Abortus

Ik vindt dit een gevoelig onderwerp. En de andere moeders merkbaar ook.

Ik ben niet voor abortus, maar ik vindt in uitzonderlijke gevallen als verkrachting of zeer ernstige handicaps dat het misschien beter is. Maar dit is ieder voor zich.

Het zou fijn zijn als er meer moeders zouden denken aan adoptie. Maar dit moeten ze ook kunnen... Er komt psychisch ook heel wat bekijken voor zo iemand denk ik.

Het is gewoon niet eerlijk, dat de ene vrouw na 1x zwanger is en het de ander pas na 10 jaar lukt of zelfs andere opties moet overwegen. Maar daar kunnen we helaas niks aan veranderen.
 
Ik ben absoluut tegen abortus.. en zeker wanneer het kindje geen embryo meer is, maar een foetus een kindje met alles er op en eraan... ja dat gaat echt tegen mijn gevoel in. Er word gezegd dat een kindje tot 24 weken zwangerschap geen pijn voelt, maar mijn zoontjes waren al vrij vroeg aan het trappelen in mn buik "met 17 weken" maar als ik dan hoor op wat voor manieren abortus gepleegd word (niet overal, dat begrijp ik wel) dan schrik ik daar erg van en ik weet nu al dat ik daar nooit voor zou kiezen.

Natuurlijk weet ik niet hoe het is om zwanger te zijn na een verkrachting (afschuwelijk als je dit overkomt!) maar als ik dan zwanger zou raken dan weet ik nu al dat ik het kindje zou houden, hoe moeilijk de situatie ook is. En zeker nu ik zelf twee knulletjes rond heb lopen. Dan krijg ik al rillingen bij het idee, Maar daarom blijft het voor iedereen een eigen keuze.. een hele moeilijke keuze.

Sterkte als je hiermee te maken krijgt.
 
Hi Supertje,

Kan me goed voorstellen dat je je hier druk over maakt. Dat doe ik zelf ook, kan eerlijk gezegd niet begrijpen dat mensen hier voor kiezen.
Toch denk ik dat het een heel gevoelig onderwerp is, en adoptie ook echt niet makkelijk zal zijn.
Wij zijn zelf ook na jaren zwanger van ons wonder, en ik kan dan ook niet begrijpen dat mensen hun eigen kindje vermoorden. Er zijn heel goede hulpgroepen zoals de VBOK en andere instellingen die hulp kunnen bieden.
Wil graag reageren op mama Conny:
"Over adoptie: mij lijkt zoiets toch erg moeilijk, het is toch je eigen vlees en bloed dat strax rondloopt op de wereld. En het is erg knap als je daar geen gevoelens voor hebt/krijgt"
Is een baby in je buik dan nog niet je eigen vlees en bloed waar je gevoelens voor hebt??

mensen die hier mee bezig zijn en nadenken over abortus, ik hoop dat jullie de juiste mensen om je heen hebben die jullie kunnen helpen in zo'n moeilijke tijd en vergeet niet dat er genoeg instellingen zijn die je graag willen helpen.

liefs,
Sparkle
.
 
Ik vind het ook een erg moeilijk onderwerp. Zelf zou abortus nooit in me opkomen en ik zou het ook echt niet kunnen, maar daarom wil ik nog niet oordelen over mensen die wel abortus laten doen. Alleen merk ik in mijn omgeving wel dat het een stuk makkelijker is om een abortus te laten doen dan een aantal jaar geleden, sommige mensen denken er ook een beetje lichtzinnig over, zien het als een soort van voorbehoedsmiddel en daar heb ik wel bezwaar tegen. Nogmaals ik veroordeel mensen die een abortus laten doen niet maar ik denk wel dat je goed om moet gaan met voorbehoedsmiddelen zodat abortus niet nodig is.
 
er zijn ook vrouwen genoeg die ondanks de voorbehoedsmiddelen toch zwanger zijn geworden. zelf ken ik ook mensen die aan de pil waren en toch zwanger.
ik ben niet voor abortus, maar ik vindt dat je toch met je eerste verhaal de vrouwen op het forum die ongewenst zwanger zijn aanvalt (misschien wel niet je bedoeling maar zo komt het wel een beetje over)
adoptie lijkt wel heel makkelijk, maar na 9 maanden het kindje in je buik te hebben gedragen, het hebben voelen schoppen en het op de wereld gezet te hebben af te staan. lijkt me erg moeilijk en ik zou ook dat niet kunnen, net als een abortus trouwens.
dit blijft een moeilijke discussie denk ik, en ik hoop dat de vrouwen die in dit schuitje zitten de juiste keuze maken
 
ehhh, de reacties over voorkomen is beter dan genezen in het kader van voorbehoedsmiddelen!! Ik ben zelf door de Pil heen zwager geworden, terwijl ik op dat moment niet ziek was, en ook geen andere medicijnen slikte ofzo...Dus die vind ik niet opgaan..Nu was het bij ons wel gewenst, en heb ik geen sec. nagedacht om het weg te laten halen!

Tegenwoordig vind ik dat er wel heel makkelijk over arbortus gedaan wordt ja. Net of het heel normaal is. Dat heeft mij ook erg doen twijfelen de 20 weken echo te doen, want dan kan je het nog weg laten halen voor de 20 weken! (ik voelde met 16 weken al leven)..Maar helaas komen er in de familie hartafwijkingen voor waardoor we het wel hebben gedaan. Anders had ik deze echo nooit laten maken!!
Maar sommige van bovenstaande reacties vind ik wel een beetje kort door de bocht..Heel begrijpelijk als je een grote kinderwens heb en deze gaat niet of moeilijk in vervulling. Maar om te beslissen een kind weg te laten halen lijkt mij ook heel erg moeilijk!!
Volgens mij is dit een discussie waar je nooit met elkaar uitkomt...
 
Nogmaals het gaat er mij niet om die mensen aan te vallen maar even een andere optie te laten weten. Heb zelf ook meegemaakt dat ik 2 maal door de pil en condooms zwanger raakte en ook 1 keer zelfs door een spiraaltje heen. Alledrie die zwangerschappen zijn helaas geeindigd in miskramen. Ondanks dat het bij mij niet gepland was en ik erg jong was heb ik er geen moment over nagedacht om een abortus te laten plegen. Door die miskramen wist ik wel dat een zwangerschap moeilijker te volbrengen zou zijn voor mij. Nooit gedacht dat ik ook om zwanger te worden nog moest gaan dokteren. maar zo zie je wat een paar jaar met een lichaam kan doen.
Nu ben ik 24 weken zwanger en voelde mijn kindje al met 13 weken. Extreem vroeg maar alles functioneerde dus al. met 12 weken is alles al compleet en je eigen vlees en bloed afstaan lijkt me altijd nog een beter optie dat het te doden. Daarmee help je je kind en een kinderloos stel! Bij verkrachting of handicaps kan ik er nog enigzins inkomen. En ik begrijp heus wel dat beide opties een grote opgaaf zijn en veel verdriet kosten. Het is ook bedoeld als de andere optie aan te geven en niet onnodig kleine kindjes te doden die bij een ander een heel goed leven kunnen hebben. En dat je dan die mensen ook nog eens gelukkig kunt maken!
 
Hallo allemaal,

Zoals zovele heb ook ik hier een sterke mening over.

Een baby moet op je kunnen rekenen, een baby moet gelukkig worden, een baby heeft recht op een moeder die deze grote verantwoordelijkheid kan dragen, een baby heeft recht op een goeie toekomst...

Als een moeder om wat voor reden dan ook denkt dat ze dit nu niet aan haar kind kan bieden vind ik het een goed ding dat je het in het begin kan laten weghalen. In het begin is het nog geen baby, enkel een klompje cellen. Ik moet zeggen dat ik hier veel respect voor heb! Ik vind het een niet-egoistische beslissing omdat de moeder dit ook besluit voor het klompje cellen wat later uitgroeit tot een kind. het is heel dapper om toe te geven dat je het nu niet aankan......dat kan je alleen zelf bepalen!
Meisjes/vrouwen gaan echt niet met een grote lach naar het ziekenhuis om deze behandeling te ondergaan!

Stel, je bent 16, zit nog op school, woont nog bij je ouders, bent zelf nog een kind......

Moet je dan je studie opgeven? Je moeder al het werk maar laten doen? Moet een kind dan een kind opvoeden? Zonder een vader in de buurt? Moet je het dan maar laten komen, je eraan hechten en het dan weggeven? NEE VIND IK, DAT VIND IK NOG VEEL ERGER DAN HET LATEN WEGHALEN! Het is namelijk niet voor niks dat adoptie bedacht is door landen waar er simpelweg niet zulke behandelingen bestaan! Die vrouwen hadden geen keus en vragen zich elke dag af hoe het met haar kind zal gaan....wedden! Ik vind dat je jezelf die pijn niet aan hoeft te doen!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan