Abortus omdat hij er nog niet klaar voor is :(?

Ik merk dat hij toch wel erg beduusd is, dus ik laat het maar even bezinken en voorzichtig peilen wat hij denkt en voelt, ik houd jullie op de hoogte! Bedankt voor de reacties, fijn dat anderen meedenken :)
 
Wat een nare situatie voor jullie allebei, maar ik ben met bovenstaande eens: 1) op dit moment voel je zelf teveel twijfel om achter een abortus te kunnen staan en 2) wanneer ben je er wel klaar voor? Ik krijg de indruk dat jullie alles al aardig op de rails hebben!
Ik ben nu ook ruim 5 weken zwanger, na meer dan 2 jaar proberen en heel wat stress en   onderzoeken. We zijn natuurlijk super blij (wel nog wat voorzichtig omdat het zo pril is) maar voelen ons er ondanks alles ook nog niet helemaal klaar voor hoor!
Blijven bespreken met je vriend, en hem voor zover mogelijk ook een beetje tijd geven, lijkt me niet makkelijk maar wel goed. Heel veel sterkte!
 
Ik ben het met boerenmama eens alleen ik ben wel tegen abortus.
Wij zijn zelf al 19 mnd bezig om zwanger te worden en vorige maand was het zo alleen met de 5w is het eraf gekomen wat wij heel erg vinden.  Het is echt een WONDER dat je zwanger raakt en mag worden!!! En wat maakt het nou uit straks ben je 8mnd verder is het zover dan zit je toch bijna aan dat jaar wachten van hem ?
Ik zou er samen maar goed over praten maar weg halen dat blijft je levenslang achtervolgen hoor en ik denk niet dat jij daar gelukkig van word als ik dat zo eens lees.
En jullie zijn beidr dan fout bezig geweest dus ook hij moet de consequenties van voelen/ dragen
Dus denk goed na!! Want dit wondertje heeft jullie uit gekozen en die vraagt er niet om weg gehaald te worden. Want wat nou als straks niet meer lukt want je word ook ouder.
Echt denk er goed over en besluit dit niet morgen maar denk er even een paar dagen goed over na!!! Succes hoor 
 
ik ben het eens mer Chan1234B... Jullie waren er allebei bij toen je de keuze maakte sex te hebben zonder voorbehoedsmiddel.. Sorry maar vind het erg naïef om dan te denken dat de terugtrek methode werkt.. Voorvocht is al genoeg maar oke..
ik zelf ben zwaar tegen abortus.. Ik zal het woord niet noemen wat ik ervan vind maarja.
ook denk ik als jij al heel lang een kinderwens hebt en nu abortus pleegt je enorme schuld gevoelens gaat hebben en dat zal waarschijnlijk ook geen goede werking op je relatie hebben. Misschien dat je verwijten naar je partner gaat hebben idk.
 
Mannen hebben soms iets meer de tijd nodig om aan het idee te wennen. Zij dragen geen kind en dat voelt anders. Mijn vriend had het ook over abortus en daar was ik fel op tegen. Uiteindelijk is hij er voor gegaan en toen hij de baby voor het eerst op de echo zag moest hij huilen en voelde het als zijn kind. Nu is onze zoon een half jaar en zegt hij elke dag hoe gek hij op hem is. Wij wonen echt niet ideaal, hebben door allebei parttime werken geen hoog inkomen. Maar we hebben een super vrolijk kindje dat echt niets te kort komt. Een kind heeft vooral liefde nodig.
Geef je vriend het de tijd, leg zijn handen op je buik, vertel dat zijn kind in je buik groeit. Hoop echt dat hij binnenkort van gedachte gaat veranderen. 
 
Ik voel mezelf in iedergeval wel steeds vertrouwder met het idee van de kleine en ik hoooooop dat als we de eerste echo zien hij wel blij kan zijn met inderdaad een klein wondertje! Ik ben wel heel bang om er emotioneel alleen voor te moeten staan, ik geloof dat hij echt niet bij me weggaat maar of hij ook van de kleine kan houden zoals ik mij dat voorstel..? ? de tijd zal het leren!
 
Hey,
ik ben zelf nu 18 weken zwanger en ik had precies hetzelfde probleem als jij. Mijn vriend wou het ook nog niet omdat we allebij geen vaste baan hebben en we nog vrij jong zijn (ik 20 hij 23) ik heb me toen toch zo ver laten krijgen om naar de abortuskliniek te gaan en eenmaal daar mijn echo te hebben gezien kon ik het gewoon niet omdat ik het eigenlijk wel wou en al veel gevoelens voor het kindje had enzo. dus toch maar niet gedaan en hij heeft er heel goed op gereageerd. hij vind het nu hartstikke leuk! 
aangezien jullie de terugtrek methode gebruikte (dat deden wij ook) weet je dondersgoed waar je mee bezig bent en hij dus ook. ik denk dat hij ook zo reageerd uit angst. een kind is een hoop werk en je hele leven veranderd. ik zou niet te overhaast beslissen en als jij het wilt houden dan houd je het punt uit. het heeft geen zin om het weg te halen tegen je zin in. 
succes xx
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan