bah,bah,bah wat voel ik me k*t

Kan me voorstellen dat je er even doorheen zit, het is een heel vervelende situatie voor jullie allebei! Probeer om hulp te vragen als je het kunt gebruiken, dat is soms lastig, maar op de lange duur zal je er echt van opknappen als je ook af een toe tijd voor jezelf hebt.Heel veel sterkte de komende tijd!!
Groetjes Laura mv Thom
 
Jeetje wat een rotsituatie zeg!
Ik kan me voorstellen dat je er flink van baalt en af en toe goed doorheen zit.
Ik hoop dat het gesprek met de bedrijfsarts en de huisarts jullie verder zal helpen!
In ieder geval heel veel succes de komende tijd en denk aan jezelf!

Groetjes,
Geeske & Wieteke.
 
Hoi Sandra,

Wil je nog kwijt hoe het bij de bedrijfsarts ging? Ik hoop dat die even geen (extra) druk op de schouders van je man heeft neergelegd....

Groetjes,
Ellen mv Julian
 
@ ellen
Bij de bedrijfarts is het goed gegaan hij mocht voorlopig helemaal niet aan zijn werk denken. Hij heeft zijn verhaal goed kunnen doen.

@ Pascal
Het probleem bij ons op het werk is dat wij door de week geen dagdiensten draaien omdat er dan tussen 9 en 4 niemand aanwezig is. Ik kan wel kiezen voor avonddiensten tot 21.00 maar dan moet ik veel vaker komen en dus meer oppas.
Ik heb nu ook slaapdienst en morgenvroeg werkoverleg dus dan geef ik in elk geval even aan hoe het thuis is op het moment. Ik kijk wel of ik het vol hou en anders meld ik me ziek (als ze geen zorgverlof geven)

Vanmiddag even ouderwets uitgehuild bij een vriendin en even mijn verhaal kunnen doen zonder me schuldig te hoeven voelen naar anderen. Ben er wel iets van opgeknapt maar ik lijk wel een gesprongen waterleiding de laatste dagen.

Vandaag ook naar de huisarst geweest met jurgen en morgen gaan we bellen voor een psycholoog. Ik vindt het knap van hem hoe hij er tot nu toe mee omgaat hoe moeilijk het ook voor hem is.


Bedankt allemaal dat jullie zo meeleven.
Liefs sandra
 
Lieve Sandra,

Fijn te lezen dat jullie in ieder geval voldoende steun ondervinden in de directe omgeving en dat de bedrijfsarts zo alert reageert. Niet dat dat het makkelijker maakt, maar dan wordt je in ieder geval bevestigd in wat je zelf al weet.

Laat die tranen maar komen, en ren alsjeblieft in het zorgen voor iedereen niet jezelf voorbij! Als ze op je werk geen zorgverlof toestaan (wat ik schandalig zou vinden, maar goed daar heb je niks aan), dan hoef je je echt niet schuldig te voelen als je je ziek meld.

De situatie is zoals hij is en jouw hele gezinnetje heeft er geen baat bij als jij ook nog onderuit gaat.

Sterkte meid met alles! Heel veel liefs
Susan
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan