700 berichten

Ha meiden,
Ik lees deze topic altijd wel trouw, maar schrijf eigenlijk nooit mee (reageer uberhaupt niet vaak), maar nu kan ik het toch niet laten.
Issie, wat jij schrijft is zo reuze  herkenbaar. Soms heb ik het ook helemaal gehad. Ik ben van mezelf best optimistisch van karakter, maar ook wel aardig perfectionistisch. Alles moet van mezelf, zeg maar.
Zoals gisteren ook: k had mezelf s ochtends lelijk zeer gedaan en voelde me de hele dag wat vervelend ervan; naomi was s middags na een half uur al weer wakker, terwijl ik juist veel wilde doen; we aten laat en ik moest s avonds nog even 3 kwartier weg. Stond ik daar om 20.00 uur nog af te wassen, loop ik naar boven, zit manlief op z'n gemak te mailen en chatten  met jan en alleman...  (toen kon ik helemaal wel janken; onterecht eigenlijk, want hij ging s morgens om 7.00 uur weg en was om 18.30 weer terug, tja, dan heeft ie het ook wel gehad; maar ja, ik zat er helemaal doorheen).
Hij is heerlijk (tenminste, meestal vind ik dat heerlijk) relaxed: zo van: moet het echt wat je van plan bent? wat maakt het nu uit of je dit vandaag of morgen doet. Nee, maakt niks uit, maar in m'n hoofd zit het nu eenmaal zo voorgeprogrammeerd en dan wil ik dat ook graag...
Zo, dit is even mijn geklaag... Gelukkig zag de dag er vandaag voor mezelf heel wat beter uit, ondanks al die regen.... Brrr.
 
Heee meiden,

Ja Issie ik vind het ook wel herkenbaar hoor. Vooral dat het nooit ophoud. Je kunt niet even vrijaf nemen van het moeder zijn. Het blijft de hele tijd bij je.

Oh en jij bent ook een schat. Deze is voor jou .

Oh en Sil, Wilmi en Ida ook .

He waar is Debbie eigenlijk
 
Hey Wilmi,

Wat leuk dat je graag meeleest
Wat leuk ook dat je er veel in herkent
Wat leuk ook dat je reageert
Wel balen dat je er nogal eens zo doorheen zit joh
Da's echt niet fijn
Wel weer fijn dat je het hier lekker van je af kan schrijven

groetjes Ida
 
En JUF,

Ik begrijp dat het voor jou ook vallen en opstaan is.
Da's dan moeilijk he; denk je eindelijk dat het lekker gaat, kom je toch weer in een dip.
Hebben Sil, Issie en ik (en wellicht nog meer moeders) ook last van en is echt heel vervelend. Al moet ik zeggen dat het met mij al een hele tijd lekker gaat, maar dat kan ook door de medicijnen komen.
Ik wil jullie eigenlijk allemaal heel veel sterkte wensen en hoop maar dat het zonnetje gauw weer gaat schijnen

 Ida
 
Lieve meiden,

Wat een herkennig. Ik ben echt blij dat ik dus niet de enige ben die dit heeft.
Wilmi, wat leuk dat je meeleest.

Hier, voor jullie allemaal een dikke knuffel!
 
Nee sorry, moest even met de hond lopen.
Nu ben jij er niet meer..??
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan