Bang voor uitscheuren of ingeknipt worden

Het gewicht zegt niks en de ene scheur is de andere niet. 
Mijn oudste was macrosoom. Maar ik beviel met 35 weken al. Ze was 3450 gram toen. Ik had na 3 uur persen een totaalruptuur. Deze is op de verloskamer gehecht. Ik voelde het scheuren wel, het werd even erg koud ofzo. Pijn deed het niet. Ik had dus ook geen totaalruptuur verwacht. Toen ze vroegen of ik naar de ok wilde of daar hechten... Tja mn baby, dus doe maar hier. (Ik was nogal out of it). Ik heb de eerste maand veel pijn gehad. 
De tweede werd ook macrosoom geschat, maar was gewoon groot. ? Met 38 weken 3600 gram. Dit was een stortbevalling. Van eerste wee tot baby op mn buik in 45 minuten. De verloskundige wilde een nieuwe ruptuur voorkomen, dus we hadden het uitgebreid over de knip gehad. Maar ze had enkel tijd voor de verdoving en toen schoot ze er al uit! Weer een flinke subtotaalruptuur. Maar deze voelde ik echt totaal niet. Dus ik zei: niet ingescheurd toch?? De verloskundige liet me lachend weten dat er wel wat gehecht moest worden hoor. ? Ik ben deze keer wel op de ok gehecht. Het herstel ging soepel. De ergste pijn van het bevallen was na een dag of 3/4 wel weg en ik kon er al snel op zitten. 
Dus twee scheuren. Twee heel andere belevingen. En ondanks grote kindjes, door de bevaltermijn toch een redelijk normaal gewicht om eruit te persen. 
Ik kijk vooral op die laatste echt wel tevreden terug. En die eerste... Ik was te vroeg bevallen met een vergiftiging, dat was om veel redenen erg eng.
 
 
 
Linvdv
18/07/2022 om 14:13
Hoi Linvdv,
Ook hier geen nare ervaringen met een knip!
Ik ben met 38 weken ingeleid vanwege een te hoge bloeddruk. Onze kleine meid werd met de laatste groeiecho rond de 34 weken geschat op zo'n 3100 gram. Met de bevalling woog ze echter maar 2720 gram! Na 2,5 uur persweeën hebben ze in de allerlaatste wee een knip gegeven en heel kort de vacuümpomp gebruikt.
Echt helemaal niks van gevoeld, behalve dat het zo ontzettend fijn aanvoelde dat ze daardoor meteen geboren kon worden :) 
Ook direct na de bevallingen geen zwellingen gehad of pijn van de hechtingen, ook niet met zitten en dergelijke. Ze hebben het echt heel mooi gehecht en er was zelfs zo kort na de bevalling zo goed als niks van te zien.
Het blijft echt een inschatting hoe groot een baby daadwerkelijk is en inscheuren of inknippen gebeurt bij kleine en grotere baby's. 
Geniet nog van de laatste twee weken van je zwangerschap en ik wens je een hele fijne en mooie bevalling toe!
 
Hoihoi, ik snap je angst. Hoop voor je dat het meevalt. Ben je zelf gemiddeld qua lengte? Misschien kan mijn verhaal je ook een hart onder de riem geven. Onze eerste is met 41 weken geboren en woog 4350 gram (manlief en ik zijn beiden ook lang). Ik ben een beetje ingescheurd en gehecht, maar was daar eerlijk gezegd toen echt niet mee bezig.
Plassen en ontlasten in de eerste weken spoelde ik op de WC steeds na met koud water uit een plastic fles, tegen mogelijke ontstekingen en gaf meteen verlichting. En ik slikte paracetamol, waardoor de pijn onderdrukt werd.
 
 
Hoi hoi,

Ik ben zelf 1.70 en mijn vriend is volgens mij 1.90 maar over de lengte hebben ze niets gezegd qua schatting gemiddeld of normaal dus het zou inderdaad ook nog kunnen dat hij wat langer is.
Ik probeer me er maar bij neer te leggen want er is toch ook echt geen weg meer terug hihi.

Ik lees hierboven ook dat het met een klein geboorte gewicht kan gebeuren dus ik laat alles maar op me af komen.

Ik vind het alleen zo vreemd dat ik na een heftige zwangerschap van een tweeling met zwangerschapsvergiftiging en inleiding met 35 weken en nog een zwangerschap met inleiding 38 weken nu zo bang ben terwijl ik bij die 1e 2 zwangerschappen nergens last van had..

 
Hi Linvdv, misschien goed om dan te kijken waar je angst vandaan komt?
Ervaar je deze zwangerschap sowieso meer angst (hormonen die met je aan de haal gaan), of heb je iets gehoord waardoor je bent gaan piekeren? Misschien is er iets op een bepaalde manier tegen je gezegd, waardoor je geschrokken bent? Of is het je intuïtie die je waarschuwt?
Heb je er met je gyneacoloog/verloskundige over gesproken? 
 
 
Vraagje voor de topicstarter, bij ons werd dit ook uitgebreid behandeld bij zwangerschapscursus. Heb jik toevallig ook een cursus gehad?

Hierin werd gelijk duidelijk waarom er soms geknipt wordt, en dat de zenuwen minder goed werken en je dus eigenlijk niets voelt.
 
Het is vanaf de 20 weken echo eigenlijk al begonnen sinds dien geniet ik ook niet echt van het zwanger zijn.. ze vertelde me dat het echt een grote baby zou zijn en dat ben ik echt niet gewend dus ben daar van geschrokken en sinds dien haal ik me ook van alles in mijn hoofd net zoals het uitscheuren of knippen maar ook de angst voor een keizersnede en ga zo maar door.

 
Nee ik heb geen cursus gevolgd, hier weinig tijd voor gehad helaas met nog 3 kindjes om me heen en een man die altijd pas savonds laat thuis is.
De verloskundige zei me vanmorgen dat ze er alles aan gaan doen om het zo spoedig mogelijk te laten verlopen en ze alles in het belang van de baby en mij zullen doen.

Het is nu aftellen en ik hoop dat alles snel voorbij is en we onze kleine man lekker in onze armen kunnen sluiten.


 
Terug
Bovenaan