bah,bah,bah wat voel ik me k*t

Lieve Sandra,

Wat vervelend om te lezen. Er is niks erger dan vrijwel continue met iemand in een ruimte te zijn die alles negatief bekijkt. Hoewel je er alle begrip voor op wilt brengen, moet je jezelf niet schuldig voelen dat je het af en toe helemaal met hem hebt gehad. In mijn ogen moet je  sowieso de adviezen van de anderen proberen op te volgen en probeer verder samen in gesprek te blijven. Doordat je op zeker moment niet goed meer met elkaar praat, kan er al snel een verwijdering tussen jullie optreden die jullie allebei niet willen, dus praten, praten, praten......en voor hem...... wellicht psychologische hulp. Ik weet natuurlijk niet of zijn problemen van dien aard zijn dat hij er zelf niet uit komt, maar het is in ieder geval, zeker tegenwoordig geen schande meer om iemand in te schakelen die je de dingen in een ander perspectief kan laten zien. Ook als het gaat om problemen op de werkplek.

Ik wens jullie ontzettend veel sterkte en hoop dat Jurgen het snel allemaal weer van een zonnige kant kan bekijken.

Groetjes Fonske
 
Allemaal bedaankt voor jullie lieve berichtjes, het doet me echt goed dat ik hier mijn verhaal kwijt kan.

Jurgen is gisteravond even met een vriend meegeweest en het voelde heerlijk om even helemaal alleen te zijn. Kindjes in bed en even helemaal niemand om me heen.

Vandaag moet hij naar de bedrijfarts en begin volgende week moeten we naar de huisarts om te kijken hoe we nu verder gaan. Want inderdaad aleen medicijnen helpen niet.

@esmee ik heb er ook al over gedacht om me ziek te melden maar ik weet dat ze bij mij op het werk snel moeilijk doen over zorgverlof (toen Tess in het ziekenhuis lag wou ik dat ook maar kreeg het niet)
Het probleem is ook dat ik slaapdiensten draai en dus een hele nacht van huis ben, ik vindt het geen fijn idee dat Jurgen dan alleen is met de kinderen (hij zou ze nooit wat aan doen hoor dat bedoel ik er niet mee) dus ik heb nu geregeld dat mijn schoonmoeder hier slaapt als ik werk. Maar ik wordt een beetje gek van al het geregel.

Gisteravond heb ik nog even met Jurgen kunnen kletsen en even ouwerwets kunnen lachen (heerlijk). Hij gaf   ook wel aan dat als het mij even te veel werd dat ik het dan moest zeggen dan ging hij wel even weg. Maar ik vindt dat gewoon heel moeilijk.

Ik merk wel dat ik grenzen moet stellen ik heb sinds gisteren enorme buikpijn en dat is bij mij een teken van onrust.

Dames bedankt voor al jullie tips
Liefs sandra
 
Hey lieve Sandra

Ik wil je ook sterkte wensen! Fijn dat jullie weer even lekker ouderwets hebben zitten kletsen. Dat is ook goed voor hem en voor jou natuurlijk. Mijn vader heeft het ook gehad. Kan ook geen nee zeggen. Mijn ouders hebben ook met zijn baas gepraat en gevraagd om rekening met hem te houden en hem niet te veel stress te bezorgen want alle druk van die zaak kwam op mijn vader aan omdat mijn pa dus nooit nee kon zeggen en bedrijven wilde ook alleen mijn vader hebben. Ik hoop dat Jurgen er snel bovenop komt op foto's te zien lijkt het me een hele vrolijke en grappige man. Maar ja dat kan ook niet altijd he. Kop op meid we zijn er voor je! Gelukkig heb je nog 2 lieve schatten van kinderen! Maar doe het zelf ook rustig aan he!! Misschien kan iemand je tijdelijk helpen met huishouding al is het maar strijken.
Liefs Esther
 
Moeilijk hoor, voor jullie beide. Dat alles nu op jou neer komt, en de zorgen die je voor je man hebt. Geen wonder dat je een potje moet janken. Zou iedereen denk ik doen in deze situatie.

Veel sterkte de komende periode!

Annemieke
 
Lieve Sandra,

Jeetje wat een zit jij in een heftige situatie, ik wil me aansluiten bij alle mooie woorden die hierboven al gezegd zijn (wat is dit toch een super-forum!) en je heel veel succes wensen de komende tijd.
Ik kan me voorstellen dat het loodzwaar voor je is en hoop dan ook dat Jurgen zich snel weer wat beter voelt, dit heeft natuurlijk tijd nodig maar het is wel prettig als jij gewoon kan gaan werken zonder vanalles te hoeven regelen en je er prellig bij voelt.
Veel succes!!!

liefs Daniëlle.
 
Meid wat vervelend...
Het is niet niks hoor overspannen zijn. Voor jou niet, voor hem niet.
hij zal zich echt heel rot voelen..

Kun je op je werk niet regelen dat je even geen slaapdiensten hoeft te draaien.
Dat je bv alleen diensten draait waarbij je de kinderen bv naar Oma/Opa/Zus/vriendin kunt brengen (dagdiensten)
Dan heeft je man de hele dag rust om zich heen, jij bent rustig op je werk omdat je weet dat zowel je man als je kinderen het  goed hebben. Je laat dan op je werk zien dat je je wilt inzetten, maar kunt tegelijkertijd ook je gezin bieden wat het nodig heeft.

Gaat het echt niet thuis, dan meld jij je ziek, dus geen zorgverlog als ze dat niet willen geven, maar dan meld jij je ziek omdat jij het even niet trekt thuis.
Want inderdaad...je gezinnetje gaat voor alles!

Ik wens je heel veel sterkte....en wat bij onrust helpt voor je man.....naar buiten!
Echt frisse lucht en doorstappen...dan gaat de onrust uit je lijf, als is het 10 keer per dag...

liefs Pascal
 






 
hey meis,


 
ff een cyberbloemetje voor jou.....


 

 
Hopelijk is je mannetje snel weer aan de betere hand......en je kunt hier altijd je ei kwijt he...lekker van je afschrijven....


 
Ik kan wel een heel verhaal gaan schrijven maar het belangrijkste is dat er hier op "ons" forum wel aan je gedacht word......en mochten we iets kunnen betekenen...of wil je opgevrolijkt worden door een forumdaggie....laat het weten.....


 
Een hele dikke knuffel voor jou en je gezinnetje....


 
Liefs Denise


 
Veel liefs Denise
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan