Als jij dolgraag een tweede wilt en je partner niet, hoe ga je daar mee om?????

Hoi,

Mirjam, iedereen heeft ook zeer zeker recht op zijn eigen mening. Misschien reageerde ik te fel. Het is gewoon zo dat ik de afgelopen jaren van zoveel mensen te horen heb gekregen hoe "slecht" het is om 1 kind te krijgen en te houden, dat ik zo langzaam gek wordt van al die zogenaamd slechte dingen die dat met zich meebrengt.
Wat ik echt me bedoelde te zeggen, is dat het niet erg is enigskind te zijn, en dat het net zoals met meerdere kinderen z'n voor en z'n nadelen heeft, maar zeker niet zielig is.

Groetjes,
Kirsten
 
Hoi,

Mirjam, iedereen heeft ook zeer zeker recht op zijn eigen mening. Misschien reageerde ik te fel. Het is gewoon zo dat ik de afgelopen jaren van zoveel mensen te horen heb gekregen hoe "slecht" het is om 1 kind te krijgen en te houden, dat ik zo langzaam gek wordt van al die zogenaamd slechte dingen die dat met zich meebrengt.
Wat ik echt me bedoelde te zeggen, is dat het niet erg is enigskind te zijn, en dat het net zoals met meerdere kinderen z'n voor en z'n nadelen heeft, maar zeker niet zielig is.

Groetjes,
Kirsten
 
Dag moeders,

Bedankt voor jullie reacties, ben blij dat ik niet de enige ben. Ik heb besloten om eerst effe lekker te gaan sporten (moet 40 kg afvallen om weer om mijn streefgewicht te komen) en volgend jaar lekker naar Kidsworld (Turkije) daarna ga ik er wel weer over beginnen of misschien begint hij er zelf over, wat ik zelf niet denk. Thomas wordt al bijna twee wat gaat het hard he.  

Gr. Jeannette  , moeder van thomas 23 mnd  
 
Hallo,
Ik wil ook ontzettend graag nog een tweede kindje maar mijn partner niet.. ik heb dan ook vandaag voor het eerst de stap gezet om mij verder hierin te verdiepen.. via Google stelde ik de vraag "ik wil een tweede kind maar mijn partner niet". Ik kwam op dit forum wat al jaren geleden geschreven was.. 2006..
Ik ben ergens wel blij om het feit ik niet de enige ben die met zulke problemen rond loopt.. maar dan nog?! Wat moet ik doen? Ik ben ontzettend blij met m'n zoontje van pas 3jaar oud en ben toch nog aan het zeuren voor een tweede.. Mijn partner heeft makkelijk praten hij heeft er al 2, ja je hoort het goed we zijn een samengesteld gezin. Vanaf het moment dat z'n oudste kon lopen was ik er al.. een bonusmama met 19jaar.. inmiddels ben ik 30jaar. We hebben godzijdank een goed band samen, mijn bonusdochter en ik, maar heb alsnog een leegte in me.. de drang voor een tweede is immens groot.. als kind wist ik al hoe ik m'n toekomst voor ogen had.. maarja.. wat moet ik doen? Das de vraag die ik me dagelijks stel.. 
 
Mijn partner wilde het ook echt bij 1 houden. Heb er absoluut geen druk op gelegd. Dat had hier averechts gewerkt. Ik vind dat je een kind niet af kunt dwingen maar wel met elkaar in gesprek kunt gaan waarom hij het niet wil en waarom jij het wel wil.
Mijn partner is inmiddels om (heb natuurlijk wel wat voordelen af en toe laten vallen van 2 kinderen) en we hebben beide in onze jeugd veel plezier gehad van onze broers en zussen. Maar als hij het echt niet had gewild was het bij 1 gebleven hoe erg dat ook tegen mijn gevoel in gegaan zou zijn. 


heel veel succes en hoop dat jullie er samen uit komen! 
 
Ik ben ook blij te lezen dat er meer mensen zijn die dit hebben. Ik ben moeder van een geweldig meisje van 1,5 jaar oud. Zij maakt mij zo gelukkig dat de wens voor nog zo'n klein wondertje ontzettend groot is. Vrij snel na de bevalling kwam dat gevoel al.
Mijn man heeft het afgelopen jaar meerdere malen hints gegeven op dat hij ook wel voor een tweede wilde gaan. Tenminste... dat dacht ik. Nu blijkt dat hij 'het nog niet weet' en schuift t steeds voor zich uit. Iedere keer is er weer een andere reden, bijv. 'onze dochter moet minimaal 2 zijn alsde tweede komt', maar toen we die grens bereikt hadden was het 'als we er nu voor gaan, ben je uitgerekend met mijn (of wie dan ook) verjaardag en dat wil ik niet'. Ik merk dat ik daar veel moeite mee heb en dat het me verdrietig maakt. Hij kan geen duidelijkheid geven in wanneer hij er dan wel aan toe zal zijn.
Ik weet ook dat mijn dochter nog heel jong is, maar ik ben bijna 32 en ik voel toch een bepaalde tijdsdruk in combinatie met groeiende risico's.
 
Hallo, Mijn man wilt ook geen 2e kind. Hij weet dat ik dat wel dolgraag zou willen voor onze zoon. Hij heeft weinig familie en geen neefjes en nichtjes, wel eentje onderweg. Ik heb hier nooit druk op gelegd, maar wel soms over begonnen. Hij heeft altiid gezegd nooit de deur helemaal dicht te gooien. Nu is mijn zoo tje bijna 5 en heeft hij nog geen duidelijke keuze gemaakt. Ik vind de onzekerheid erger. dus ik heb nu de knoop doorgehakt om het niet te doen. Heb bijna alles nu weggedaan, en het voelt als een soort liefdesverdriet, terwijl ik dit van mezelf heel overdreven vind aangezien we een kanjer van een zoon hebben waar ik volop van geniet.  Geen druk heeft in ons geval er voor gezorgd dat mijn man na 5 jaar nog geen keuzen heeft gemaakt en ik dit voor hem moest doen, omdat hij het zelf niet eens kan. groetjes
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan