Ik sluit me ook graag aan! 17 maart bevallen van onze dochter, ons eerste kindje! Mijn vriend is vorige week weer begonnen met werken en ik ben nog herstellende van een keizersnede, dat is wel even wennen weer, maar het gaat steeds beter. Met mijn herstel gaat het traag, maar wel de goed kant op. Afgelopen week 2x een uur gewandeld al ?. Onze dochter is gelukkig wel een makkelijke baby, ze is steeds vaker wakker, maar kan prima een tijdje om zich heen liggen kijken, behalve als ze natuurlijk krampjes heeft.
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Baby’s van maart/ april 2022
- Onderwerp starter Yima
- Startdatum
@bibiwa ik geef borstvoeding en dat ging dus veel te snel en veel te veel. Ik heb dat aangepakt door 1 borst per voeding aan te bieden ipv twee. Laat hij los, dan weer aanleggen aan dezelfde borst. Bij een hele sterke tsr koppel ik los en laat ik wat melk weglopen in een doek. Verder voed k zoveel mogelijk achterover liggend, zodat de melk minder hard uit mijn borst stroomt. En als mijn zoontje binnen de 2 uur weer om nieuwe voeding vraagt probeer ik dat wat te rekken door af te leiden (speentje, wandelen). Dit alles heeft hier goed gewerkt ?
Wat leuk dat er al zo veel moeders aansluiten!
Wat leuk dat er al zo veel moeders aansluiten!
Wat leuk zoveel mamma's, gefeliciteerd allemaal!
Bibiwa, frustrerend kan dat borstvoeden zijn he? Ik herinner me dat nog goed van de oudste.
Wat is de reden dat je moet kolven en bijvoeden? Misschien kunnen we met je meedenken? Heb je er al eens een lactatiekundige bij gehad?
In het begin heb ik liggend moeten voeden. Maar toen zitten ging heb ik net als Mirtje aan blokvoeden gedaan, en heeft een lactatiekundige me geleerd de rugbyhouding te doen. Daarmee heb je meer controle over het hoofdje van je baby en kun je gedwongen pauzeren zonder af te happen. En even de eerste toeschietreflex weg laten lopen zodat ze zich niet verslikte in de sterke spuit deed ik ook. Maar dit zijn tips bij overproductie. Vandaar mijn vraag.
Alette, wat vervelend dat je je zo voelt. Je vraagt of we dat herkennen. Ik wel. Ik heb de bevalling van de oudste als traumatisch ervaren. Ik kwam er ook best gehavend uit en moest lang herstellen waardoor ik weinig met mijn baby kon. Ik miste haar zo in mijn buik. Ze was te vroeg gekomen na een zwangerschapsvergiftiging. Werd een huilbaby met kma en ik ging er bijna zelf aan onderdoor. Ik heb die eerste drie maanden ook erg veel gehuild. Wist gewoon niet meer wat te doen, was daar zeer angstig en gestresst onder. Genieten was er niet bij. Deze keer ben ik erg bang geweest voor de bevalling en de eerste maanden. Mensen kijken me een beetje raar aan als ik zeg dat ik de eerste maanden gewoon niet leuk vind, dat ik ertegenop zag/zie. Deze bevalling en baby zijn veel makkelijker tot nu toe. Maar toch voel ik me nerveus voor herhaling. En met al dat hangen met een baby die zich niet weg laat leggen komt het gevoel van gekluisterd zijn af en toe wel weer terug. Ik ben ook steeds aan het vergelijken met toen, ohjee niet weer! Zeker huilen kan ik nog niet 5 min horen. Terwijl dit heel anders gaat gelukkig. Ik geniet nu zeker meer, maar niet dat ik voortdurend zit te zwijmelen op mn roze wolk hoor. Ik heb het deze keer ook wel moeilijk met dat mijn relatie tot mijn oudste zo verandert. Dat was mijn enige belangrijkste meisje, waar ik direct voor klaar stond. En nu lijkt "eventjes wachten tot" wel mijn stopwoord. Ik zie haar trots zijn op haar zusje en ze is zo lief met haar. Maar ze huilt ook veel meer nu, en wordt angstig als ze naar bed moet of als ik even naar boven ga met de baby. Ik haat dat. Ik hoop echt dat aandacht verdelen straks makkelijker wordt. Ik mis de oudste.
Misschien komt het bij mij ook omdat ik juist heel stabiele emoties heb tijdens het zwanger zijn en juist daarna alle kanten op ga. Ik voel me gewoon een stuk labieler. Dat werd vorige keer na 3/4 mnd beter. Maar gaat op dit moment nu eigenlijk al de goede kant op.
Nou ja even de waarheid, maar natuurlijk hou ik van mijn baby dochtertje en zal alles goed komen. Ik probeer positief te blijven onder die hormonen en zitten op een pijnlijke vagina en slaaptekort en huiluurtjes en gebrek aan ritme ? babies, zo leuk! Haha ze is een schatje die het waard is.
Mylwen, leuk dat je hier ook weer mee doet. Klinkt pittig, er nu al alleen voor staan na een keizersnede. Zeker als het herstel wat langzamer gaat dan gedacht. Heb je vrienden of familie die af en toe kunnen helpen? Gelukkig gaat verder alles goed! Hoe vind je man het om weer aan het werk te moeten?
Hier heb ik nu 2 avonden de baby mee beneden gehouden. Maar het was 2 avonden veel huilen. En clusteren, dat wel. Gisteren rond 21.30 de laatste fles gegeven en direct op bed gelegd en je zag haar kalmeren en direct in een diepe slaap vallen. En overdag kan ze soms ook hele uren niet de slaap vatten beneden. Niet dat ze dan veel huilt. Dan ligt ze gewoon lekker rustig bij me tot ze honger krijgt. Maar vanmorgen had ik haar rond 9.30 na een badje en een uurtje wakker zijn op bed gelegd. Daar lag ze nog 45 min te kijken en maaien met haar armen. En toen sliep ze dus wel een uur. Het was niet super. Maar meer als dat ik haar vast gehouden had. Nu twijfel ik dus enorm over vaker het bedje met babyfoon proberen. Ik vind 3 weken nog zo jong om voortdurend in haar eentje boven te leggen. Mijn hart breekt. En hechting is nog zo belangrijk, ook voor haar. Maar ik ga denk ik toch maar 1 dagslaapje en eerder op de avond proberen. Want ze lijkt het nodig te hebben. Wie weet gaat dit over een paar dagen al niet goed meer en had ik het fout haha! Maar even proberen of dit de sleutel is tot enig ritme in slapen en eten. Want de oudste heeft ook aandacht nodig.
Bibiwa, frustrerend kan dat borstvoeden zijn he? Ik herinner me dat nog goed van de oudste.
Wat is de reden dat je moet kolven en bijvoeden? Misschien kunnen we met je meedenken? Heb je er al eens een lactatiekundige bij gehad?
In het begin heb ik liggend moeten voeden. Maar toen zitten ging heb ik net als Mirtje aan blokvoeden gedaan, en heeft een lactatiekundige me geleerd de rugbyhouding te doen. Daarmee heb je meer controle over het hoofdje van je baby en kun je gedwongen pauzeren zonder af te happen. En even de eerste toeschietreflex weg laten lopen zodat ze zich niet verslikte in de sterke spuit deed ik ook. Maar dit zijn tips bij overproductie. Vandaar mijn vraag.
Alette, wat vervelend dat je je zo voelt. Je vraagt of we dat herkennen. Ik wel. Ik heb de bevalling van de oudste als traumatisch ervaren. Ik kwam er ook best gehavend uit en moest lang herstellen waardoor ik weinig met mijn baby kon. Ik miste haar zo in mijn buik. Ze was te vroeg gekomen na een zwangerschapsvergiftiging. Werd een huilbaby met kma en ik ging er bijna zelf aan onderdoor. Ik heb die eerste drie maanden ook erg veel gehuild. Wist gewoon niet meer wat te doen, was daar zeer angstig en gestresst onder. Genieten was er niet bij. Deze keer ben ik erg bang geweest voor de bevalling en de eerste maanden. Mensen kijken me een beetje raar aan als ik zeg dat ik de eerste maanden gewoon niet leuk vind, dat ik ertegenop zag/zie. Deze bevalling en baby zijn veel makkelijker tot nu toe. Maar toch voel ik me nerveus voor herhaling. En met al dat hangen met een baby die zich niet weg laat leggen komt het gevoel van gekluisterd zijn af en toe wel weer terug. Ik ben ook steeds aan het vergelijken met toen, ohjee niet weer! Zeker huilen kan ik nog niet 5 min horen. Terwijl dit heel anders gaat gelukkig. Ik geniet nu zeker meer, maar niet dat ik voortdurend zit te zwijmelen op mn roze wolk hoor. Ik heb het deze keer ook wel moeilijk met dat mijn relatie tot mijn oudste zo verandert. Dat was mijn enige belangrijkste meisje, waar ik direct voor klaar stond. En nu lijkt "eventjes wachten tot" wel mijn stopwoord. Ik zie haar trots zijn op haar zusje en ze is zo lief met haar. Maar ze huilt ook veel meer nu, en wordt angstig als ze naar bed moet of als ik even naar boven ga met de baby. Ik haat dat. Ik hoop echt dat aandacht verdelen straks makkelijker wordt. Ik mis de oudste.
Misschien komt het bij mij ook omdat ik juist heel stabiele emoties heb tijdens het zwanger zijn en juist daarna alle kanten op ga. Ik voel me gewoon een stuk labieler. Dat werd vorige keer na 3/4 mnd beter. Maar gaat op dit moment nu eigenlijk al de goede kant op.
Nou ja even de waarheid, maar natuurlijk hou ik van mijn baby dochtertje en zal alles goed komen. Ik probeer positief te blijven onder die hormonen en zitten op een pijnlijke vagina en slaaptekort en huiluurtjes en gebrek aan ritme ? babies, zo leuk! Haha ze is een schatje die het waard is.
Mylwen, leuk dat je hier ook weer mee doet. Klinkt pittig, er nu al alleen voor staan na een keizersnede. Zeker als het herstel wat langzamer gaat dan gedacht. Heb je vrienden of familie die af en toe kunnen helpen? Gelukkig gaat verder alles goed! Hoe vind je man het om weer aan het werk te moeten?
Hier heb ik nu 2 avonden de baby mee beneden gehouden. Maar het was 2 avonden veel huilen. En clusteren, dat wel. Gisteren rond 21.30 de laatste fles gegeven en direct op bed gelegd en je zag haar kalmeren en direct in een diepe slaap vallen. En overdag kan ze soms ook hele uren niet de slaap vatten beneden. Niet dat ze dan veel huilt. Dan ligt ze gewoon lekker rustig bij me tot ze honger krijgt. Maar vanmorgen had ik haar rond 9.30 na een badje en een uurtje wakker zijn op bed gelegd. Daar lag ze nog 45 min te kijken en maaien met haar armen. En toen sliep ze dus wel een uur. Het was niet super. Maar meer als dat ik haar vast gehouden had. Nu twijfel ik dus enorm over vaker het bedje met babyfoon proberen. Ik vind 3 weken nog zo jong om voortdurend in haar eentje boven te leggen. Mijn hart breekt. En hechting is nog zo belangrijk, ook voor haar. Maar ik ga denk ik toch maar 1 dagslaapje en eerder op de avond proberen. Want ze lijkt het nodig te hebben. Wie weet gaat dit over een paar dagen al niet goed meer en had ik het fout haha! Maar even proberen of dit de sleutel is tot enig ritme in slapen en eten. Want de oudste heeft ook aandacht nodig.
@lewis ik herken heel veel in wat je schrijft over de oudste! Ik vind het ook lastig dat ik hem niet meer zoveel aandacht kan gebet als hiervoor. Aan de andere kant krijgt hij nog aandacht genoeg. De baby is heel makkelijk hier een ligt regelmatig uren te slapen in de box. Maar ik zie dat de oudste het moeilijk vindt als ik even met de baby bezig ben. En hij uit dat op het moment vooral 's avonds met het naar bed brengen. Dat is echt een ramp met heel veel huilen. Nou ja, zal ook wel weer een fase zijn die hopelijk ook weer over gaat.
Onze oudste was ook een traumatische bevalling en een enorme huilbaby daarna. Ik had zuiverheid angst voor deze baby! De bevalling was weer niet heel fijn, vooral omdat er niet geluisterd werd naar onze wensen. Maar de start van deze baby is zo veel rustiger dan die van de oudste. En dit is een makkelijke, tevreden baby. Nu ik nog, bij ieder krampje of huiltje komt de onmacht van bij de oudste weer naar boven.... dat loslaten vind ik echt nog heel moeilijk!
Onze oudste was ook een traumatische bevalling en een enorme huilbaby daarna. Ik had zuiverheid angst voor deze baby! De bevalling was weer niet heel fijn, vooral omdat er niet geluisterd werd naar onze wensen. Maar de start van deze baby is zo veel rustiger dan die van de oudste. En dit is een makkelijke, tevreden baby. Nu ik nog, bij ieder krampje of huiltje komt de onmacht van bij de oudste weer naar boven.... dat loslaten vind ik echt nog heel moeilijk!
Het borstvoeden had steeds weer nieuwe uitdagingen. Eerst niet goed kunnen aanhappen, toen de hele tijd in slaap vallen tijdens het drinken. 10 minuten aan voeding duurde daardoor vaak 1-1,5 uur. En nu wordt ze steeds hysterisch bij het drinken. Eerst vanwege de tsr, die is veel te snel en als ik die wegmasseer dan is ze heel erg gefrustreerd want ze moet moeite doen om de melk te laten komen. Heel soms als ze nog moe is gaat het goed.
Ah jammer Bibiwa! Daar ging je me-time!
Hier is het volledig andersom. Mijn zoontje slaapt overdag best veel, en ook echt uren acher elkaar én in de box. Soms vergeet ik bijna dat hij er is ?
Nee hoor, zo erg nou ook weer niet en hij krijgt ook echt de aandacht die hij nodig heeft. Maar het is geen mama plakker zoals ik bij jullie lees
Hier is het volledig andersom. Mijn zoontje slaapt overdag best veel, en ook echt uren acher elkaar én in de box. Soms vergeet ik bijna dat hij er is ?
Nee hoor, zo erg nou ook weer niet en hij krijgt ook echt de aandacht die hij nodig heeft. Maar het is geen mama plakker zoals ik bij jullie lees