Ik ben een beetje verbaasd over de redenatie dat je met je laat sollen. Alsof een baby van die leeftijd daarmee bezig is, alsof er een vooropgezet plan in het spel is. Het is een baby die uiting geeft aan zijn behoeften en dat kan idd veel aandacht zijn. Ik heb mijn kind zoveel mogelijk de aandacht proberen te geven die hij vroeg op die leeftijd, en als dat op een bepaald moment teveel voor me werd ruilde ik even met mijn man. Een kind van die leeftijd heeft recht op die aandacht en kan het alleen maar vragen door de te huilen of te mekkeren, hij is helemaal afhankelijk van jou. Als je je kind de aandacht geeft die hij vraagt krijg je vaak ook een veel tevredener kind. Soms is het lastig als je even de aardappels wilt schillen of de vaatwasser wilt doen en hij wil echt niet alleen in de box liggen. Dat loste ik dan op door hem in zijn wipstoeltje bij me te zetten, je kunt een wipstoeltje ook prima op de tafel zetten, dan zit hij op jouw hoogte en kan hij je goed zien, ook kun je dan goed oogcontact hebben en regelmatig even tegen hem praten. Een kind huilend in zijn bed leggen omdat je geen zin hebt om hem aandacht te geven lijkt me niet zo'n goed idee. Dan is het bed dus geen leuke plek om te zijn voor je kind, alsof hij verbannen word ofzo.