je die heeeeeeeel veel nodig. En ze doen er dan zo kort mee dat ik het zonde vond allemaal nieuw te kopen. Uiteraard kreeg Sven zijn eerste pakje wat hij na de geboorte aankreeg wel nieuw.

Bepaal voor jezelf je grensen. Bespreek dat ook met je man zodat jullie 1 lijn trekken. Maak het duidelijk als dat nodig is, dan weten anderen waar ze aan toe zijn.

Enne, je kunt hier altijd je hart luchten. Die hormonen zijn af en toe zoooooooo lastig..... haha!

Groetjes,
Maike
Mama van Sven, 28-7-2007, zwanger van nr. 2
 
Ik ben inderdaad heel blij met dit forum...gewoon even van je aftypen en lezen dat er meer moeders ( in spé ) zijn die dit zo ervaren.

Die "droom" van vroegeruit valt gewoon een beetje in duigen. Daar baal ik echt van. Ik weet zelf heel goed wat ik wel en niet wil...en zie het helemaal voor me, ons tweetjes ( al 10 jaar bij elkaar ) straks met ons kleintje. Helemaal van ons.

Ik wil gewoon niet dat anderen dit gaan verzieken.... of laat ik het verzieken? Ik denk dat laatste. Laat die hormonen dan nog maar meer opspelen zodat ik een keer niet de lieve en stille dame ben...maar van me afbijt en zeg hoe ik het wil.

Mijn moeder weet ook alles zo goed.....ze zal nooit gewoon een keer interesse tonen uit interesse, nee alleen om haar eigen bevallingsverhalen nog eens te vertellen. En alles wat zij zogenaamd weet. Ze denkt het beter te weten dan een gynacoloog, arts en lactatiedeskundige bij elkaar. Ook als ik straks ga vertellen hoe mijn bevalling is geweest weet ik zeker dat ze dan gaat zeggen: oh ja...dat had ik ook.

Ik heb trouwens best wel veel 2e hands dingen hoor, het is ook niet zo dat ik me daar te goed voor voel ofzo en echt heel ruim hebben we het niet. Maar het voelt steeds alsof ik me moet verdedigen als ik iets niet wil aannemen. Kijk, als je het al hebt zeg je makkelijk: heb ik al. Dan is het klaar. Maar stel nou dat ik dat graag nieuw wil kopen dan durf ik dat bijna niet te zeggen...
 
Hey,

Wat ik zeg als iets me wordt aangeboden en ik ben van plan het nieuw te kopen:
Ik heb al wat op het oog, dus nee dank je.

Dit hadden we ook met de commode, kon die wel van m'n schoonouders krijgen. Maar we mochten er niets mee doen (niet verven of iets dergelijke), was van dat oude (rond geschaafde) eiken. Aangezien alle meubeltjes wit waren, vond ik dit A. niet passen en B. ik vond de commode zelf al lelijk. Dus ik wou 'm absoluut niet hebben. Heb toen gezegd dat we al wat op het oog hadden, sowieso wit, en dat dit een commode was die je later ook weer makkelijk kon gebruiken. Maar ik ken je gevoel wel, dat je je moet verdedigen met alles wat je op jou manier wilt doen.

Lijkt me ook niet prettig met je moeder, opmerkingen van Oh dat had ik ook, zit je eigenlijk niet zo op te wachten. Ik verwacht eerder opmerkingen van, oh da's niet zo erg, mijn bevalling was veel zwaarder (opmerking van mijn schoonmoeder). Haar bevallingsverhaal heb ik dus ook al een paar keer aangehoord, van hoe erg dat wel niet is (ingescheurd en verkeerd gehecht...enzo). En ik moest er niet te licht over denken, 't is echt pijnlijk.... En dan vragen hoe ik er dan over dacht. Hou het altijd maar kort dat ik wel weet dat het pijnlijk zal worden, maar dat ik het maar over me heen moet laten komen. Ik zal er toch door heen moeten, of het nu pijnlijk of nog iets pijnlijker gaat worden. Als ik er rustig onder blijf, dan zal ik ook dat wel weer redden!! Dan is ze gelukkig wel stil....

Krijgen jullie ook opmerkingen van "'t zal jullie wel zwaar vallen, zo'n kleintje. Uitslapen is er niet meer bij, zal wel een grote omschakeling wezen"? Onze wekker gaat momenteel 5 dagen in de week om kwart voor 6 en over het algemeen waren we in het weekend ook nog wel eens laat op de avond nog op. (dat laatste heb ik nu wel wat minder omdat ik dat niet meer volhoudt). Maar dat resulteerde wel dat we op zaterdag en zondagmorgen nog wel eens lekker uit konden slapen. Dat vind met name mijn schoonmoeder verschrikkelijk zonde van de dag/het weekend. Maar ja, we moeten toch ergens onze rust pakken. Maar daar kan ze nu zo over door zeuren.. Mijn man vind het nog wel meevallen, dus het zal grotendeels ook wel de hormonen zijn die dit gevoel wat versterken... dus laat het maar over me heen komen.

Liefs Rixt
 
hai hai,

ik herken je gevoelens helemaal ook vooral het gedeelte dat iedereen ongewild hun manier van opvoeden en meningen enigzins willen opdringen.
vooral bij de eerste is dit heel sterk (is tenminste mijn ervaring nu ik zwanger ben van onze tweede)
het is beter zo en het is beter dit.....grrrrrrr
laat lekker alles op je afkomen meis en doe lekker wat jullie zelf willen en hoe jullie het allemaal willen invullen bevalling en opvoeding!!!
de oordelen blijven ......helaas!!!
maar je kunt je eigen plan trekken en je daaraan houden en als anderen er niet mee eens jammer dan...
zelf ben ik er een paar vrienden armer door geworden maar ja zijn het dan echte vrienden ????
en tweedehands spullen tja qua kleren vind ik het persoonlijk niet zo heeel erg is altijd handig om te hebben vooral in de leeftijd waarin ik de oudste nu heb (buitenspelen enz)
maar qua spullen wilde ik het ook zelf uitkiezen en regelen ben ik ook heel eerlijk over geweest werd me niet altijd in dank afgenomen maar later resulteerde het wel in dat ze meedachte qua de winkels waar ik  eventueel iets zou kunnen vinden  dus.. eerlijkheid loont wel

ik hoop dat je bevalling en kraamtijd super verloopt en geniet vooral van jullie kindje de rest is niet onbelangrijk maar komt dan effe niet op de eerste plaats jij en je kindje zeker wel!!!!!!!!!

liefs mamsy  
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan