angst voor de bevalling

hier nog een late reactie
tijdens mijn zwangerschap heb ik ook heel veel gehoord en gelezen maar heb me geen moment druk gemaakt om hoe het kan gaan
elke bevalling is ja anders
mij maak je niet bang
en zo is het ook gegaan
had binnen 4 uur volledige onsluiting( rugweeen)
het ging heel snel voorbij die tijd heb wel bijna 2 uur pers weeen maar ook toen heb ik geen moment gedacht dit nooit weer
en wat ze altijd zeggen de pijn ben je vergeten zodra je hummeltje er is
HET KLOPT
heel veel succes straks!
en laat je niet gek maken
 
Ik heb dit jaar mijn derde kindje gekregen en (bijna) alle cliches over kindjes krijgen zijn waar... zo ook elke bevalling is anders. Wat mij heel erg geholpen heeft bij de eerste is een goede yogacursus. Vanaf de 20e week tot aan de bevalling elke week lekker even ontspannen en je concentreren op je kindje. En ik had mijn man van te voren goed ingeprent dat hij mij tijdens de bevalling constant moest helpen herinneren aan ontspannen en ademhalen! Dat heeft hij ook gedaan.
Ook heel fijn is onder de douche gaan zitten met je weeen en lekker de  warme straal op je buik zetten tijdens een wee. Ook in het ziekenhuis kun je zittend douchen en thuis zet je gewoon een kunstof krukje onder de douche.
Laat alles maar over je heen komen en let op ademhaling en ontspanning! Het komt echt helemaal goed. Wat ik ook belangrijk vind is dat JIJ de baas bent tijdens JOUW bevalling. Doe waar  JIJ je goed bij voelt en laat je niet van de wijs brengen. En over thuis bevallen of in het ziekenhuis... het bevalt allebei prima... geloof me, je hebt wel iets anders aan je hoofd om je op te concentreren. Heel veel succes, laat het los en vergeet niet om van die laatste maandjes zwangerschap met z'n tweetje te genieten!
 
Hallo alleenmaal,

Ik ben 22 jaar en voor mij is dit ook mijn eerste kindje...
In het begin dacht ik aleen SUPEER!!!
Nu ik op de helft ben (18 weken) krijg k toch veel kribbels van stel als...

Ik kan ook niet wachten op de 20 weken echo nog 2 weekjes...

wand denken jullie hoe je beste kan bevallen bij je eerste?
Schuur je echt zo veel uit? en doet het echt zo pijn????

x patty
 
Hoi,
Je weet van te voren nooit hoe het zal lopen, ik heb al een zoontje en ben nu zwanger van de 2e dus ik heb het al een keer doorstaan, en nee het is geen pretje maar ik kan je verzekeren zodra hij of zij eruit is is ook alles voorbij!

en het is het meer dan waard anders zouden we niet allemaal voor een 2e of 3e kindje gaan.

Ik heb ook bewust niet naar de programma's gekeken want je maakt je zelf helemaal gek ermee.

Ik was ook doodsbang ervoor vanaf de dag dat ik wist dat ik zwanger was maar op het eind had ik zoiets van laat het maar beginnen, ik was het zat dik te zijn, voelde me zwaar ongemakkelijk en je wild je kindje natuurlijk graag.

Probeer er niet teveel over te denken en denk aan de leuke dingen, of ga leuke spulletjes kopen alvast!

succes groetjes kirsten
 
Probeer er niet teveel over na te denken en te genieten van je zwangerschap!
Zwanger zijn is prachtig bevallen is prachtig.
Ik ben mama van een dochter van 8 maanden en kan je niet geruststellen wat betrefd bevallen ik vond het wel heftig maar het is te doen!!
Weet je er zijn miljarden vrouwen jou voorgegaan, waarom zou jij het niet kunnen!
Ik hemel bevallen bewust niet op, dat hebben ze bij mij wel gedaan en ben boos geworden op die mensen omdat ik het wel heeeeeel heftig vond!
Bij de 1 gaat het makkelijker dan bij de ander dat is gewoon een feit.
Geniet van je zwangerschap!
 
Lieve Ilse,

Ook ik ben in verwachting van ons eerste kindje.
en  heb de afgelopen maanden echt een aantal horror-verhalen gehoord.
Ik kijk gewoon de programma's en lees gewoon de tijdschriften.
Weet je wat het is?? Je kan er niet aan ontkomen, het gaat gebeuren en je hebt niet alles in de hand. Het zou zonde zijn om de rest van je zwangerschap in angst door te brengen toch?
Dat het waarschijnlijk pijn doet weten we wel maar ook daar komen we vast wel doorheen!

liefs Saskia
 
ben je dan nu niet ongeveer uitgerekend?

ik herken je angst helemaal! vanaf het moment dat ik zwanger was zag ik al tegen de bevalling op. ik kreeg daar helemaal geen steun in, op de zwangerschapsgym had niemand daar last van.
ik was dan ook best zenuwachtig en de angst vloog me zelfs af en toe naar de keel.
maar toen ik een week overtijd liep, was ik toch wel blij dat het eindelijk begon!
eigenlijk is het mij achteraf best wel meegevallen. mijn dochter is geboren met de vacuumpomp, van begin tot eind heeft het 18 uur geduurd, en heel cliche, toen ze op mijn buik lag, was ik alles vergeten!
als je kind er dan eenmaal is, kun je je die pijn al niet meer zo goed voorstellen.
mijn dochter is nu 9 maanden, en ik denk nog best vaak terug aan mijn bevalling.
het was heftig, (en bloed hoort erbij) maar alles waard!!!!
 


Op 30 november was het dan zo ver!
Om 14:00 waren mijn vliezen gebroken.
De weeën begonnen langzaam aan elke keer een beetje heftiger, telkerns iets langer.
Om 02:00 in de nacht was de vk er voor de 2e keer, de weeën kwamen om de 2 minuten.
Ik voelde me verschrikkelijk, heb erg pijn gehad heb alles ondergespuugt...
Om 03:00 nog geen verandering, ik had pas 2 cm ontsluiting.
Om 04:00 zijn we naar het ziekhuis gegaan, het was niet meer te houden.
Daar heb ik een prik gehad in mn bil, waar ik echt nog vermoeider van werd.
De pijn zou er mee weg moeten gaan, echter was ik weer 1 van de weinigen waar het niet bij aansloeg.
Weer een uur moeten wachten met die pijn...
Weer alles ondergespuugt, had totaal geen idee meer van waar ik was en wie er bij me was.
Toen heb ik eindelijk een ruggenprik gehad!
Ik kon die man wel zoenen zo blij was ik!
Eindelijk verlost van die vreselijke pijn, tot wel het gevolg dat de weeën totaal waren verdwenen.
Weer een ander infuus gehad om hormonen toe te dienen die de weeën opwekken.
Uit eindelijk mocht ik om half 11 gaan persen, Daan had het blijkbaar benauwd en moest met spoed gehaald worden.
Ik ben flink ingeknipt en Daantje is met de vacuümpomp gehaald.
Dus al met al waar ik zo tegenop zag was niet voor niets :-s
Nu 2 weken later heb nog last van mn knip die van voor tot achter loopt.
Ik weet zeker dat ik nooit meer een bevalling wil mee maken!
De vk heeft het er met de doktoren in het zh over gehad en mijn situatie was wel erg uitzonderlijk!
Dus ik heb gewoon weer even de pech gehad!
Inmiddels zijn vriendinnen ook bevallen en hebben lang niet zo een vervelende bevalling gehad als ik!
Dus het kan ook normaal verlopen.
Ik wil iedereen bedanken voor de vele reacties op mijn vraag!!
Door de positieve reacties ben ik wel rustiger in mijn bevalling gegaan.
Jammer genoeg is het toch even wat anders gelopen.
Neemt niet weg dat ik nu wel de allermooiste baby op de wereld heb :D
En wat alle moeders zeggen, het is het allemaal waard.
Voor hem zou ik het zo weer doen!
A HREF='http://www.babybrabbel.nl' TARGET='_top'>


 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan