Ben ik nou echt zo flauw?

Hoi allemaal,

Ik wil weer 's even advies en een eerlijke mening aan andere mama's vragen.

Mijn man vind dat ik te flauw ben en me te makkelijk laat in pakken.
Gisteren huilde onze zoon voor zijn doen ontzettend veel, maar zodra hij weer bij mij op schoot zat of ik pakte hem van de grond of uit de box, dan was meneer weer tevreden.

Volgens mijn man houdt hij ons voor de gek (daar heeft hij denk ik wel gelijk in). Mijn man vind dat ik hem gewoon moet laten huilen en zichzelf maar moet zien te vermaken.
Vaak gaat dat goed, maar soms als ik zit te werken (ik ben werk vanuit huis, doe de administratie, telefoon etc voor de zaak van mijn man), en de kleine begint de hele tijd te jengelen, dan pak ik hem maar bij me, dan is het goed en kan ik weer door met het werk.
Het is echt niet zo dat hij de hele tijd bij me op schoot zit. Nu ligt hij al vanaf kwart over 9 in de box te spelen (het is nu 10 uur).

Mijn man legt de kleine dan vaak op bed als hij zich zelf niet meer kan vermaken en de hele tijd ligt te huilen, ik kies er dan voor om hem te troosten en te knuffelen of samen te spelen.

Hoe doen jullie dat overdag met de kleine, ligt hij de hele dag in de box of op de grond te spelen, of zijn jullie  veel met de kleine bezig?

Ik word af en toe behoorlijk sjagie van het beter weten van mijn man, maar denk stiekum toch wel vaak na over zijn commentaar, soms heeft hij best wel gelijk.

Ik hoor het heel graag en ben echt benieuwd naar jullie eerlijke mening.

Al vast hartstikke bedankt!!!

Groetjes van een beetje onzeker wordende mama.
Nancy
 
Hi,

je schrijft er niet bij hoe oud je zoontje is, maar in elk geval je kan je kindje nooit de hele dag alleen laten spelen dat willen ze niet. Als je zoontje nog jong is, dat zal hij ook vaak bij jou willen zijn. Merk dat hoe ouder mijn zoontje wordt (bijna 15 maanden) hoe meer aandacht hij wilt, maar het wordt wel anders. Tuurlijk speelt hij ook alleen, maar hij wil ook dat je met hem speelt en gekke dingen doet. En natuurlijk rondlopen. En af en toe als hij daar behoefte aan heeft, ligt hij ook lekker bij mij (tandjes krijgen ofzo). Daar doe ik in elk geval niet moeilijk over, hij heeft wel is van die periodes dat hij vaker bij mij wil zijn, maar dat gaat  vanzelf weer over. Eerlijk gezegd geniet ik er wel van als hij eventjes bij mij wil zijn, want als ze wat ouder zijn willen ze dat niet meer.

Sterkte,
lia


 
Euhm je BABY is 9 maanden.



Afgezien van het feit dat je een baby onder een jaar niet kunt
verwennen, mensen zijn sociale wezens en bovendien ziet hij op deze
leeftijd nog geen onderscheid tussen jou en hem. Wat hem betreft zijn
jullie dezelfde persoon, dus wat denk je dat hij beleeft als jij niet
beschikbaar bent?



Is het echt zo raar dat hij bij je wil zijn?



En je man kan wel meer zeggen, maar hij is niet degene die de hele dag bij hem moet zijn.



Wat je wel het beste kunt doen is hem troosten IN de box / bedje en hem
er dan uithalen zodat hij geen negatieve associatie krijgt met dat
object.



Verder moet je gewoon je hart volgen, je man is geen pedagoog ofzo.

 
Als je je zoon met regelmaat echt aandacht geeft dan kan hij ook goed zelf spelen daarna.
Bijvoorbeeld als hij wakker wordt even eten en spelen met mama en daarna in de box of op de grond zichzelf vermaken tot hij moe wordt en dan gaat hij weer naar bed.

Het klopt dat je zo'n jong kind niet kan verwennen je kan hem echter wel dingen aanleren. Als je hem de halve dag op schoot hebt dan raakt hij daaraan gewend en als je dat dan wil veranderen krijg je protest.

Ik denk dat je vooral   moet kijken waarom je zoontje huilt. Huilt hij van moeheid of om iets anders. Als hij moe is, is het logisch dat je hem in zijn bedje legt. Als hij pijn heeft is het logisch dat je hem troost.
Veel succes ermee.

Groetjes Natasja
 
Ik denk dat jullie je zoontje iets meer aandacht moeten geven en minder lang in de box moeten laten spelen, ga wandelen, fietsen, naar het zwembad. Maar aan zijn gedrag tezien krijgt hij te weinig aandacht, sorry dat ik het zo zeg, maar zo denk ik erover.
 
yadira: Helemaal mee eens, maar het gevoel wat ik uit het eerste
bericht meekrijg is dat de jongen zich dus bijna een uur zelf kan
vermaken, en als dat over is, papa vindt dat hij maar in zijn bed moet.



We hebben het hier over een klein mensje, geen hond die in de mand moet als het baasje dat zegt.



En wat dat "jou er in luizen" betreft, denk je nou echt dat die jongen
bij jou op schoot zit van "haha mama is er fijn in getrapt" of eerder
"hmmm ik zit lekker bij mama op schoot".



Ga inderdaad lekker met die jongen fietsen, wandelen, samen blokken bouwen. Of nog beter: Je man.



Zichzelf vermaken is een geweldige vaardigheid die alle kinderen moeten hebben, maar sociale interactie zo nog meer.

 
Het lijkt mij ook knap dat een baby van 9 maanden zich een uur alleen kan vermaken en heel begrijpelijk dat hij daarna denk "En nu wat aandacht voor mij". Ik vind het ook moeilijk om een balans te vinden  tussen zelf spelen en samen spelen. Hoe lang mag je verwachten dat een baby alleen kan spelen? Misschien is dit een vraag om te stellen aan 'professionals'? Aangezien jij thuis werkt is dit een dagelijks probleem...ik zou bellen met de Ouders van Nu-Advieslijn of de Advieslijn van het consultatiebureau.
 
Terug
Bovenaan