Bevalling diktatur in Nederlands. Schaamte!

Kiezen voor een ruggenprik of andere ingreep om verdriet of pijn te voorkomen maakt vrouwen niet ‘Happy’. Goedbedoelde medische hulp maakt vrouwen afhankelijk, minder slagvaardig en beïnvloed gezondheid en geluk op de lange duur. Dat terwijl bevallen gezondheid is!
20 – 40 % van de vrouwen die bevallen, zijn na 3 jaar nog ontevreden en er verdrietig erover. Dat is te veel en te lang ….

Na een keizersnede zijn vrouwen vaker depressief en na een ruggenprik, een tangverlossing of vacuümextractie, maar ook als vrouwen het gevoel hebben in de steek gelaten te zijn en geen inspraak hadden en er ‘gedaan’ werd, zijn vrouwen minder tevreden met de bevalling.
Na geassisteerde bevallingen is er meer moeite met de binding met het kind, de borstvoeding start trager en de moeders voeden korter. Deze vrouwen gaan later terug naar hun werk, omdat ze nog niet fit zijn. En ze zijn minder zeker over de eigen gezondheid en gaan na de geassisteerde bevalling vaker naar de dokter met kleine kwaaltjes.

Het is dus zaak dat we er met elkaar voor zorgen dat er spontaan en zonder onnodige ingrepen wordt bevallen. Gewoon bevallen, dat houdt vrouwen en baby’s gezond en levert meer tevredenheid op.

Enkele praktische tips om een vervelende ervaring met bevallen te voorkomen of weg te werken
• Ga een relatie aan met een vaste begeleider (verloskundige). Een persoon die je ook graag wil treffen bij je bevalling. Onderzoek wijst uit dat een praktijk met maximaal 2 verloskundigen zekerheid geeft tijdens zwangerschap en bevalling en je meer succesvol en meer tevreden na afloop zult zijn. Je zult tijdens de bevalling minder behoefte hebben aan een ruggenprik of andere pijnbehandeling.
• Kies voor een voorbereiding op de bevalling die bij je persoon, je leefsituatie en je behoeften past. Van alles is mogelijk, vaak goed betaalbaar en soms inclusief of gesubsidieerd: zwemmen, joggen, strekken, Samen Bevallen, Yoga, Haptonomie, hypnotherapie, gesprekken, coaching, psychologische begeleiding, cursus van de Kruisvereniging of Geboortecentrum in de buurt enz. enz.
• Maak een geboorteplan met je verloskundige. Aarzel niet om jouw verwachtingen over de as bevalling uitvoerig te bespreken en je ideeën te toetsen. Je beleving en ideeën moeten centraal staan. Hoe wild je ideeën ook zijn, leg ze op tafel. Het helpt je de eigen gedachten te ordenen en je grenzen en behoeften te verkennen. Zo bouw je aan meer vertrouwen in jezelf en krijgen jullie vertrouwen in elkaar. Vraag en neem hier tijd en ruimte voor.
• Hou dat bevalplan kort (A4tje is voldoende) en wees flexibel. Juist met een flexibele houding kun je beter inspelen op je eigen behoeften van dat moment tijdens je bevalling.
• Vertrouw op je gevoel, vertrouw jezelf en blijf praten. Het kan wat tijd nemen voor je begeleider zover is om ‘open’ over je beleving en behoeften te praten. Neem en hou initiatief.
• Zorg voor een veilige plek, laat tijdens de bevalling je intuïtie en instinct het werk doen en ga niet liggen, blijf in beweging en rechtop. Zo voel je beter wat je lijf je aangeeft.
• Duik gerust in je bevalling. Vrouwen vertellen dat een bevalling pijnlijk is, lang kan duren maar evenzeer een ‘bijzondere en verrijkende ervaring’, ‘om nooit te vergeten’, ‘totale flow’ is (zoek maar of dit forum er staan veel ‘echte’ verhalen op). Met de goede voorbereiding (veel praten en een cursus of training die bij je behoeften past) en de support van een bekwame invoelende begeleider die je je gang laat gaan is de kans op het normale verloop van die bevalling bijzonder groot.
• Maak een verslag van je bevalling, beschrijf wat je eigen bevindingen zijn van je bevalling en wat je hebt ervaren. Dit verslag is de handleiding bij de evaluatie van de bevalling met je begeleider 6 - 8 weken na de bevalling. Spreek je tijdens die evaluatie uit over je bevindingen en ervaringen en praat alles wat je nog op het hart hebt uit. Sluit zo de relatie goed en volwassen af.

Tine Oudshoorn, verloskundige en senior consultant.
bewerkt door moderator, document.write(friendlyDateTimeFromStr('23-9-2008 13:51:54'));
 
Beste Tine,

Ik begrijp iets niet. Je verteld eerst dat vrouwen niet happy worden van het kiezen voor een ruggenprik. Vervolgens leg je uit dat vrouwen achteraf minder tevreden zijn als ze geen inspraak hadden.

Daarom ben ik er juist voor om als vrouw WEL inspraak te hebben op het gebruik van pijnbestrijding. Uiteraard met vooraf goede voorlichting en afspraken wanneer iets wel of juist niet gedaan moet worden. En ook moet op dat moment door de aanwezige deskundige een juiste inschatting van de risico's gemaakt worden.

Maar het is juist het overgeleverd zijn aan de wil of onwil van de dienstdoende arts wat vrouwen ongelukkig maakt. Niet haar eigen keuze voor pijnbestrijding.
 
Beste mamma t,

Zal proberen het uit te leggen.

Het kiezen voor een ruggenprik zonder ervaring met een bevalling is vaak ingegeven door angst en dat komt door vervormde kennis over ervaringen- en wilde verhalen van andere vrouwen.

Zo kiezen we dus zonder te weten hoe het werkelijk zit met bevallen en hoe het bij onszelf voelt om echte weeën te hebben, voor pijnstilling. Is dat een juiste keuze?

We kiezen dan voor een tweede soort controle die ons tegelijk afhankelijk maakt van medische bemoeienissen en de kans groter maakt op meer ingrijpen. Ingrijpen maakt de kans op letsel groter en uiteindelijk blijkt dat zo kiezen voor pijnstilling, dus zonder goede voorbereiding op de bevalling vrouwen niet echt gelukkig maken.

Dus denken controle te hebben, maar toch niet ‘happy’ erna. Zouden we ons daarom niet moeten afvragen wat een bevalling helemaal is en wat we er voor onszelf en ons nog ongeboren kind mee willen bereiken? Ik bedoel hiermee, is het geen zaak om te leren omgaan met het totaal nieuwe in ons leven, die zwangerschap en as bevalling? Wie ben ik… wat wil ik… back to the basics….

Ik ben een zeer groot voorstander van werkelijk vrije keuze voor alle vrouwen in de gewone verloskunde en probeer ook zo veel mogelijk begrip en condities te scheppen.

Voorbereiding op de bevalling is van het allergrootste belang. Voorbereiding geeft meer gevoel van controle en bevorderd als het goed gebeurd, meer vertrouwen in de uitkomst van de bevalling en geeft zo het gevoel van controle, dat dan wel bijdraagt aan een goede ervaring.

Informatie over pijn en het gebruik van pijnbestrijding uitsluitend is geen volwaardige voorbereiding op een bevalling. Voorbereiding is veel meer. Je terdege voorbereiden op de bevalling met alle In’s en Out’s is een voorwaarde voor alle zwangere vrouwen om beter te kiezen en in die voorbereiding is pijn en pijn behandeling een klein onderdeel van het geheel.

Van belang is vooral te weten wat een normale bevalling nu wel helemaal is. Vroeger waren vrouwen daarover vanzelfsprekend geïnformeerd, doordat er veel meer kinderen in hun eigen omgeving geboren werden en de informatie informeel en down to earth door vrouwen en vroedvrouwen werd verspreid.

Het is juist wat je schrijft dat overgeleverd zijn aan de wil of onwil van de dienstdoende arts of verloskundige vrouwen ongelukkig maakt. Door een goede voorbereiding in een cursus die bij je behoeften en persoon past ben je minder overgeleverd en kom je goed beslagen ten ijs. Optimaal voorbereid zijn is ook doorlopende relatie met een verloskundige hebben, die je ook tijdens de bevalling treft en waar een vertrouwensbasis mee hebt opgebouwd. Dat zorgt voor veel gevoel van controle en zo wordt ook de behoefte aan pijnbestrijding beduidend minder.


Lieve groeten, Tine Oudshoorn.
 
Hallo Tine,

Bedankt voor je heldere verhaal. Ik denk ook dat een goede voorbereiding heel belangrijk is en meer is dan alleen informatie over pijnbestrijding. Voor mij moet die voorbereiding nog beginnen. Ik zit nu op 21 weken en binnenkort begint de cursus zwangerschapsyoga.

Daarnaast is het denk ik ook heel belangrijk om afspraken te maken en eventueel vast te leggen op welk moment er wel of juist niet begonnen moet worden met pijnbestrijding.

Ik ben er zelf ook niet voor om direct maar de spuit erin te zetten, maar vind het wel fijn om te weten dat het KAN wanneer ik erom vraag. Hoewel ik denk ik toch het liefste gewoon thuis beval.  Zo denk ik er nu over. Over een week of 19 maar eens kijken hoe ik er dan over denk.

Groeten,

Mama T
 
Hahaha! Sorry maar ik moet echt heel erg lachen hierom. Volgens mij inderdaad een cultuurverschilletje..en sorry meid, maar aanpassen dus! Ik kan me, vanuit jouw beleving, je punt wel voorstellen. Alleen je taalgebruik mag wel wat respectvoller naar dit land & alle Nederlandse vrouwen.

En, ben je eigenlijk  al ooit bevallen? Ik vond het namelijk, ondanks alle pijn, de meest geweldige gebeurtenis ooit en had dit nooit maar dan ook nooit willen ruilen voor een bevalling met ruggenprik, keizersnede of wat dan ook... je weet niet wat je mist!! Het is een voorrecht dit mee te mogen maken.  Wat een oerkracht! Iedereen die dat voor elkaar krijgt is wat mij betreft een echte powerwoman! Probeer het zo eens te benaderen, je zult zien hoe ontzettend trots je bent op jezelf achteraf! Hoe je uiteindelijk ook gaat bevallen, succes!

Enne, supermerel, jij hebt humor! Kwam niet meer bij ;-)
 
Bij onze eerste twee ben ik thuis bevallen, dus daar vielen weinig kunstgrepen uit te halen. Bij nr. 3 moest ik verplicht naar het zh. omdat hij te vroeg was. Er werd me wel gevraagd of ik verdoving wilde, maar daar had ik geen zin in. Ik was veel te bang om wat te missen. Ik had al van iemand gehoord dat ze compleet van de wereld was van lachgas en een deel van de bevalling had gemist, bij een ruggeprik krijg je een catheter en moet je langer blijven (zolang je niet zelf plast en dat kan wel 3 dgn duren !).

Hu, ik heb het al niet op ziekenhuizen, en ondanks dat ik er goed verzorgd werd vind ik er nog steeds niks aan.

Gompie
 
Terug
Bovenaan