Sorry,.. zie nu pas dit berichtje..
Het valt soms ook allemaal niet mee.
Iemand die overspannen is en er doorheen zit kan erg sfeerbepalend zijn in huis.
Natuurlijk probeer je de ander de eerste tijd op te beuren totdat je zelf op je tandvlees loopt, en dat is nou net niet de bedoeling!!
Een burnout kan heel heftig zijn en alles is dan teveel. Maak afspraken dat als je man even niet tegen de herrie kan en/of loopt te "mokken" hij even naar een andere ruimte in het huis gaat of even een blokje gaat lopen. Zo heeft hij z'n rust/ontspanning en jij bent dan ook net even wat relaxer. Je moet elkaar niet voordurend in de weg zitten.
Dat nu het een en ander op jouw neer komt is heel vervelend, maar dat is niet anders!
Bekijk goed wat prioriteiten heeft en de rest komt wel!!! Dan je wat tijd voor jezelf neemt ipv de huiskamer te gaan stoffen is heel belangrijk!!
Daarbij mag je best aangeven dat je het moeilijk en zwaar vind, maar zeg dit niet voordurend tegen je man. Hij gaat zich misschien nog schuldiger voelen, waardoor depressiever/negatiever. Uit je liever helemaal bij een goed vriendin/ouders oid en ze zullen vast wel even bijspringen bij het een en ander als je dat toelaat.
Zorg dat je man naar een therapeut/psycholoog kan gaan om zo de druk van zich af te praten. Een doorverwijzing krijg je 9 van de 10x al als je voor overspanneheid of burnout je meld bij de huisarts. Dit is heel belangrijk om de dingen weer op de rails te krijgen en alles van afgelopen tijd te relativeren. Reserveer voor hem een sport/ontspanningsmassage om de boel lekker los te laten kneden waardoor je je al lekkerder voelt. Je spant namelijk alle spieren aan bij stres waardoor je lichamelijke klachten krijgt aan rug/schouders/nek/hoofd. Als de kinderen op bed liggen ga je lekker even naar een vriendin of zwemmen..
De tijd die je tussendoor voor jezelf hebt (en geloof me,.. die heb je wel) gebruik die voor eigen ontspanning!! Ben dan niet ook nog eens de ober van je man.
je bent voorlopig de spil/batterij van je gezin en als die op is draait weinig meer.
Geloof me.. het is iets tijdelijks en ik weet zeker dat jullie weer snel genoeg alles op de rit hebben. Echter is een medicijn iets dat alles onderdrukt ipv het bij de kern aan pakt... Je moet er dus écht wel zelf iets mee gaan doen, want het is geen griepje dat na een paar dagen weer weg is.
Even volhouden meid.. En huilen is alleen maar goed!! Het lucht op!!
Het is heel vervelend ook om je man zo te zien.. Maar het gaat strakjes beetje bij beetje steeds iets beter, geloof me! Ik weet ook niet of je nu werkte of niet, maar ik zou mezelf ook ziek melden maar dan ivm zorguren.
Ik wens je heel veel succes!!
Een virituele knuffel!!
Esmé mv Kay
