's avonds of 's nachts wakker worden en niet meer willen slapen

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo,

Ik heb al vaker een probleem op dit forum geplaatst en mijn ervaring is dat er toch heel bruikbare tips gegeven worden. Mijn probleem is het volgende:
Mijn dochtertje (8,5 mnd) wordt later op de avond (11.00 uur) of 's nachts (3.00 uur) vaak wakker. Het probleem is dan dat ze niet meer wil gaan slapen voor de komende 3 uren. Ze krijst dan  alles bij elkaar. Dit doet ze nu ongeveer een maand of 2 en we zijn inmiddels bekaf.
Wij gaan er zodra ze wakker wordt naar toe als we horen dat ze in ieder geval niet zelf meer in slaap gaat vallen. We stoppen haar opnieuw onder en lopen weer weg. Meestal is ze dan even stil, maar vervolgens gaat ze alsnog huilen. Vanaf dat moment gaan we steeds om de 10 minuten naar haar toe. Uiteindelijk lukt het ons na 2 á 3 uur om haar weer in slaap te krijgen. We hebben al geprobeerd haar langer te laten huilen dan steeds 10 minuten, maar dan wordt het alleen maar erger. Het enige wat dan nog helpt is haar oppakken en kalmeren. Mijn man en ik willen haar absoluut niet bij ons in bed nemen. Eigenlijk gaat het ook tegen mijn principes in om haar op te pakken. Daarom proberen we om haar zoveel mogelijk in haar eigen bed te laten.
Als extra opmerking wil ik nog zeggen dat bij haar astmatische bronchitis is geconstateert waardoor ze het vaak benauwd heeft en veel moet hoesten.
Door middel van medicijnen is dit goed onder controle. Ondanks dit probleem  kunnen wij haar toch niet iedere nacht 3 uur troosten? Wij hebben al een zoontje van bijna drie, dus bijkomen overdag is er niet bij..... Ik hoop op goede raad, want ik ben radeloos en oververmoeid.

Liefs Mama Sabine van Milan (3 jr) en Dani (8 mnd)
 
Hallo, wat vervelend! Kan me heel goed voorstellen dat jullie afgepeigerd zijn.
Tja, wat is wijsheid? Wel oppakken, niet oppakken?!
Als het bij ons zou zijn  denk ik dat ik haar wel bij ons in bed zou halen, dan lukt het misschien eerder om weer alledrie in slaap te vallen.
Mijn dochter is ook een tijd lang 's nachts wakker geweest en het enige wat haar troostte was haar bij ons nemen. Na verloop van tijd sliep ze wel gewoon weer door, misschien was ze wel bang of droomde ze en wilde ze graag onze aanwezigheid voelen.
Groeten, Claudia.
 
Hoi Sabine,
Tja, dat is een herkenbaar en heel vervelend probleem..
Wij hebben onze zoon ook nog nooit bij ons in bed gehad. Wij willen hem dat niet
aanwennen. Als hij later in de ochtend bij ons inkruipt is het wat anders maar tot
die tijd... Nee dus.
Als hij eenmaal na zijn laatste fles in bed ligt (om 19.45) dan halen wij hem nooit meer naar beneden. Als er wat is gaan we naar hem toe maar hij weet dat we dan op zijn kamertje blijven.
Hij is nu 14.5 maand en tja  beneden is het nu eenmaal leuker dan
alleen op zijn kamer. Toch? Maar wat hij niet ziet, mist hij ook niet vandaar.
Als Quinten 's nachts wakker wordt en niet meer te troosten valt geven we hem nog
wat warme melk. Hij wordt er lekker rustig door en slaapt dan meestal weer verder.
Misschien heeft je dochter even een extra voeding 's nachts nodig? Het kan.
Bij ons helpt het iig prima. Nu zijn we in een half uurtje klaar en anders zijn wij ook
zo een paar uur aan het klooien...
Ik hoop dat je hier wat aan hebt.
Succes ermee en groetjes
Melanie mmv Quinten
 
Lastig he, volgens mij heeft ieder kind wel periodes dat het onrustiger is. 's Nachts wakker worden en huilen, huilen en nog eens huilen. Gewoon niet meer in slaap komen. Ik heb ook zo verschrikkelijk vaak getwijfeld: eruit halen of niet? Ik heb altijd geprobeerd mijn zoontje zo min mogelijk uit zijn bedje te halen, maar er zijn altijd uitzonderingssituaties. Zo heeft ons zoontje ook tot hij ongeveer 1 jaar was een babyhaler gehad, omdat hij overgevoelige longetjes had. Hij had het hierdoor vaak benauwd. Als hij lang huilde, kreeg hij het benauwd en ging hierdoor hoesten tot overgeven toe. Wij hebben hierdoor vaak 's nachts zijn bedje moeten verschonen... maar we troostten hem ook vaak en heel lang tot hij in onze armen in slaap viel en probeerden hem dan slapen terug te leggen. Soms lukte dat, soms niet.


Geef je jullie dochter nog een flesje voor het slapen gaan? Zo niet, dan zou ik dat eens proberen en anders misschien inderdaad een extra flesje als ze weer eens 's nachts wakker wordt. Flesjes werken in ieder geval wel altijd rustgevend... Hoeveel tips je ook krijgt, waarschijnlijk is het een periode waar ze doorheen moet en uiteindelijk ook wel weer weggaat. In ieder geval heel veel succes ermee en ik hoop dat ze er snel overheen is!

Michele
 
Ik heb wel wat herkenning in jullie verhaaltjes. Sigrid wordt de laatste paar dagen ook steeds s'avonds en s'nachts vaker wakker. Gisteravond was het ook weer echt helemaal raak. Half 11, 12 uur, half 1 en om tien voor 2 werd ze wakker. De eerste keren ga je toch kijken, is er wat, ligt ze niet goed of klem. Maar de laatste keer heb ik even mijn vingers in mijn oren gestopt, want raakte zelf ook bekaf. Dat was natuurlijk wel super moeilijk om je kindje zo te horen huilen. Maar na ik denk 10 minuten (het leek wel uren...) werd het stil in haar kamertje en werd ze pas weer om half 8 s'morgens wakker. Nu legde wij haar altijd bij het instoppen met fopspeen in bed. Vanavond heb ik dat voor het eerst niet gedaan om te zien of het hielp. Ze is wel even wakker geweest om kwart voor 9, maar daarna heb ik haar niet meer gehoord. Hopelijk is dat het. Aan iets medisch zoals je zelf al schrijft heb ik eigenlijk nog niet gedacht. Mijn man is vroeger wel asmatisch geweest, dus is toch wel goed om even in de gaten te houden.
Ik denk dat ik zelf niet zo gauw weer wat voeding zou gaan geven. Anders raken ze hier weer aan gewent en gaan ze er misschien weer echt om komen. Ik zou zelf eerder een beetje lauw/warm water proberen. Dan hebben ze toch iets binnen en heb het bij Sigrid ook afgelopen nacht gedaan en dat werkt opzich best.
 
Dank jullie wel voor de reacties, helaas was het gisteren weer raak.
Ze begon om 21.30 uur. Dus wij  iedere 10 minuten naar boven en het ritueeltje doen en weer weg gaan. Dat hielp na 1,5 uur nog steeds niet, dus hebben we haar om 11.00 een flesje gegeven en weer terug gelegd. Ze begon weer meteen te krijsen. Vervolgens weer iedere 10 minuten er naar toe.
Uiteindelijk  heeft mijn man haar om 01.00 uur even in zijn armen gewiegd en vervolgens na ongeveer een kwartiertje weer rozig terug gelegd. Ze begon echter weer meteen te huilen. Toen waren we het zat en hebben we haar laten huilen (lees: krijsen) totdat ze uiteindelijk om 02.15 in slaap is gevallen tot 07.00. Kun je nagaan, dat is bijna 5 uur dat we met haar bezig zijn geweest en naar haar gekrijs hebben geluisterd.
We worden er echt moedeloos van.

Het nieuwe advies van het consultatiebureau was om op een stoel naast haar gaan zitten tot ze weer inslaapt en dan zachtjes weg te sluipen. Ik ben bij deze methode bang dat ze dan wil dat we dit iedere avond/nacht gaan doen en dat we uiteindelijk uren bij haar bed moeten gaan zitten. Wat zijn jullie ervaringen hiermee?
Graag hoor ik jullie reacties.

A Very Tired Mom

 
Lieve Sabine,

Het is bijna griezelig hoeveel jullie verhaal op het onze lijkt!
Alleen is het onze gelukkig weer geschiedenis....

Toen onze dochter ongeveer 7 maanden was begon het (ze was een vlugge kruiper, dus wij dachten dat het met het "verwerken van indrukken" te maken had, maarja, wie weet...).
Ze had ook astmatische bronchitus (kreeg Ventolin en Flixotide via inhalator).
En krijste gemiddeld zo'n 4 á 5 uur per nacht!
Niet te troosten, ze duwde ons weg, krijsen, hysterisch.. nouja, je herkent het vast wel!

Ook wij zijn van het 1) niet oppakken (troosten in het bedje) en 2) niet bij ons in bed.
Ik moet toegeven dat ik het één keer uit wanhoop geprobeerd heb, maar zelfs dat hielp niet. Was eigenlijk stiekum wel blij!

Wat hebben we gedaan?
Eigenlijk hetzelfde als jullie, om de zoveel tijd even kijken, en weer weggaan. Maar uiteindelijk (na 3 maanden) hielden we dat zelfs niet meer vol (migraine, duizelig, samen ruzie maken) en uiteindelijk lieten we haar maar huilen.
Dat was het het méést verschrikkelijke dat we ooit gedaan hebben. Ik huilde zelf bijna even hard, kussen op m'n oren.
Na 4 nachten was het over....

Ik wil niet beweren dat dit dé oplossing is, want het was gewoon pure nood.
Maar ik wilde je gewoon even met dit verhaal steunen. En ja, hoelang het ook duurt, er komt een eind aan. (Maar ze is nu ruim 3 en wordt nog regelmatig 's nachts even wakker voor wat drinken ofzo).

Heel veel sterkte, je bent niet alleen (al is dat maar een schrale troost!)

Dikke knuffel voor jou, groetjes Jaine
 
Hoi Jaine,

Ik las net jou reactie, zal ik je eens iets vertellen:

Nadat we haar dus gisteren nacht hebben laten huilen totdat ze een ons weegde, hebben we haar vannacht HELEMAAL NIET GEHOORD. Ze heeft dus weer een nacht doorgeslapen, Yes!!

We weten natuurlijk niet zeker of dit eenmalig was. Het probleem is gewoon als ze eenmaal wakker wordt, dan kan ze de slaap niet meer vatten.  We hopen natuurlijk dat ze weer normaal gaat slapen vandaag, maar we zullen het wel zien.
In ieder geval bedankt voor je reactie. Het krijsen was niet om aan te horen, maar misschien toch de moeite waard??!

Liefs voor jullie allemaal Sabine  
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan