Sinds gister weet ik dat ik ongepland zwanger ben (ongeveer 5 weken), nog maar twee maanden geleden had ik een gesprek met mijn vriend (we zijn bijna 3 jaar samen) dat hij wel kinderen wil maar pas over 1 a 2 jaar. Ik heb al voor ik hem leerde kennen een echte kinderwens. We zijn allebei 27, ik heb een vaste baan en hij werkt van huis het grooste gedeelte van de week. Ons huis is eigenlijk een 1 persoonshuis dus met z’n 2en al aardig krap. Eerlijk, we gebruikten geen voorbehoedsmiddelen alleen de terugtrek methode, dus natuurljk wisten we wat het risico was. We zijn vast allebei nog in schok maar hij zegt er echt niet klaar voor te zijn, ik wil het natuurljk heel graag maar het idee dat hij er eigenlijk (nog) niet voor wil gaan breekt mijn hart en maakt mij intens verdrietig. Hierdoor overweg ik een abortus maar kan ik dit wel over mijn hart verkrijgen?! En zal hij toch ‘van gedachte’ kunnen veranderen? Ik ben benieuwd naar jullie advies!