[quote quote=10341307]Slaapt ze bij jou op je arm of borst wel goed? Bij mij sliep ze daar heel vast. Ik legde bijvoorbeeld ook wel eens een hydrofiel doek over haar gezicht in de woonkamer, dat hielp om de prikkels te dempen en dan zakte ze weg in slaap. Soms was dat niet genoeg en dan wiegde ik haar (zittend) in slaap, in het ergste geval lopend. Mijn dochter sliep het beste met ons in de buurt, op een gegeven moment merkte ik dat ik haar van mijn arm naar de bank kon verplaatsen bijvoorbeeld, dan ging ze daar lekker verder slapen en hoorde ze mij “rommelen”. Toen dat een tijdje goed ging ben ik haar ipv op de bank in bed gaan leggen. Dat was trial and error. Soms accepteerde ze het, soms niet, dan werd ze wakker, huilden we allebei, en dan probeerde ik het een aantal dagen later weer eens. Ik heb niets bijzonders gedaan, het ging vanzelf beter. Maar wel met veel geduld (en frustratie). Het middagdutje of tweede slaapje ging hier als eerste goed in bed. Daarna het ochtenddutje, derde en vierde slaapje. Die vierde is altijd een probleem gebleven, waarbij ik/wij nog lang met haar in de wagen of draagzak heb rond gelopen. Dat is niet gestopt tot we over waren op 2 slaapjes (3e slaapje bleek ook vaak problematisch, dat lukte de helft van de keren wel en de andere helft haalde ik haar uit bed en ging ik lopen). Na 3/4 maanden maken de hersentjes een enorme ontwikkeling door, daarna veranderen de slaappatronen heel erg en kunnen ze makkelijker diep slapen. Dat is dus nog even uit zitten.. Ik zette mezelf heel erg onder druk, dacht dat ik het slecht deed en was heel erg gestrest over dat ze in haar eigen bed moest slapen. Achteraf denk ik: mama chill. Dus dat zeg ik nu ook tegen jou. Het komt echt vanzelf goed. Al is het ondertussen absoluut niet makkelijk![/quote]
Het probleem met accepteren dat ze niet slaapt is dat het dan hele dagen huilen van vermoeidheid wordt.
Gisteren hebben we even voor onszelf gekozen en familie bezocht. Ze had gedurende 12 uur overdag 2 x 20 minuten en 1 x 45 minuten geslapen en was eind van de dag ontroostbaar. Voelde me zo egoistisch
Dus vandaag weer meer mijn best gedaan om haar in slaap te krijgen en te houden. Maar ook nu weer 2 van de 4 slaapjes hopeloos mislukt. Gewoon beneden in de box. Ze wil tegenwoordig ook niet meer op mij slapen. Ik moet erbij zitten, sussen, speentje doen, hand op haar ruggetje. Inslapen gaat dan wel ok. Ik loop weg als ze rustig en wakker is, blijf wel in de woonkamer. Doodstil zijn. half uur later wordt ze wakker en gaat ze huilen. Geen idee waarom.
Vandaag dus 2 x haar wel weer in slaap gekregen en daarmee heeft ze 2 x 1,5 uur geslapen. En 2 x 30 minuten.
Veel huilen tussendoor. Ze ligt nergens echt vrolijk. Ze lacht nog nauwelijks en even zelf in de wipper of box is er niet bij.
