4 jaar te jong voor schoolreis hoe denken jullie???

mama van marielle,

ik weet niet of je ook op mij doelt, als ik het zo lees wel! Iedereen praat zijn eigen gedrag altijd goed en het is nooit goed in andermans ogen. Het gaat erom of je achter je besluit staat dat je op dat moment neemt. Zo ja dan is het goed en heb je geen bevestiging nodig, want je volgt je intuitie en je hart!!

Ik ben een moeder,  die een kind heeft  dat vrijheid nodig heeft en ik ben een moeder die af en toe ook ruimte nodig heeft en niet alleen mama wil zijn. Hij heeft niet altijd de behoefte om onder mijn vleugels te leven. Hij geeft zelf duidelijk zijn grenzen aan hoever hij wilt gaan. Dat heb ik gemerkt toen hij op het kdv zat en later op de bs. Als hij bij mij thuis zou zitten en ik niet zou werken, denk ik dat ze mij hadden kunnen opsluiten en hem kunnen opvegen. Ik ben een moeder die een leukere moeder is als ze ook buitenshuis aan de slag is (de andere ervaring heb ik noodgedwongen ook).

Ik merk gewoon ook dat er veel misbruik gemaakt wordt van de vrijheid die een 4 jarige heeft. Later beginnen, eerder ophalen, zomaar een dagje thuishouden (niet omdat het kind moe is, maar uit gemakzucht)  en zelfs als er een dagje geen oppas is ook maar niet naar school gaan. Zou ik bij mijn werkgever niet hoeven te proberen, ik heb er zelfs niet genoeg dagen voor!!

Ik ben dan wel benieuwd wanneer een kind wel rijp is voor een volgende stap, een schoolreis bijv.
 
Natuurlijk is het goed als een mama werkt. Alleen, kiezen mijn man en ik ervoor dat op die momenten mijn man thuis is bij de kinderen.

Mijn man heeft jaren op een kdv en bso gewerkt, waar kinderen gerust 5 dagen in de week hele dagen gebracht werden. Je kan mij niet vertellen dat zoiets goed is voor de ontwikkeling van een kind.

Maar dit terzijde, het was vooral het vliegtuigverhaal dat mijn haren overeind deed staan.
 
quote: mama van marielle reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('13-06-2007 15:28:29'));

Natuurlijk is het goed als een mama werkt. Alleen, kiezen mijn man en ik ervoor dat op die momenten mijn man thuis is bij de kinderen.

Mijn man heeft jaren op een kdv en bso gewerkt, waar kinderen gerust 5 dagen in de week hele dagen gebracht werden. Je kan mij niet vertellen dat zoiets goed is voor de ontwikkeling van een kind.

Maar dit terzijde, het was vooral het vliegtuigverhaal dat mijn haren overeind deed staan.



hallo mama van marielle

dank je voor je reactie en ja inderdaad misschien is het wel verspilde tyd als je op zulke reacties gaat anwoorden maar kon even niet anders
ik kan er zo kwaad over worden dan dnek ik wie wil mij de les lezen wat ik wel en niet moet doen met mijn kind en dan zeggen dat het egoistisch is
ook mijn haren gingen recht omhoog staan dor het vliegtuig verhaal!
ik zou het nooit doen!

toch fijn dat het iemand met mij eens is is ook wel lekker gewoon weten wat je bedoelt!!
bedankt voor je reactie!!

groetjes mama van Devran 4 jaar!




 
Jeetje wat een heftige reacties zeg!
Iedereen moet lekker zelf doen, waar zij zich goed bij voelt.
Alleen de opmerking dat schoolreisjes voor kinderen van 4 flauwekul is, daar ben ik het niet mee eens. Heel veel kinderen van 4 kunnen dit wel aan, vinden het prachtig en ondervinden er totaal geen last van.
Mijn dochter van 4 gaat wel gewoon mee met 'schoolreis'. Ze gaan naar een grote speeltuin en maken er een gezellige ochtend van.
En volgende week is het sportdag en ook daar heeft ze het nu al over en wederom gaat ze lekker meedoen. ( ook al heb ik een kort nachtje achter de rug!!)  Ik heb me ook opgegeven als hulpmoeder, zodat er in ieder geval genoeg toezicht is.
Voor mij is het ook een stukje loslaten, ik voel me er goed bij, maar als dat niet het geval is, moet je het niet doen.
Sil
 
Vanaf 4 jaar op de basisschool waar  kinderen in groep 1 en 2 al wat zelfstandigheid wordt bijgebracht is al behoorlijk  pittig voor die kleintjes.  Als moeder begin je eigenlijk al om je kind wat los te laten.

Ook ik  vond het erg moeilijk  toen mijn zoontje (toen 4) voor het eerst op schoolreisje zou gaan. Ik heb de juf om nog meer informatie gevraagd, want een paar ouders mochten alleen als begeleiding mee en ik kon er niet meer bij.  Er zou een bus klaarstaan en ze zouden naar een soort pretparkje gaan.  Als moeder vond ik het  vreselijk;  ik ben niet zo'n moeder die uit gemakzucht zijn of haar kind dumpt en denkt, zo...dat is dan dat. Ik kan nu lekker de hort op.  

Als er dit soort activiteiten worden georganiseerd, ben ik degene die  vooraan in de rij staat om als hulpouder mee te gaan. Ook het rijden van klasgenootjes, ik kan me leukere dingen bedenken als ik een dag vrij moeten nemen van mijn werk, maar  de betrokkenheid  met je kind/school én omdat ik er zelf bij ben om toezicht te houden, vind ik ook belangrijk. De meeste ouders kijken me raar aan als ik zeg dat ik een dag vrij heb genomen.

Dat verhaal met het kind in het vliegtuig zetten, om je kind maar wat zelfstandigheid bij te brengen, vind ik echt  belachelijk. Ja, zelfstandig.......dat wordt ze wel...maar in een later leven zal ze misschien ook vaak bij een psycholoog langs moeten gaan, vanwege het feit dat ze zo snel zelfstandig moest worden. In een andere topic werd een mening gevraagd over het alleen naar school laten gaan. En dan in de puberteit  hoef je  niet gaan klagen dat het bijna zelfstandige kind zich zo rebels verzet, omdat het in zijn of haar jongere jaren alles alleen moest doen.  Een jong kind heeft zijn of haar ouders vaker nodig dan je denkt!!!!
 

Ik ben het geloof ik met het merendeel eens.. ik vind het zelf ook doodeng om mijn kleine manneke, die ook in april 4 is geworden. Mee te laten gaan op schoolreis. Ze gaan aanstaande donderdag naar Plaswijck bij Rotterdam. Aan de ene kant vertrouw ik de beslissing van de school dat de 4 jarigen dit aankunnen, maar aan de andere kant zal ik het mezelf nooit vergeven als er iets gebeurt daar. Helaas kan ik er echt niet bij zijn. Ik ga morgen nog even verifiëren bij de juf en nog wat moeders om te zien hoe de andere ouders er tegenoverstaan, maar ik ben er nog niet helemaal uit. Ook wil ik weer hem ontnemen om verder te ontwikkelen. Hij heeft het op zich wel nodig om zijn eigen wereldje groter te maken.

Moeilijk onderwerp, dat wel.

Groetjes van een nog twijfelende mama
 
Terug
Bovenaan